‘Je laat me hier dus gewoon zitten met de shit.’
‘Sorry Sophie, maar ik vrees van wel.’ Lieke liep door.
‘Dit kun je niet maken!’ Voordat ze haar nicht een paar stevige verwensingen naar haar hoofd kon slingeren ging haar telefoon. Van schrik liet ze hem bijna vallen. Met trillende hand nam ze op. Lieke verdween uit het zicht en ze liet haar gaan. Ze had even wat belangrijkers te doen.
‘Met Sophie Smit.’ Haar stem sloeg over van de zenuwen.
‘Dag Sophie, met Mark. Ik heb mijn advocatenvriendje in Duitsland te pakken gekregen en hem Daans situatie voorgelegd op basis van wat jij me verteld hebt. Hij had net een grote zaak afgerond en hij was me nog iets verschuldigd. Ik heb hem zover gekregen dat hij Daan gaat helpen. In Duitsland bestaat het principe van de pro-Deoadvocaat niet zoals we dat in Nederland kennen. Als je geen advocaat kunt betalen dan wijst de Duitse overheid er een aan je toe. Op het moment dat de verdachte schuldig wordt verklaard aan het vergrijp waar hij van wordt beschuldigd, kan de Duitse overheid de kosten van de toegewezen advocaat terugeisen. Omdat je nu zelf een advocaat hebt geregeld en mijn vriend heeft beloofd niet te factureren, kunnen we dat omzeilen.’
‘O, Mark, je bent geweldig. Je hebt geen idee hoe blij ik hiermee ben.’
‘Ik kan me er wel een voorstelling van maken. Als Nederlander in het buitenland loop je altijd een stap achter als je gedonder met de autoriteiten krijgt. Een moordzaak in Duitsland aan je broek krijgen is geen kattenpis. Ik heb behoorlijk met Daan te doen.’
‘Hoe nu verder?’ Sophie begon haast te krijgen. Elke minuut die Daan zonder juridische bijstand zat, was er een te veel.
‘Mijn vriend, hij heet trouwens Nico de Greef, is meteen aan de slag gegaan met het achterhalen waar Daan naartoe is gebracht zodat hij hem kan bezoeken. Hij vermoedt dat ze hem al aan een of meerdere verhoren onderworpen hebben voor het gerechtelijk vooronderzoek, dus het is zaak dat hij zo snel mogelijk te horen krijgt dat hij niks meer mag zeggen zonder advocaat. De verslagen van die verhoren worden onderdeel van het strafdossier en dienen als bewijsmateriaal voor een eventuele rechtszaak. We moeten voorkomen dat hij zich zonder het te weten nog verder in de nesten werkt.’
‘Maar mogen ze hem dan verhoren zonder advocaat?’
‘Ja, tijdens het gerechtelijk vooronderzoek wel. In die fase bestaat er geen recht dat de advocaat bij elke ondervraging aanwezig mag zijn. Je bent als verdachte niet verplicht om aan de verhoren mee te werken, je mag ze zelfs weigeren, maar Daan is daar natuurlijk niet van op de hoogte. Een arrestatie en verhoor zijn nogal intimiderend, dus je ziet vaak dat een verdachte in eerste instantie zijn rechten vergeet en uit angst voor represailles meewerkt. Daan kennende zal hij er ook alles aan willen doen om zijn naam te zuiveren en volledige medewerking past in dat plaatje. Het probleem is dat uitspraken die in Daans ogen onschuldig zijn, voor de politie juist een extra middel kunnen zijn om hem de verkeerde richting op te duwen.’
‘Maar je bent toch onschuldig totdat het tegendeel bewezen is?’
‘In theorie wel inderdaad, maar in de praktijk werkt het helaas vaak anders. Recherchewerk is mensenwerk en mensen hebben nogal eens vooringenomen standpunten of dat nou terecht is of niet. Als de politie een zaak snel wil oplossen gaan ze nog weleens kort door de bocht. Omdat Daan een buitenlander is achten Nico en ik die kans nog groter.’
‘Maar hij is onschuldig!’
‘Natuurlijk is hij onschuldig, maar daar moeten we de rechter ook van overtuigen. Dat kan niet op basis van intuïtie en emotie. Een rechter is gevoelig voor feiten. Nico gaat zo snel mogelijk boven tafel krijgen welke bewijzen er tegen Daan zijn zodat we ze kunnen pareren. Ook zal hij de Nederlandse ambassade in Berlijn inlichten over Daans arrestatie. Zij zijn de officiële vertegenwoordiger van Nederland en kunnen bij problemen bemiddelen tussen Daan en de Duitse autoriteiten. Ze geven de arrestatie ook door aan een speciale afdeling van het ministerie van Buitenlandse Zaken. De ambassade mag zich niet bemoeien met de rechtsgang, schuldvraag, bewijslast of de strafmaat, maar ze kunnen er wel op toezien dat het Duitse recht juist wordt toegepast en dat Daan goed behandeld wordt tijdens zijn hechtenis. Ze hebben een Nederlandse vertegenwoordiger in de regio, die bij Daan op bezoek kan gaan als hij dat wil. Daan mag één contactpersoon hebben namens het thuisfront, dat ben jij uiteraard. Jij bent de enige persoon die informatie krijgt over het verloop van de detentie en eventuele bijzonderheden. Dat loopt via het ministerie van Buitenlandse Zaken en niet via de ambassade overigens.’
Het duizelde Sophie. Wat een berg informatie over een onderwerp waar ze totaal niet in thuis was. De helft van wat Mark zei ging het ene oor in en het andere weer uit. Ze moest in dezen maar vertrouwen op die Nico, die ongetwijfeld wist waar hij mee bezig was.