‘Als hij geen twijfels over je had gehad, zou hij je zonder meer alles nagelaten hebben,’ merkte Gemma op.
‘Je bent altijd al een liegbeest geweest,’ sneerde Marcia. ‘Kijk hoe je Andreas behandeld hebt. Het personeel sprak wekenlang over niets anders. Je hebt gelogen om aandacht van je vader te krijgen. Andreas had je niets gedaan, maar jij hebt bewust zijn reputatie geruïneerd door te beweren dat dat wel zo was. Je bent een harteloos kreng, je had niet eens het fatsoen om vrede met je vader te sluiten voordat hij stierf.’
‘Je mag kiezen: of je vertelt op jouw manier wat er gebeurd is, of je hoort mijn versie van het verhaal,’ daagde Gemma haar stiefmoeder uit. ‘Ik denk dat de rechter niet blij zal zijn als hij ontdekt wat er werkelijk gebeurd is die nacht.’
‘Ze heeft gelijk.’ Andreas deed een stap naar voren en legde beschermend een arm rond Gemma’s middel. ‘Het is tijd dat je de waarheid vertelt, Marcia, anders wordt het wel voor je gedaan. Ik heb een stel advocaten ingehuurd die gehakt zullen maken van jouw claim op de nalatenschap van Lionel Landerstalle. Je maakt geen schijn van kans, tenzij je bereid bent om alles wat je hebt op het spel te zetten. Die rechtszaak kan zich nog jaren voortslepen, en ik heb genoeg geld om hem tot in het oneindige uit te rekken. Dat geld heb jíj niet.’
Er gleed een blik van verslagenheid over Marcia’s gezicht, maar het was duidelijk dat ze zich niet zomaar gewonnen zou geven. ‘Ik ben blij dat ik gedaan heb wat ik gedaan heb,’ snauwde ze Gemma toe. ‘Je verdiende het, jij kleine teef. Je was onmogelijk! Ik heb jarenlang mijn best gedaan, maar jij weigerde gewoon mij te accepteren. Ik had graag kinderen gewild, maar daar wilde je vader niets van weten. Hij was jouw grillen meer dan zat en hij weigerde nog meer kinderen te nemen omdat hij bang was dat ze net zo verwend en koppig zouden zijn als jij. Je hebt mijn leven vernietigd, en ik vond het hoog tijd dat je een lesje leerde. Je was aan het flirten op je verjaardagsfeest, zoals gewoonlijk, maar voor de verandering had je dit keer niet gedronken. Een van de vrienden van jouw zogenaamde vriendinnen had al de hele avond een oogje op je, en ik heb hem verteld dat je hem leuk vond en heb voorgesteld dat hij je een drankje bracht om te kijken waar dat toe zou kunnen leiden. Wist ik veel dat hij een pilletje in je drankje zou gooien,’ zei ze zonder een spoortje wroeging.
‘Daar hadden jullie de nacht van het ongeluk ruzie over gehad, nietwaar?’ vroeg Andreas. ‘Je hebt Gemma verteld dat jij die smerige onderkruiper had aangemoedigd om haar te misbruiken. Je hebt haar verteld hoe je haar leven had vernietigd met die wraakactie van je.’
Marcia stak haar kin in de lucht. ‘Ze vroeg erom. Ze paradeerde hier altijd rond alsof ze beter was dan iedereen. Bovendien vond ik dat er wel een vorm van gerechtigheid in zat. Ze had jou per slot van rekening ten onrechte beschuldigd; het leek me niet meer dan rechtvaardig dat niemand haar geloofde op het moment dat de rollen omgedraaid waren.’
‘Je hebt het dus op je genomen om eigenhandig het leven van een jonge vrouw te vernietigen, alsof het niets was?’ zei hij, witheet van woede.
‘Het was haar verdiende loon,’ spuugde Marcia uit. ‘Daar zou jij het mee eens moeten zijn, lijkt me. Je bent toch zeker alleen maar met haar getrouwd om wraak te kunnen nemen voor wat ze je aangedaan heeft?’
Gemma durfde niet naar Andreas te kijken, uit angst dat ze de waarheid van Marcia’s woorden gereflecteerd zou zien in zijn ogen, die prachtige donkere ogen waar ze zo van was gaan houden.
‘Ik ben helemaal niet van plan om met jou te bespreken waarom ik met Gemma getrouwd ben,’ zei hij. ‘Ik kan alleen maar zeggen dat ik blij ben dat ik het gedaan heb. Ik heb nog geen dag spijt gehad van ons huwelijk.’
Gemma hoorde gesnik en realiseerde zich dat het Susanne was, die ontroerd in een zakdoek stond te snotteren.
‘Lionel Landerstalle heeft me de zorg voor zijn dochter toevertrouwd, en ik heb zijn vertrouwen serieus genomen,’ vervolgde Andreas. ‘Ik stel voor dat je je advocaten afbelt; je maakt geen schijn van kans om deze rechtszaak te winnen. Er zitten dan wel wat gaten in Gemma’s geheugen, maar ik heb zelf het een en ander laten uitzoeken en ik weet dat Lionel een paar maanden voor zijn dood ontdekt had dat je een verhouding had. Een affaire van je die Gemma vlak voor haar ongeluk had ontdekt en waar ze, tot jouw opluchting, geen herinnering meer aan had ná het ongeluk.’
‘Dat ongeluk had haar dood moeten zijn!’ zei Marcia met een giftige blik naar Gemma. ‘Ze heeft mijn leven met Lionel tot een hel gemaakt. Vanaf het begin stond ze tussen ons in. Die affaire had ik alleen maar omdat ik door haar schuld zo ongelukkig was.’