Ironisch genoeg was het geen verrassing dat hij meer inspraak wilde. In de afgelopen maanden had ze zelf gezien dat zijn onwillige houding jegens zijn vaderschap was veranderd in een zeer betrokken rol. Hij deed zijn best om tijd met Toby en Connor door te brengen, en ondanks het debacle van die middag begon hij ook te leren voor hen te zorgen. Zijn band met zijn zoons ging in feite geheel buiten haar om; het kwam helemaal van zijn kant.
Bij dat besef werd ze plots overvallen door een huiverig gevoel. Zij en de tweeling waren niet langer een drie-eenheid waar niets of niemand ooit tussenkwam. De ontwikkeling maakte haar bang en onzeker tegelijk. En hoe zat het met haar rol in Zandros’ leven? Toby en Connor zouden altijd zijn zoons zijn, maar die veiligheid zat er voor haar niet in. De laatste keer dat ze bij hem in bed was beland, kwam dat eigenlijk doordat ze bang was dat hij een ander had. In feite had hij haar handig en zeer koudbloedig gemanipuleerd. Daar was hij goed in. Wat zou er gebeuren als hij zich in zijn hoofd had gehaald er zelf vandoor te gaan met de kinderen? Hoelang zou ze hem met alleen seks aan zich kunnen binden?
Dankzij zijn uiterst ontwikkelde observatievermogen ontging het Zandros niet dat ze er gespannen en bedachtzaam uitzag. Goed, dat betekende dat de druk op de ketel stond. Zijn besluit stond vast, en als het niet goedschiks ging, dan maar kwaadschiks. Uiteindelijk zou ze hem bedanken.
‘Ik sta gewoon helemaal paf dat je dreigementen gebruikt om je zin te krijgen,’ bracht ze uiteindelijk uit.
Hij keek haar rechtstreeks aan. ‘Geen commentaar.’
‘Ik zal dit niet vergeten.’ Ze slikte een brok uit haar keel weg en draaide zich om. ‘Morgen zal ik antwoord geven.’
Nadat de deur achter haar dicht was gevallen, moest Zandros de neiging bedwingen om iets kapot te gooien. Ze was zo afschuwelijk koppig. Hij had nog nooit zo’n eigenwijze vrouw meegemaakt! Waar moest ze over nadenken? Zijn voorstel was doodsimpel, geen uitvluchten mogelijk. Ze kon slechts één antwoord geven, maar waarom liet ze hem dan opzettelijk wachten?
Hij schonk een glas brandy in. Een sollicitatiegesprek… Waarom zocht ze een baan? Waarom deed ze nu nooit eens gewoon wat hij wilde, behalve in bed dan? Hij probeerde zich haar voor te stellen op een kantoor. Een energiek en levendig iemand als Katie zou ongetwijfeld populair zijn. Ze was een snelle denker en goed van de tongriem gesneden. Ze werkte hard, pikte dingen snel op en was erg sexy…
Hij kneep zijn volle lippen samen. Híj mocht dan nooit proberen zijn werknemers te versieren, op die ene keer na dan, maar hij wist maar al te goed dat niet iedereen er zo over dacht. Zeker als het eenmaal bekend was dat ze kinderen had, zou een bepaald soort mannen misschien denken dat ze een makkelijke prooi zou zijn. Voor zijn geestesoog doemde een beeld op van een hele meute mannen, haar gulzig als wolven omcirkelend terwijl hij op zakenreis was. Knarsetandend sloeg hij het hele glas brandy naar binnen. Dat mocht niet gebeuren, besloot hij.
Voordat hij had gezien dat de vrouw in Katies bed niet Katie was, had hij op het punt gestaan Damon Bourikas met blote handen te wurgen. Bourikas mocht nog van geluk spreken dat hij zijn vieze poten van Katie Fletcher af had gehouden, want anders zou Zandros er persoonlijk voor hebben gezorgd dat hij het niet had kunnen navertellen. Waar het Katie betrof, was hij nu eenmaal erg bezitterig. Hij wilde te allen tijde zeker weten dat ze van hem alleen was. Een huwelijk was de enige manier om dat te bewerkstelligen.
Katie at een klein hapje in haar prachtig ingerichte slaapkamer. Het smaakte echter nauwelijks. Ze was woedend op Damon en Maribel, en diep ontsteld dat de kinderen, ondanks al haar voorzorgen, zonder toezicht waren geweest. Het was maar goed dat Zandros eerder in Londen was aangekomen dan verwacht. Hoelang zouden Damon en Maribel hun schandelijke gedrag anders achter haar rug om hebben kunnen voortzetten?
Ze lag lang wakker die nacht, al had ze haar besluit allang genomen. Ze had geen keus. Ze zou om twee heel goede redenen met hem trouwen. Ten eerste kon ze het risico niet nemen de kinderen kwijt te raken. Zandros was rijk en machtig, en ze kon het zich niet veroorloven hem tot vijand te maken. Stel je voor dat hij de jongens mee zou nemen naar Griekenland? Hoe kreeg ze hen dan ooit terug? De tweede reden, ver achter de eerste in belang, was dat ze van hem hield. Al schaamde ze zich daarvoor en wilde ze niet dat hij er ooit achter kwam.
Toch zou hij al gauw ontdekken dat hij, ofschoon hij de strijd had gewonnen, wel kon fluiten naar de buit. Ze was geenszins van plan om zich in alle opzichten als zijn liefhebbende echtgenote te gedragen! Hij had haar gechanteerd, en ze was vast van plan hem daar in zijn eigen bed over te laten nadenken. Alleen.
De volgende morgen ontdekte ze na het opstaan dat hij al naar de bank was, alsof het een gewone werkdag was. Zijn nonchalance haalde het bloed onder haar nagels vandaan. Zodra ze klaar was met Toby en Connor, pakte ze de telefoon en toetste zijn privénummer in.