Een jaar later was de adoptie van Lydia rond. Sophie en Antonio gaven een groot feest om dat heuglijke feit te vieren.
Die avond voelde Sophie zich niet helemaal lekker. In de maand die daarop volgde, vertoonde ze onschuldige, maar vervelende symptomen. Een bezoek aan de huisarts maakte duidelijk dat ze drie maanden zwanger was. Hun geluk kende geen grenzen.
Hun dochter, Carisa, kwam zonder complicaties ter wereld. Lydia vond het zo spannend om een zusje te hebben, dat ze al haar speelgoed naar Carisa bracht. Teleurgesteld hoorde ze aan dat het nog wel even zou duren voordat haar zusje ermee kon spelen.
Lydia was bijna vijf, toen Sophie voor de tweede keer in verwachting raakte. Dit keer schonk ze het leven aan twee jongens, Francisco en Jacobo.
‘Ik heb een verrassing voor je, enamorada,’ bekende hij de avond na de doop, toen alle kinderen eindelijk in bed lagen. Hij beval haar haar ogen te sluiten en schoof een ring aan haar vinger.
‘O, lieve hemel!’ riep ze uit toen ze de schitterende diamant zag. ‘Waarvoor is dit?’
‘Het is je verlovingsring… die maar een paar jaar te laat komt,’ voegde hij er plagend aan toe. ‘Zou je nog steeds ja zeggen, als ik je ten huwelijk vroeg?’
Ze schonk hem een gelukzalige glimlach. ‘Ja, want ik ben nog steeds gek op je.’
Hij sloot haar in zijn armen en keek diep in haar groene ogen. ‘Ik zal altijd van je blijven houden,’ beloofde hij haar plechtig, en ze geloofde hem, want al haar twijfels en onzekerheden waren door zijn zorg en liefde verdwenen.
Volg Harlequin op Facebook
www.facebook.com/harlequin.boeken
Korte inhoud
Wraak & verlangen
Wraak en verlangen komen voort uit dezelfde passie. Naar welke kant de balans doorslaat, ontdekken Katie, Sophie en Glory pas ná de onmogelijke keuze die ze moeten maken...
Gedwongen weerzien
LYNNE GRAHAM
Voor Glory komt het moment wanneer ze de machtige Rafaello Grazzini smeekt haar vader en broer van de ondergang te redden. Want Rafaello heeft haar nooit vergeven dat zij hem ooit heeft afgewezen. Alleen als zij zich met hem op Corfu terugtrekt en zijn minnares wordt, is hij bereid haar familie de helpende hand toe te steken...
Hoofdstuk 1
Toen Glory het hoofdkantoor van Grazzini Industries binnen liep, was er geen man die dat ontging. Ze was dan ook opvallend mooi: hoge jukbeenderen, sprekende blauwe ogen en welgevormde lippen. Ofschoon ze haar honingblonde haren in een staartje droeg en ook de kaki broek en dito bloesje weinig opzienbarend waren, trok ze onmiddellijk de aandacht. De mannen konden hun ogen niet van haar afhouden. Ze was niet alleen mooi, ze had ook nog een waanzinnig sexy figuur.
Glory was zich totaal niet bewust van al die aandacht; het kostte haar al haar inspanning om moed te houden en door te zetten.
Rafaello zou vast wel gevoelig zijn voor haar smeekbede, gokte ze, al hadden ze elkaar al vijf jaar niet meer gesproken en waren ze niet als vrienden uit elkaar gegaan. Wat hij haar indertijd had aangedaan, was dan ook onvergeeflijk geweest. Daar dacht ze liever niet meer aan terug. Eén ding was zeker: híj had er vast niet onder geleden. Machtige mannen hadden over het algemeen niet zo’n last van hun gevoel. Misschien had hij een klein deukje in zijn ego opgelopen, maar aan de andere kant kon zijn ego dat vast wel hebben. Het was immers groot genoeg. Nee, het zou haar niet verbazen als Rafaello zich haar niet eens herinnerde.
Zij daarentegen herinnerde zich nog iedere dag, ieder uur, iedere minuut van hun samenzijn. Maar vooral herinnerde ze zich hoe dom en naïef ze destijds was geweest. Die laatste avond, die ze zo graag met hem had willen doorbrengen. De vernedering van de afwijzing. Het verdriet en het gemis…
Ach, dacht ze laconiek, zo uniek is liefdesverdriet nu ook weer niet. Per slot van rekening maakt iedereen dat wel een keer mee. Wat zij voor echte liefde had gehouden, bleek voor hem niet meer dan een tussendoortje te zijn geweest.
Hij zou haar eerste minnaar zijn geweest…
Eenmaal in de lift, liet ze haar bezwete voorhoofd tegen de koele stalen wand rusten. Verman je, meid, sprak ze zichzelf toe. Ze rechtte haar schouders en stak haar kin vooruit. Dat ze inwendig ineenkromp van de zenuwen, dat ze qua kleding volkomen uit de toon viel in deze imponerende, zakelijke omgeving deed allemaal niet ter zake. Ze was gekomen om haar familie te helpen, haar vader en haar broertje, Sam.
Op de bovenste verdieping, waar ze uitstapte, hing een sfeer van exclusiviteit, elegantie en comfort.
Ze meldde zich bij de receptie. ‘Ik heb een afspraak met Mr. Grazzini…’ Haar stem begaf het bijna van de nervositeit.
De aantrekkelijke receptioniste trok haar geëpileerde wenkbrauwen op en liet een monsterende blik over haar heen gaan. ‘En uw naam is…’