‘Ik zal proberen me in te houden.’
‘Dat hoeft niet. Ik ben, zoals gezegd, een rijk man. Ik kan je bij welke ontwerper dan ook een hele garderobe laten aanmeten. Ik zou het zelfs leuk vinden als je je iets uitbundiger kleedde.’
‘Ik trek niet graag de aandacht.’
‘Je moet het verleden loslaten, Gemma. Je bent een prachtige vrouw, en je zou je niet in kleurloze hobbezakkleding moeten verbergen.’
‘Kleedt je minnares zich uitbundig?’
Zijn mond trok samen. ‘Mijn relatie met Estella Garrison is een paar maanden geleden al beëindigd, maar we doen nog steeds zaken met elkaar. Ik heb net een stuk grond van haar gekocht aan de kust. Ze had niet het recht om je te vertellen over mijn overeenkomst met Michael. Ik weet niet eens hoe ze aan die informatie komt; ze heeft ongetwijfeld ergens een gesprek afgeluisterd. Maar geloof me als ik je zeg dat je je door haar niet bedreigd hoeft te voelen.’
‘Ik voel me helemaal niet bedreigd. Je doet maar. Flirt er maar lekker op los, mij interesseert het niet.’
‘Het interesseert je wel degelijk, mia piccola,’ zei hij zachtjes. ‘Ik zie in je mooie donkerblauwe ogen dat je pijn hebt, hoe hard je ook je best doet het te verbergen.’
‘Ik ben niet echt verliefd op je,’ zei ze, haar blik op de grond gericht. ‘Ik was gewoon op het zielige af dankbaar dat je me… uit mijn, eh… frigiditeit had weten te halen. Meer was het niet.’
‘Blij u van dienst te zijn geweest.’ Hij pakte zijn glas en nam rustig een slok wijn voordat hij verder sprak. ‘Maar vergeet onze overeenkomst niet.’
‘Die ben ik niet vergeten.’
‘Ik wil een kind. Misschien hebben we er zelfs al een verwekt.’
Ze voelde het schuldgevoel op haar borst drukken, maar ze weigerde hem in de ogen te kijken voor het geval hij haar zou doorzien. ‘Wat is toch die arrogantie van mannen om te denken dat het klusje met de eerste de beste vrijpartij wel geklaard zal zijn?’
‘Het gaat ook niet bij slechts één vrijpartij blijven,’ zei hij. ‘Ik reken op nog veel meer partijtjes, allemaal even gepassioneerd en bevredigend. Voor het einde van die zes maanden ben jij zwanger, let maar op. Ik durf zelfs te wedden dat het ruimschoots voor die tijd al zal lukken.’
Het kan een eeuwigheid duren, en er zal een wonder voor nodig zijn, dacht Gemma met een steen op de maag.
‘Kom op, Gemma, eet door,’ zei hij. ‘Dit is heerlijk, zeg. Goed gedaan, hoor. Waar heb je zo leren koken? Ik had geen idee dat dat een van je talenten was.’
Gemma pakte haar vork weer op, hoewel ze wist dat ze niet veel meer naar binnen zou krijgen. ‘Ik heb een paar jaar geleden een basiscursus gedaan. Daarna heb ik mezelf van alles bijgeleerd. Ik vind het heerlijk, dat gerommel met ingrediënten. Als je je hele leven hoteleten hebt gegeten, is niets zo lekker als een zelfbereid maal.’
‘Ik vind het knap dat je er de tijd voor neemt,’ zei hij. ‘Ik ben bang dat ik wat dat betreft nogal verwend ben. Ik kan nog net een eitje koken, maar daar is alles mee gezegd.’
‘Ik kan je wel een beetje leren koken, als je wilt.’
Hij lachte haar toe. ‘Alleen als ik jou mijn taal mag leren.’
‘Daar kan veel tijd in gaan zitten; je bent gewaarschuwd.’
Hij keek haar weer lang en bedachtzaam aan, maar gaf geen antwoord.
Gemma boog haar hoofd en begon op bijna mechanische wijze te eten, om te ontsnappen aan zijn verontrustende gestaar. Ze wist dat het dom was om zijn uitleg over de vrouw die gebeld had te geloven, en het was nog dommer om hem niet verder over die situatie met Michael door te zagen. Waarom had hij dat gedaan? Om het hotel in handen te krijgen? Of was dit een zorgvuldig geplande wraakoefening? Zou hij, zodra ze verliefd op hem was, haar verlaten zoals zij hem verlaten had?
Hoofdstuk 14
Toen de tafel was afgeruimd wilde Gemma naar haar kamer lopen, maar Andreas hield haar tegen.
‘We slapen niet alleen in dit huwelijk, cara. Niet meer.’
Ze keek naar zijn gebruinde hand op haar arm en onderdrukte met moeite een huivering. ‘Ik ben niet het soort vrouw dat alles graag met iedereen deelt, en dat heeft niets met jaloezie te maken.’
Hij duwde met zijn andere hand haar kin omhoog en dwong haar hem in de ogen te kijken. ‘Ik zal het nog een keer zeggen: ik bedrieg je niet. Ik verlang al tien jaar naar je, en dat is niet veranderd. Er is niemand anders, en die zal er ook niet zijn totdat een van ons, of wij beiden, besluiten dat dit huwelijk afgelopen is.’
Ze wilde hem vertrouwen; alles in haar zei dat ze haar trots opzij moest zetten en alles wat hij aanbood aan moest nemen. Hij had haar per slot van rekening geholpen haar erfenis veilig te stellen door met haar te trouwen, ook al had hij eerst Michael omgekocht, en was zelfs bereid om haar weer uit de brand te helpen nu er een kink in de kabel leek te zijn gekomen.