Hij was hier niet om na te denken over hoe hij Faith op talloze manieren kon neuken. Er was werk aan de winkel. Hij liep snel naar de keuken. Toen de klus daar eenmaal was geklaard, ging hij naar haar slaapkamer. Na een korte speurtocht bleek dat de telefoon in de keuken de enige in het appartement was.
Hij keek snel de woonkamer en de keuken rond om er zeker van te zijn dat hij niets van zijn plek had gehaald, liep naar de voordeur en deed die op een kier open. Niemand te bekennen. Hij stapte naar buiten en deed de deur op slot. Hij ging vlug terug naar zijn appartement. Eindelijk: slapen.
Faith hield haar hand op om op Grays deur te kloppen, maar twijfelde op het laatste moment.
‘Stomme muts,’ mompelde Faith. ‘Dat je nog geen twee tellen bij hem in de buurt kan zijn zonder een rode kop te krijgen, wil nog niet zeggen dat je een watje bent.’
Ze pakte de zak wat steviger beter vast, perste haar lippen op elkaar en klopte op de deur. Ze wachtte even en klopte nog eens, harder.
Eindelijk ging de deur open en daar stond Gray… met ontbloot bovenlichaam. Hij leunde tegen het deurkozijn. Ze knipperde verrast met haar ogen en liet haar blik langs zijn lichaam glijden. Hij droeg alleen een spijkerbroek en had niets aan zijn voeten.
Op de terugweg pauzeerde ze bij zijn torso. Hij vouwde zijn armen over elkaar en ze bewonderde onwillekeurig zijn gespierde armen en borst.
Hij had slechts een beetje haar op zijn borst en dat liep in een lichte lijn naar zijn navel. Ze voelde haar wangen gloeien toen haar blik op de rits van zijn spijkerbroek bleef rusten.
Uiteindelijk rukte ze haar blik los.
Hij nam haar loom in zich op en bestudeerde haar net zo nauwlettend met zijn blauwe ogen als zij hem had bestudeerd.
‘Eh, sorry voor het storen. Pop zei dat je je niet lekker voelde.’ Ze stak hem de tas toe. ‘Ik heb wat eigengemaakte kip met knoedels voor je.’
Hij nam de tas met een glimlach aan en deed een stap achteruit. ‘Kom binnen.’
Na een korte aarzeling volgde ze hem.
‘Dat is lief van je. Je had niet helemaal hierheen hoeven komen. Ik voel me al een stuk beter.’ Hij zette de zak neer op het barretje dat de kleine keuken van de woonkamer scheidde. ‘Momentje, ik trek snel wat over mijn hoofd. Ben zo terug.’ Hij liep naar de slaapkamer.
Ze haalde opgelucht adem toen hij uit het zicht verdween en ontspande zich. Ze haalde het plastic bakje uit de zak. Ze wilde daar niet als een zoutzak blijven staan, dus ze liep het keukentje in en ging op zoek naar een kom. Ze deed er de inhoud van het bakje in, zette het in de magnetron en pakte een vork.
Net toen het apparaat na twee minuten piepte kwam Gray terug geslenterd, nu mét T-shirt. Ze zuchtte bijna van teleurstelling. Ze maakte een uitnodigend gebaar naar een kruk.
‘Dit was niet nodig geweest,’ protesteerde hij.
‘Ga zitten,’ beval ze. ‘Het is toch al klaar.’ Ze roerde eens in de kom en zette die voor hem neer. ‘Wil je er iets te drinken bij?’
Hij legde zijn hand op haar arm. ‘Faith, ga zitten. Je hoeft me niet te bedienen.’
‘Ik moet eigenlijk gaan,’ zei ze aarzelend.
‘Maak ik je nerveus?’ vroeg hij terwijl hij haar strak aankeek.
‘W-waarom vraag je dat?’
‘Omdat het bijna een gewoonte van je wordt bij me weg te vluchten,’ zei hij.
Ze ging verslagen op de barkruk tegenover hem zitten. ‘O, nee, ik bedoel… Ja, je maakt me nerveus.’ Ze sloeg geschrokken een hand voor haar mond. Had ze dat echt gezegd?
Hij grinnikte. ‘Je bent tenminste eerlijk.’
‘Ik heb mezelf beloofd dat ik directer ga zijn,’ zei ze ter verklaring. Jezus, Faith, klep dicht!
Hij grijnsde. ‘Misschien kun je me dan vertellen waarom je nerveus van me wordt.’
‘Niet zo direct,’ mompelde ze.
Hij lachte en pakte zijn lepel. ‘Mmm, dit is echt lekker. Je bent niet alleen beeldschoon – én schattig –, maar je kunt ook nog eens goed koken. Ik wil heel graag weten waarom jij nog vrijgezel bent.’ Hij keek haar ondeugend aan.
Ze wierp hem een boze blik toe. Hij probeerde haar echt op de kast te krijgen.
‘Misschien ben ik gewoon nog geen man tegengekomen die mijn schoonheid of culinaire talenten waardig is,’ zei ze hooghartig.
Hij stak zijn lepel omhoog in een saluut. ‘Touché.’
‘Ik moet echt gaan. Mijn lunchpauze is bijna voorbij en er ligt een berg administratie op me te wachten die ik vanmiddag moet wegwerken.’
‘Heb je al iets gegeten?’ vroeg hij.
‘Ik pak wel iets op kantoor. Ik wilde gewoon even kijken hoe het met je ging.’
Hij liet teder zijn blik over haar gezicht glijden. ‘Dat waardeer ik.’
Ze ging staan en streek iets onzeker haar spijkerbroek glad. Ze pakte haar sleutels uit haar broekzak en liep om het barretje heen.