Home>>read Witte Engel free online

Witte Engel(39)

By:Eric van Lustbader


'Je bedoelt dat hij ze gebruikt?' zei D'Alassandro.

Esquival wees naar haar en zei met zijn beste quizmasterstem: 'Bingo. Geef die dame een prijs!'

'Voorlopig is William Cotton ons aanknopingspunt, ' zei Christopher, daarmee de vergadering sluitend. 'Ik wil alles weten wat er maar over hem te weten valt. '

'Je solliciteert naar een verschrikkelijke hoofdpijn, ' zei Hutton Dillard.

Cassandra drukte haar vingers in haar ooghoeken tot ze rode sterretjes zag. Ze was nu al zestien uur aan één stuk bezig en wist dat Dillard gelijk had. Ze voelde een zeurderige pijn tussen haar schouderbladen, en haar nek leek plotseling wel van plaatstaal.

'Alle waarden zijn perfect, ' zei Dillard. 'Net zoals jij voorspeld hebt. De foetus ontwikkelt zich zoals het hoort. Hoor eens, jij hebt zelf de software ontwikkeld waarop deze computer draait. Laat die nou maar gewoon zijn werk doen. Waarom maak je niet van de gelegenheid gebruik om -'

'Nee!' Cassandra stond zichzelf niet toe om wat te rusten. 'Ik wil het proces voortdurend in de gaten houden. Het moment dal de foetus volgroeid is, wil ik hem bombarderen met deltastraling. De Japanners hebben bewezen dat de diepe slaap de groei bevordert. '

'De computer zal die taak automatisch uitvoeren. ' bracht Dillard haar in herinnering.

'Je begrijpt het niet. Ik wil erbij zijn als het gebeurt. Ik moet -'

'Cassandra, enthousiasme is een bewonderenswaardige eigenschap, maar zelfs voor jou is dit wat overdreven. Ik wil je er nogmaals op wijzen dat je de grenzen van je uithoudingsvermogen op de proef stelt. En gezien wat je de afgelopen dagen allemaal overkomen is, lijkt me dat niet verstandig. '

'Verstandig of niet, ik kan niet anders. ' Cassandra kromp ineen toen de eerste felle aura van de migraine achter haar ogen flitste. Ze zocht met haar hand steun bij het stevige, verchroomde instrumenten-paneel dat langs de hele voorkant van de geboortekamer liep. Ze haalde een paar keer diep adem en voelde in de zak van haar witte jas. Als ze maar op tijd twee extra sterke Excedrine-tabletten nam, zouden de 250 mg aspirine en de 65 mg cafeïne in elke tablet de hoofdpijn wel onderdrukken. Althans, gewoonlijk lukte dat. Ze stopte er twee in haar mond en spoelde ze weg met een grote slok koude koffie.

'Laat mij het dan in ieder geval even van je overnemen. Doe een halfuurtje je ogen dicht. '

Ze schudde koppig haar hoofd. 'De foetus groeit zó snel dat ik dan te veel zou missen. '

'De video neemt het voor je op. Alles wat je tijdens je hazenslaapje hebt gemist, kun je alsnog afspelen. ' Hij glimlachte. 'Kom op, rust nu maar even uit. Bovendien geeft mij dat de gelegenheid om aan iets te werken wat ik al een tijdje in mijn hoofd heb. Ik wilde je ermee verrassen, maar -'

'Wat? Vertel op. '

'Doe jij dan je hazenslaapje?'

Ze lachte. 'Oké. Beloofd. Maar een halfuur, meer niet. '

Dillard knikte. 'Oké. Ik breek me al een tijdje het hoofd over dat gehannes met die dagelijkse injectie tetracycline bij Minnie. Het is al lastig genoeg bij een rat, laat staan bij een mens. Ik ben dus bezig geweest met een onderhuidse capsule die op gezette tijden en steeds gedurende een week de juiste dosering afgeeft. '

'Hutton, dat is fantastisch!'

Zijn glimlach werd breder. 'En het mooiste is dat ik dat voor elkaar zal hebben op het moment dat we de veroudering van onze kloon moeten afremmen. '

'Oké, je hebt me. ' Ze liep door het lab naar haar bureau, liet zich in haar stoel vallen en legde haar benen op het bureaublad. Ze liet haar hoofd tegen het kunstleer van de rugleuning rusten en zette een vreemd uitziende koptelefoon op. Ze zette de schakelaar om en er kwam een zachte sonische frequentie van minder dan zes trillingen per seconde vrij die overeenkwam met de deltagolven in het menselijk brein en bijna onmiddellijk tot een diepe slaap leidde. 'Niet langer dan een halfuur, hè. ' Er klonk een waarschuwende ondertoon in haar stem door. 'Niet vergeten. '

'Droom maar lekker, Cassandra. '

Bobby's begrafenis vond plaats op een mistige vrijdag. Die avond ging Cassandra bij Christopher langs. Ze belde pas na middernacht aan, maar hij was nog aan het werk. Hij had nog een keer de vreemde, onsamenhangende boodschap doorgelezen die de Witte Engel op Bobby's computer had achtergelaten en zag die tekst inmiddels als een manifest.

'Stoor ik je?'

'Nee, helemaal niet. ' Hij was blij met de afleiding. Hij stapte opzij om haar binnen te laten en deed de deur achter haar dicht.

In één vloeiende beweging liet ze haar jas van haar schouders glijden. 'Er is iets dat ik je moet vragen. '

'Wil je misschien eerst iets drinken?'

Ze stonden niet echt dicht bij elkaar, maar ook niet al te ver van elkaar af en ze keken elkaar aan. Na enkele ogenblikken ging Cassandra met haar hand door haar haar en in haar ogen verscheen heel kort een flikkering. 'Geef me maar een beetje water. ' Ze zocht in haar tasje. 'Ik moet nog wat Excedrine innemen. '