Ze slaakte een diepe zucht. Het ging er niet om wat zij wilde. Ook al was hij getrouwd, Toby en Connor hadden recht op steun. Al kon ze zichzelf wel voor het hoofd slaan om de slechte keuze die ze had gemaakt.
De telefoon ging weer. Het was een zekere Cyrus, die aankondigde dat hij bij de achterdeur van de gang op haar wachtte. Toen ze de deur opende en de gang door liep, herkende ze de chauffeur van de limousine. Hij schudde zijn hoofd toen hij de buggy zag, haalde Toby eruit en wachtte tot zij Connor in haar armen had. Zwijgend verlieten ze het gebouw via de brandtrap aan de achterzijde, waar een andere auto op hen wachtte.
Zandros had een vrouw. De woorden bleven door haar hoofd hameren. Om haar gedachten te verzetten, pakte ze het mobieltje en toetste Leannes nummer in.
Er werd meteen opgenomen.
‘Met Katie,’ begon ze, maar haar vriendin onderbrak haar direct.
‘Wat kan ik zeggen? Wat had ik moeten doen? Ik heb schulden, ik had het geld nodig, hij bood het me aan. Sorry, hoor, maar het recht van de sterkste geldt, en ik –’
‘Je hebt mijn privéleven in de krant laten zetten,’ begreep Katie. Ze voelde zich koud. ‘En daarvoor mijn eigen foto’s gebruikt.’
‘Ja. Jouw dozen stonden toch bij mij. Maar denk na, misschien betaalt Christakis nu eindelijk! Is het tenminste niet voor niets geweest.’
‘Ik kom mijn spullen binnenkort wel halen.’ Zonder afscheid te nemen beëindigde ze het gesprek. Ze had Leanne volledig vertrouwd. Ze was een tijd lang haar enige vriendin geweest. Waren ze eigenlijk wel vriendinnen geweest? Ze had nooit geweten dat ze in de schulden zat. Nog zo iemand van wie ze niets had geweten…
Getrouwd. Zijn vrouw zou wel helemaal kapot zijn. En stel je voor dat het verhaal de wereld rondging? Dat haar eigen moeder, die in onwetendheid in Nieuw-Zeeland woonde, het zou lezen? Maura zou het heel erg vinden dat haar dochter haar niet had verteld dat ze oma was van twee wolken van jongetjes…
Nu pas begonnen de consequenties van het artikel tot haar door te dringen. En haar schuldgevoel over het feit dat ze Leanne had laten meeslepen door haar problemen, begon plaats te maken voor woede over het gebrek aan integriteit van de vrouw die ze had vertrouwd.
Toby en Connor lagen te slapen in hun autostoeltjes toen de auto stilhield aan het eind van de oprijlaan van een enorm landhuis. ‘Er is personeel hier voor de baby’s,’ vertelde Cyrus, ‘en Mr. Christakis zit op u te wachten.’
Ze haalde diep adem en rechtte haar rug. Ze moest maar in één keer door de zure appel heen bijten. ‘Oké.’
Ze werden in de brede elegante hal opgewacht door een huishoudster, die Katie meenam naar een lichtblauwe kamer met een prachtig beschilderd plafond. Enkele seconden later ging er aan de andere kant van de ruimte een deur open en kwam Zandros binnen. Hij leek nog groter, donkerder, knapper en overweldigender dan anders. Zijn gezicht leek als uit steen gehouwen.
Katie besloot haar eigen zegje te doen voor hij haar de kans zou ontnemen. ‘Nou? Wanneer was je van plan me te vertellen dat je getrouwd bent?’
Hoofdstuk 4
‘Volstrekt niet geslaagde afleidingsmanoeuvre,’ oordeelde Zandros.
‘En die opmerking ook. Ik wil gewoon een antwoord,’ reageerde Katie, al even kil. ‘Je weet best dat je me nooit hebt verteld dat je getrouwd bent. Dat is geen –’
‘Ik ben niet getrouwd,’ stelde hij plompverloren.
Even aarzelde ze. ‘Je bent dus gescheiden?’ concludeerde ze. Een klein deel van haar woede maakte plaats voor nieuwsgierigheid. ‘Al voor je in Ierland was?’
‘Nee.’
Ze wachtte, maar hij voegde er niets aan toe. ‘Ik denk niet dat ik dat geloof… Ik heb het recht om te weten wat –’
‘Je hebt helemaal geen rechten waar het mijn huwelijk betreft,’ wierp hij haar voor de voeten. Hij keek toe terwijl ze lijkbleek werd, en voegde eraan toe: ‘En je hebt al evenmin redenen om niet te geloven wat ik zeg.’
‘O jawel!’
Hij hief zijn hand om haar tot zwijgen te manen. ‘Ik heb hier geen tijd voor. Als je de tweeling niet had, was je hier nu niet geweest.’
‘Dacht je soms dat ik dat niet wist?’ repliceerde ze. ‘Ik merkte bij de bank al dat je geen rode loper voor me ging uitrollen, hoor.’
‘Je weet heus wel wat ik bedoel. Gisteravond zwoer je nog dat je niet met de pers had gepraat. Ik weet niet waar je het lef vandaan haalde, maar je hebt tegen me gelogen alsof het gedrukt –’
‘Niet waar!’
‘Hou je mond,’ ging hij ijskoud verder. ‘Ik vertrouwde je gisteren al niet, maar ik gunde je het voordeel van de twijfel. Die fout maak ik niet nog een keer. Hoe kon je zo stom zijn om me tegen je in het harnas te jagen terwijl je afhankelijk van me bent?’