‘Géén kleuterliedje hoor!’
‘Nee, gek, ik zal toen in de bovenbouw.’
‘Pfoe! Wij zijn echt geen kleuters!’
‘Nee, maar wel basisbigjes.’
‘Ik had anders al in de brugklas kunnen zitten!’
‘O ja, hoe zat dat ook alweer?’ April tuurt naar Merels gezicht. ‘Welke kleur oogschaduw wil je, blauw of groen?’
‘Ik heb langer gekleuterd. Mijn moeder vond het zielig voor mij dat ik al naar groep 3 zou gaan. Moest ik de hele dag stil op een stoeltje zitten werken. Ik was er nog helemaal niet aan toe, volgens haar. Veel te speels.’
April knikt. ‘En nu ben je zeker veel te speels om naar de brugklas te gaan!’
‘Ha ha,’ zegt Merel. ‘Ik wou dat het al zo ver was… De brugklas lijkt me wel leuk.’
‘Geniet nog maar even van je vrije tijd. Maar wat wil je? Blauw of groen?’
‘Groen!’
Als April Merel aan het opmaken is, doet Merel erg haar best niet te bewegen. Maar juist dan is haar wiebelbehoefte op z’n ergst. En haar been kan ook niet stilzitten.
‘Zit stil! Zit sti-hil!’ moppert April dan ook.
Waar kan ze aan denken? En dan plopt zomaar het beeld van Lori in Merels hoofd. ‘April,’ vraagt ze, ‘hoe kon jouw moeder nou zwanger van jou zijn geworden als ze nooit iets met een man heeft gehad?’
April begint te lachen. ‘Ha ha! Zie je wel wat voor kuikentje jij eigenlijk nog bent! Ze heeft een beetje sperma in een spuitje gekregen, en daar redde ze zich prima mee!’
Nou moe, wat flauw ineens van April.
‘Hé, Aa-pril, maar hoe…’
April schroeft de dop van de mascara op de houder. ‘Als je kinderachtig gaat doen, ga ik verder met mijn grote-mensendingen en help ik je niet meer.’
‘Sorry,’ zegt Merel gauw, want ze weet best dat April er een hekel aan heeft dat haar naam op zijn Nederlands wordt uitgesproken. ‘Ik houd mijn mond al.’
‘Kun je dat?’
‘Maak het nou maar af.’
Even later bekijkt Merel het resultaat in de spiegel. ‘Mooi! En nu het liedje.’
April haalt een map tevoorschijn. Ze zingt het voor en het lijkt Merel meteen een goed liedje. ‘En dan ga ik ondertussen op mijn fiets jongleren,’ zegt ze tevreden. ‘Nu nog even oefenen.’
Helaas, pindakaas
Als Merel aan het eind van de middag het grachtenhuis weer binnenstapt, valt haar blik op de kalender die in de keuken hangt. De afspraken van het hele gezin staan erop. Bij vandaag staat: ‘J + J bij Tom spelen’. Bij morgen: ‘Tjarda, verloskundige, 10:30’. Merel is één keertje meegeweest omdat ze nieuwsgierig was hoe dat ging. Lachen, je hoorde via een apparaat het hartje in die buik! Tsj-tsjoem, tsj-tsjoem hoorde je haar toekomstige broertje of zusje doen!
O nee! Het is 9 september! Ineens ziet Merel de datum van vandaag. En ze heeft zich niet ingeschreven! Helemaal vergeten… O, en net nu ze weet wat ze gaat doen! Dát is stom! Merel de vergeetachtige heeft het weer voor elkaar gekregen, hoor! Merel duwt haar kiezen hard op elkaar en stampt een paar keer met haar voet op de keukenvloer, terwijl ze haar handen stevig tot vuisten knijpt.