‘Dat is mooi.’ Hij lacht en gaat dan verder: ‘We zijn met een tamelijk grote groep, beide casts zitten nu bij elkaar. Eerst gaan we een paar spelletjes doen om jullie namen te leren!’
De sfeer wordt dan meteen een stuk losser en de spelletjes zijn leuk om te doen. Merel let goed op wie de hoofdrolspeelsters zijn. Daarna gaan ze inzingen en herhalen ze de liedjes die ze al kennen. Ze leren twee nieuwe, die ook hartstikke leuk zijn. Froukje begeleidt hen op de piano. Het leren gaat bijna vanzelf!
Na een korte pauze komt Barbara om met hen te dansen. Maar Merel kan het niet laten om voor ze beginnen te vragen: ‘Kostas, wanneer krijgen we te horen wie wie speelt?’
‘Vanmiddag!’ antwoordt hij voor hij de zaal verlaat. ‘Dan horen jullie meer over de rollen.’
Merel kijkt naar de beide Donna’s en de beide Lisa’s en voelt duidelijke speldenprikken in haar buik. Snel denkt ze aan José. Maar ach, zodra ze begonnen zijn, is dat allemaal weg. Een hele ochtend zingen en dansen, heerlijk!
Van Barbara leren ze verschillende passen, en in de loop van de ochtend worden de bewegingen als vanzelf stukjes dans. Ook herhalen ze wat ze tijdens de auditie hebben geleerd. Froukje speelt mee op de piano, maar zelf moeten ze ook meezingen. Dat gebeurt eigenlijk spontaan, zo goed zitten de liedjes al in hun hoofden. Merel heeft geen enkel probleem haar aandacht erbij te houden, zo geniet ze ervan. Als ze maar in beweging kan blijven, kan ze alles aan!
Uitgehongerd valt de groep tussen de middag op hun lunch aan. Intussen hebben ze elkaar wat leren kennen, en Merel zit haar brood te eten samen met Shayla en Robijn.
Na de lunch worden eindelijk de overige rollen verdeeld. In de klas van Lisa en Donna zit een meisje Merel, en Merel mag haar spelen.
‘Het is toevallig, Merel, maar ze is wel iets voor jou,’ zegt Kostas.
Nu krijgen ze ook het script met alle teksten en de liedjes. Hoeveel tekst ‘Merel’ heeft, kan Merel zo snel niet zien. Ze hoopt wel dat zij een belangrijke persoon in het verhaal is, maar in de loop van de middag merkt ze dat het er eigenlijk niet zo toe doet. Ze beginnen met een paar scènes met de hele klas. Kostas eist dat je goed oplet, want hij wil niet steeds zijn regieaanwijzingen herhalen. Merel let goed op dat ze oplet, maar eigenlijk gaat het vanzelf, want Merel is de klas van Donna en Lisa helemaal ingedoken. Dit is wel even anders dan school! In dit gedeelte past ook al een van de liedjes en Merel zingt en danst vol overgave.
Als ze afsluiten, geeft Kostas huiswerk mee. ‘Ik neem aan dat iedereen nieuwsgierig is naar zijn rol. Lees vanavond het hele script door. Morgen vraag ik iedereen zijn rol te beschrijven. Hoe je bent, welke gevoelens je moet spelen, snap je?’ Ze knikken. ‘Ga vanavond op tijd naar bed, dan zie ik jullie morgen weer!’
Op de terugweg in de auto terug voelt Merel hoe moe ze is. Fimme en zij moeten natuurlijk eerst alles vertellen, en daarna beginnen ze allebei het script te lezen.
‘Iek, jij hebt heel veel tekst,’ zegt Merel onder de indruk. Voor het eerst is ze een beetje blij met haar eigen rol. O ja, opletten hoe de Merel van Donna Lisa is. Morgen moet ze over haar vertellen. Maar na zo’n dag valt lezen niet mee: al voor ze de snelweg op rijden, is Merel in slaap gevallen.
De volgende dag komen Fimme en zijn vader Merel alweer vroeg ophalen.
‘Goedemorgen, ben je er klaar voor?’ vraagt Fimmes vader.
‘Ik heb er weer helemaal hartstikke zin in.’
In de auto vraagt Fimme: ‘Heb jij het script gelezen?’