Op het moment dat ze zijn kille blik ontmoette, bloosde ze tot aan haar haarwortels en ging ze abrupt overeind zitten, waarna ze haar armen beschermend om haar knieën sloeg. Ze voelde zich als een volslagen idioot, want de kilte in zijn blik was ronduit vernederend. ‘Ik was me net aan het aankleden… maar ging even liggen,’ stamelde ze, waarna ze zo haastig van het bed stapte, dat ze bijna haar evenwicht verloor.
‘Wist je dat Lydia niet het kind van mijn broer was?’ vroeg hij op haast luchtige conversatietoon.
Met wijd opengesperde ogen staarde ze hem aan. ‘Zeg dat nog eens…’
‘Als je me ervan probeert te overtuigen dat je geen vermoeden had, verspil je je tijd,’ reageerde hij scherp. ‘Je hebt het geweten, want je zus woonde bij je toen ze zwanger werd, en jullie waren heel close, dus –’
‘Wacht eens even… Hoe kom je er opeens bij dat Lydia niet Pablo’s kind is? Wat is dit voor misplaatste grap?’
‘Was dat maar waar,’ merkte hij bitter op. ‘Je zult heel wat meer moeten doen dan in de slaapkamer te paraderen in een sexy slipje om je hieruit te redden!’
‘Waaruit moet ik me redden?’ wilde ze weten. ‘Leg jij maar eens uit waarom je opeens al die onzin verkondigt. Besef je wel hoe beledigend je bent?’
‘Is er dan een beleefde manier om dit te stellen? Belinda heeft het met iemand anders dan mijn broer gedaan, en die man is de vader van Lydia.’
‘Waag het eens om de reputatie van mijn arme zus te bezoedelen met je weerzinwekkende leugens!’ riep ze woest uit.
‘Het mag dan weerzinwekkend zijn, maar het is geen leugen. Het DNA-onderzoek heeft aangetoond dat er geen bloedband bestaat tussen Lydia en mijn familie –’
‘DNA-onderzoek?’ riep ze verbijsterd uit. ‘Heb je dat achter mijn rug laten uitvoeren?’
‘Zo was het niet –’
‘Zo is het precies!’ onderbrak ze hem kwaad.
‘Er moest sowieso een DNA-onderzoek komen. Dat heeft mijn advocaat me vanaf het begin geadviseerd.’
‘Waarom?’
‘Wanneer er geld mee gemoeid is, staan zelfs mijn familieleden niet boven verdenking.’
Vol verwarring keek ze hem aan. ‘Geld?’
‘Mijn grootmoeder is een welgestelde vrouw. Zodra ze vernam dat Lydia was geboren, besloot ze haar testament te laten veranderen en een groot deel van haar rijkdom aan haar achterkleinkind na te laten,’ verklaarde hij koel. ‘Daarom vond zelfs ik het verstandig om te bewijzen dat Lydia de erfgenaam van mijn broer is.’
‘Ik wist niets van de plannen van je grootmoeder,’ bekende ze. ‘Maar dat is voor jou trouwens geen excuus om Lydia aan een onderzoek te onderwerpen zonder dat ik dat weet.’
‘Ik wilde alleen maar dat ze een grondig medisch onderzoek kreeg, want er zijn in deze familie een paar baby’s geboren met hartruis.’
‘Juist,’ bromde ze. ‘Maar wat is die onzin dat Lydia niet het kind van Pablo zou zijn?’
‘Ze ís niet zijn dochter. De DNA-test wijst dat uit.’
‘Dat geloof ik niet,’ deelde ze hem mee. ‘Belinda was getrouwd met Pablo. Pas toen Lydia was geboren, verscheen er iemand anders in haar leven. Iemand moet een grove fout hebben gemaakt.’
Minachtend keek hij haar aan. ‘Je verspilt mijn tijd met dat soort opmerkingen. Ik geloof dat jij en Mrs. Moore heel goed wisten dat Lydia geen familie van me is. Ik denk ook dat je geld wilde verdienen met je bedrog –’
‘Welk bedrog?’ riep ze zo fel uit, dat haar stem brak.
‘Ik denk dat je van me verwachtte dat ik goed zou betalen om jou het kind in Engeland te laten opvoeden. Ik ben een rijk man. Het loonde zeker de moeite om te proberen Lydia door te laten gaan voor het kind van mijn broer.’
‘Dat is het meest weerzinwekkende dat ik ooit heb gehoord! Bovendien schijn je te vergeten dat mijn zuster jou als een van de voogden voor Lydia heeft aangewezen. Wil je beweren dat mijn zus wist dat ze zou sterven?’ vroeg ze vol walging. ‘En wat heeft Norah Moore hier in vredesnaam mee te maken?’
Hij produceerde een bitter lachje. ‘Zij was jouw troef achter de hand. De zaken zagen er niet zo gunstig uit toen we die dag op het strand hebben gepraat, nietwaar? Ik was van plan om Lydia mee te nemen naar Spanje, en dat was niet je bedoeling. Dus wat deed je?’
‘Je fantasie slaat op hol…’ stamelde ze verslagen. Dat hun relatie zo snel kon veranderen in een warboel van beschuldigingen en verdenkingen, was te pijnlijk om te beseffen. ‘Zeg maar wat ik volgens jou deed.’
‘De volgende ochtend stuurde je Mrs. Moore naar mijn hotel, en het lukte haar wonderwel om mijn medeleven te wekken.’