Hij trok langzaam haar hand weg, liet haar vinger over zijn tong glijden tot die uit zijn mond glipte, en liet haar los.
Ze liet haar hand op haar schoot vallen en probeerde te verbergen dat ze van top tot teen beefde.
‘Ik moet gaan,’ zei ze. Dat was het eerste wat haar te binnen schoot. Ze wilde helemaal niet gaan, maar ze wist niet hoe ze moest reageren op de overduidelijke seksuele spanning tussen hen.
‘Zal ik achter je aan rijden?’ bood hij aan. ‘Ik ga ook naar huis. Ik loop wel even mee naar de voordeur.’
‘O-oké.’ Ze ademde een paar keer diep in en uit zodat haar stem niet al te erg zou beven. Ze pakte haar tas, haalde haar portemonnee tevoorschijn en wilde wat geld op de toog leggen.
Gray hield zijn hand op. ‘Ik trakteer.’
‘Dank je.’ Ze stopte langzaam het geld weer weg en deed haar portemonnee in haar tas.
Hij betaalde de rekening. ‘Zullen we dan maar?’ zei hij, en hij gebaarde naar de uitgang.
Waarom voelde dit verdorie als een afspraakje? En waarom was ze verdomme zo nerveus? Ze was nooit zo onzeker, zo gespannen. Ze voelde zich bij afspraakjes juist altijd op haar gemak. Was dat het probleem? Waren die mannen niets meer dan vrienden geweest? Keurige jongens met wie ze keurige seks had gehad?
Keurige seks. Gatver. Ze wilde de ruige variant. Geile, zweterige seks waar je van ging schreeuwen.
Ze liep snel naar buiten, maar hij haalde haar in en legde zijn hand op haar onderrug terwijl ze naar de parkeerplaats liepen. Het was een beschermend gebaar, een gebaar waardoor ze zich gekoesterd voelde. En dat was fijn, heel fijn.
Hij deed het portier van de auto voor haar open en deed het weer dicht toen ze eenmaal achter het stuur zat. Hij liep naar zijn auto, en ze bestudeerde zijn stoere tred, de manier waarop zijn spijkerbroek om zijn billen spande. Ze startte de motor en reed weg. Vijftien minuten later stopte ze op haar eigen parkeerplekje voor haar appartement en zette de motor uit. Ze stapte uit en wachtte op Gray, die drie plekjes verderop had geparkeerd.
Er was even een ongemakkelijk moment toen Gray bleef staan tot ze voorging. Hij liet zijn vingers langs haar ruggengraat naar beneden glijden, waarna hij zijn hand op haar onderrug liet rusten.
Ze beefde bijna van opwinding. Helaas waren ze maar al te snel bij haar voordeur. Ze pakte haar sleutel, maakte de voordeur open en keek hem aan. De blik in zijn ogen was zo vurig dat ze het er warm van kreeg. Hij leek zich vooral op haar mond te concentreren. Wilde hij haar kussen?
Haar lippen weken van elkaar en ze ademde sidderend in. ‘Dan zie ik je morgen wel weer.’
Hij leunde iets naar haar toe en streelde met een vinger over haar wang. ‘Daar reken ik op.’
Zijn mond was verleidelijk dichtbij. Ze liet haar blik gretig over zijn gezicht gaan. Ze zag de ader in zijn hals snel kloppen. Hij slikte nog eens en leunde langzaam naar achteren, alsof hij net een verschrikkelijke strijd met zichzelf had geleverd.
Teleurgesteld besefte ze dat ze die kus niet zou krijgen. Ze schonk hem een beverig glimlachje. ‘Tot morgen dan maar.’ Ze draaide zich om, liep haar appartement in en zwaaide nog even naar hem.
Hij keek haar bewegingsloos na tot ze uiteindelijk de deur dichtdeed. Eenmaal binnen liet ze zich met de rug tegen de deur zakken, en ze deed haar ogen dicht.
Wat ben je toch ook een schijterd.
Ze had zelf de eerste stap kunnen zetten. Er stond nergens geschreven dat ze op hem moest wachten. Hij had haar willen kussen, dat had ze aan hem gezien. Ze dacht even terug aan het gevoel van zijn tong die langs haar vinger gleed. Ze kon zich die mond zo op haar lichaam voorstellen, dat hij zijn lippen over haar ribben liet glijden, naar de onderkant van haar borst, en uiteindelijk naar haar tepel.
Er ontsnapte haar een kreun. Haar borsten waren gevoelig en haar tepels verstijfden. Het was moeilijk te geloven dat ze het een paar nachten geleden nog met de middelmatige seks met John had moeten doen. Haar ervaringen tot nu toe verbleekten bij wat Gray haar ongetwijfeld zou kunnen bieden, en ze was nog niet eens met hem naar bed geweest.
Nog niet. Er speelde een opgetogen glimlachje rond haar mond terwijl ze naar haar badkamer liep. Nog niet, dat droeg een belofte met zich mee.
6
Gray gaapte en strekte zich vermoeid uit, waarna hij zijn voordeur opendeed. Met een beetje geluk zou hij nu nog een paar uurtjes kunnen slapen. Maar Faiths telefoon op het werk werd nu afgetapt, het enige wat hem nog restte was haar appartement.
Hij voelde zich een beetje schuldig dat hij die sleutel uit Pops kantoor had gepakt. Pop bewaarde daar reservesleutels van alle appartementen, en Gray had Faiths sleutel meegenomen. Hij zou het klusje klaren zodra Faith naar het werk was vertrokken en die sleutel terugbrengen voor hij werd gemist.
Hij trok zijn shirt uit en gooide die op de bank. Het lampje op zijn antwoordapparaat knipperde. Dat was waarschijnlijk Mick, of een van zijn collega’s. Hij ging erheen en drukte op het afspeelknopje.