Een ogenblik ontmoetten hun ogen elkaar in de spiegel, de zijne warm en verslindend, de hare zenuwachtig en onzeker. Onder zijn openlijk bewonderende blikken bloosde zij en sloeg haar ogen neer naar haar schoot. Zij voelde nog steeds zijn lippen op haar borst en ook de vreemde huivering die zij bij haar veroorzaakt hadden. Zij hoorde hem zacht lachen. Dan draaide hij zich om en maakte er een hele voorstelling van, toen hij de hand van beide meisjes kuste. Hij deed dat zo alsof hij volledig gekleed was. Hij voelde zich helemaal op zijn gemak en zo angstaanjagend zeker van zichzelf.
‘U hebt uw best gedaan, dames,’ zei hij als een spinnende poes tegen de meisjes. ‘Mijn vrouw stelt het zeer op prijs.’
Het tweetal zwijmelde haast. Nog nooit was hen zoiets overkomen en dan nog wel door z’n knappe man. Zij vielen haast over elkaar en giechelden onophoudelijk, terwijl ze zijn bad klaarmaakten. Toen zij eindelijk het vertrek verlieten, sprong Heather op van de bank en haastte zich kwaad naar haar jurk.
‘Waarvoor was dat nodig?’ snauwde zij. ‘Zij hadden een strenge uitbrander verdiend voor de manier waarop zij zich gedroegen. Maar jij moedigde hen nog aan.’
Hij glimlachte langzaam, terwijl zijn blik waarderend over haar rug gleed. ‘Het spijt me, liefste. Ik wist niet dat jij zo jaloers was.’
Haar blauwe ogen schoten vuur. Met een ruk draaide Heather zich om om hem een stroom van scheldwoorden naar het hoofd te slingeren, maar Brandon lachte alleen maar en liet het laken op de vloer vallen.
‘Help je me in bad, liefje? Ik kan nooit goed zelf mijn rug wassen.’ Zij kon niets anders doen dan tegen te sputteren en werd weer vuurrood. Zijn afschuwelijke manier van doen bracht haar bloed op het kookpunt. Maar toen hij daar voor haar stond zonder kleren aan en tegen haar praatte als tegen een kind, moest zij terugkrabbelen. Zij kon het niet over haar hart verkrijgen hem voor alles wat lelijk was uit te schelden, nu zij er zich beiden van bewust waren dat hij helemaal naakt was. Hij wachtte ontspannen op haar antwoord, zijn handen op de heupen, een knie een beetje gebogen. Zij haatte hem voor zijn koelheid en voor zijn spottende blik, maar zij kon hem niet uitschelden.
Met opeengeklemde tanden schoot zij langs hem, pakte spons en zeep en wachtte totdat hij in de kuip zou zitten. Haar rug hield zij kaarsrecht. Zij hoorde hem geamuseerd grinniken en zij beet nog harder op haar tanden. Dan liet hij zich op zijn gemak in de kuip met heet water voor haar zakken.
Heel even aarzelde zij achter zijn rug, dan boog zij zich met kille vastberadenheid over hem heen en begon zijn rug in te zepen. Zij boende hard en legde al haar woede in haar bewegingen. Maar toen zij eindelijk klaar was met haar werk, grinnikte hij slechts.
‘Je bent nog niet klaar, maat. Ik zou graag helemaal gewassen worden.’
‘Helemaal?’ stootte zij zwak en ongelovig uit.
‘Natuurlijk liefje. Ik ben erg lui aangelegd.’
Zij vervloekte hem in onuitgesproken woorden, want zij wist, dat hij zich door haar liet wassen om zijn behoefte aan wraak te bevredigen. Zijn uitvlucht dat hij te lui was, was alleen maar bedoeld om zijn heerschappij over haar te demonstreren. Hij wist verdraaid goed, dat het feit, dat zij hem op wat voor manier dan ook aanraken moest, haar tegen stond. Daarom had hij het intieme karweitje van hem te wassen als straf uitgedacht. Zij zou veel liever een pak slaag hebben dan dit te doen en dat wist hij verduiveld goed.
Terwijl zij hem in alle toonaarden binnensmonds uitschold, raapte zij met een woest gebaar de spons weer op. Hij leunde achterover in de kuip. Zij liet de zeep over de dichte haren op zijn borst en over zijn brede schouders gaan. Haar gezicht brandde onder de brutale blikken, die haar blanke armen liefkoosden, over de lange, slanke hals gleden en tenslotte haar boezem bereikten, wier schoonheid nog meer opviel, toen zij hem waste en een ronde borst gedeeltelijk vrijkwam.
‘Heb jij iemand in het dorp van je oom, die jou graag mag?’ vroeg hij en een rimpel verscheen op zijn voorhoofd.
‘Nee,’ zei ze scherp en kon zich dan wel zelf een draai om haar oren geven omdat zij niet verstandiger geweest was.
De rimpel verdween. Hij liet een natte vinger over haar borsten glijden en glimlachte.
‘Ik weet zeker dat een hele hoop mannen weg van jou waren.’
Kwaad trok zij haar hemd omhoog over haar boezem en wreef ermee over haar huid, daar, waar het water tussen haar borsten druppelde. Toen ze het hemd weer losliet, schoof het nu vochtige kledingstuk weer naar beneden.
‘Er waren er wel een paar, maar daar hoef jij je geen zorgen om te maken. Zij waren niet zoals jij. Zij waren echte heren.’
‘Ik maak me geen zorgen, maatje,’ antwoordde hij grijnzend. ‘Jij werd goed bewaakt.’
‘Ja,’ kaatste zij sarcastisch terug. ‘Dat wil zeggen tegen iedereen, behalve jou.’