Home>>read Wraak & verlangen free online

Wraak & verlangen(129)

By:Lynne Graham


En dat was meteen ook het probleem. ‘Die kan er nooit in,’ bracht ze er gesmoord uit. Ze had het nog niet gezegd, of ze kromp van schaamte ineen en kneep haar ogen stijf dicht.

‘Dat is vast bedoeld als compliment,’ zei hij droogjes – de onuitstaanbare vent. ‘Je oren worden opeens paars,’ voegde hij eraan toe.

‘Niet waar!’ Ze bracht haar handen naar haar oren en merkte dat die verdacht warm aanvoelden. Gauw bedekte ze ze met haar haren.

Opeens voelde ze het matras inzakken. Haar ogen vlogen open, en ze keek Rafaello recht in het gezicht.

‘Kom eens hier.’ Hij pakte haar bij haar armen en trok haar naar zich toe.

Vanaf dat moment had ze niets meer te vertellen. Hij kuste haar alsof hij haar wilde verslinden. Met zijn tong verkende hij iedere centimeter van haar mond.

Ze huiverde van genot, hapte naar adem. Ooit eerder had hij haar laten voelen hoe opwindend een kus kon zijn. Na afloop was ze als was in zijn handen geweest.

Hij liet haar los om haar aan te kijken. ‘Ik had eigenlijk gepland om zo rond dit uur romantisch met je te tafelen. Je weet wel, met kaarslicht en zo…’

‘Ik zou geen hap door mijn keel kunnen krijgen!’

‘Laten we daar dan maar even mee wachten,’ zei hij met hese stem. Hij maakte de voorsluiting van haar beha los en legde zijn handen om haar borsten.

Opnieuw sloot ze haar ogen. Het was voor het eerst dat ze zijn handen op haar naakte huid voelde. Hij liefkoosde haar borsten, streek met zijn duimen over haar harde tepels. Een geluid dat het midden hield tussen een zucht en een kreun ontsnapte haar.

‘Nu weet je wat je jezelf en mij vroeger hebt ontzegd,’ zei hij een tikje beschuldigend.

En dat was maar goed ook, vond ze. Want anders was ze zeker met hem naar bed gegaan. Het was al moeilijk genoeg geweest om met hem te breken. Als ze dit hadden gedeeld, zou het ondraaglijk zwaar geweest zijn.

‘Ik zal je gek maken van verlangen, cara.’

Het kon een belofte zijn, maar evengoed een dreigement.

‘Dat doe je anders al,’ bracht ze hijgend uit.

Hij spreidde haar haren uit op het kussen. ‘En dit is nog maar het begin…’ Vervolgens duwde hij haar heupen omhoog en ontdeed haar met een soepele beweging van haar slipje.

Dat heeft hij vast vaker gedaan, dacht ze onwillekeurig. Ze kreeg echter geen tijd om zich teleurgesteld te voelen, want hij boog zich over haar heen om een van haar tepels met zijn lippen te omsluiten. Hij plaagde, liefkoosde, martelde haar met zijn tong en zijn tanden tot ze niet meer kon denken.

‘Ik wist al dat je een heerlijk lijf had,’ mompelde hij, ‘maar ik had niet durven dromen dat je ook nog zo fantastisch in bed zou zijn, bella mia.’

Ze sloeg haar ogen op en keek hem glazig aan. ‘Fantastisch in bed?’ Ze had hem vast niet goed verstaan.

Hij liet zijn hand tussen haar dijen glijden. ‘Ja. Je bent de droom van iedere man.’

Ze verstarde toen hij de binnenkant van haar dijen begon te strelen. Doordat hij zo dicht tegen haar aan lag, merkte ze hoe opgewonden hij was, en opeens voelde ze zich heel kwetsbaar. Flarden van gesprekken van andere vrouwen over hun minder prettige ervaringen met seks schoten door haar hoofd. Stond ook haar zoiets nu te wachten?

‘Als je me pijn doet, is het afgelopen met de pret, hoor,’ zei ze nerveus.

Verbaasd keek hij haar aan. ‘Als ik je pijn doe? Ik heb nog nooit iemand pijn gedaan!’ Om zijn woorden kracht bij te zetten kuste hij haar teder.

Enigszins gerustgesteld, durfde ze weer te genieten van zijn liefkozingen. Weliswaar verstrakte ze even toen hij zijn vingers door de blonde krulletjes tussen haar dijen liet gaan, maar haar gespannenheid maakte algauw plaats voor gelukzaligheid toen hij haar intiemste plekje begon te strelen.

Hij leek precies aan te voelen tot hoever hij kon gaan, want net toen ze dacht dat ze het niet langer uithield, hield hij ermee op. Hij trok de la van het nachtkastje open, rommelde er even in en mompelde iets wat ze niet verstond. Toen keek hij haar aan, met een mengeling van hoop en vrees in zijn blik. ‘Is het oké wat jou betreft?’ vroeg hij schor.

Hij vraagt me om toestemming, dacht ze geroerd. En dat terwijl hij zich bijna niet meer kan inhouden – dat merkte ze aan alles. Ze liet haar wijsvinger over de omtrek van zijn lippen gaan en antwoordde: ‘Ja… natuurlijk.’

Zichtbaar opgelucht liet hij een regen van kussen neerdalen op haar gezicht. Toen schoof hij zijn handen onder haar heupen en tilde haar een eindje op.

Als vanzelf kwam ze hem tegemoet.

Hij nam haar uitnodiging aan door in één beweging in haar te stoten.

Ze schrok en werd zich bewust van een vlijmscherpe pijnscheut. Een schreeuw ontsnapte haar.

Rafaello bleef roerloos liggen en keek haar vol ongeloof aan. ‘Het zal toch niet waar zijn…’ fluisterde hij, zichtbaar ontdaan over het feit dat ze inderdaad nog maagd bleek te zijn geweest.