‘Zo vroeg al?’
‘Het is al hun bedtijd geweest.’
Merel kijkt op haar horloge. O ja, vijf over acht. Dan ligt een tweeling van zes al in bed. En ze kan helemaal geen tv kijken, ze moet haar rekenhuiswerk nog maken.
Shit! Haar rekenhuiswerk!
‘Pap! Ik moet nog even terug! Ik ben m’n rekenhuiswerk vergeten!’
Haar vader houdt Merel tegen. ‘Ik heb thee, is dat echt nodig?’
‘Ja! Ik moet m’n rekenhuiswerk nog maken en dat ligt bij mama!’
‘Nu nog? Je hebt de hele middag de tijd gehad!’
‘Nee hoor! Ik had musicalklas, en toen moest ik Joep uitlaten en toen was het alweer tijd om te eten.’
Tjarda lacht. ‘Heb je de hele middag Joep uitgelaten?’
‘Met Marijn samen, we zijn in het park geweest.’
‘En kan dat morgen na school niet, dat rekenhuiswerk?’ Merel hoort de irritatie in haar vaders stem.
‘Nee, want we moeten het morgen al inleveren.’
‘Nou, toe dan maar. Wel direct terugkomen, hoor!’
Twintig minuten later begint Merel eraan. Ze zit met een kop thee voor zich aan de grote tafel in de achterkamer. Stom, huiswerk maken! Daar zit ze dus echt niet op te wachten. Maar ja.
Heeft ze hardop zitten mopperen? Bram geeft weer eens commentaar vanachter de tv vandaan: ‘Wacht maar tot je op de middelbare school zit!’ Hij grijnst breed. ‘Dit stelt echt niets voor!’
Die heeft zijn huiswerk al af, natuurlijk. Merel staat op om naar de wc te gaan. Dan maakt ze één som, en kijkt even met Bram mee naar de tv.
Die stuurt haar weg. ‘Ik kijk.’
Als Tjarda langsloopt, zegt ze: ‘Lukt het? Je zit al een tijdje op je pen te kauwen.’
Merel bekijkt de afgekloven pen, en daarna werpt ze een blik in haar schrift. Het schiet inderdaad niet op.
Tjarda zet de wasmand weg en komt naast haar zitten. ‘Laat eens kijken. Wat moet je doen?’
Merel legt het haar stiefmoeder uit en ineens weet ze hoe de som moet. Tjarda blijft kijken terwijl ze aan de volgende som begint, en dan heeft ze het huiswerk zomaar af. Ze stuift weg. ‘Nou mag ik nog even tv-kijken! Op 3 is een popquiz en die is leuk.’
Tjarda kijkt op haar horloge. ‘Nog tien minuten, Merel, dan is het bedtijd. Bram? Mag de tv op de andere zender? Jij kunt anders boven wel verder kijken.’
‘Ah, toe,’ zeurt Merel, ‘mag ik die popquiz wel af kijken?’
‘Tot hoe lang is dat?’
‘Twintig over of zo.’
‘Nee, negen uur is je bedtijd!’
Merel loopt naar de stoel van haar vader en trekt de krant voor zijn gezicht weg. ‘Pap! Mag ik voor één keertje iets later naar bed?’
‘Je hebt het gehoord, Merel. Bedtijd is bedtijd.’