De klok op de schoorsteenmantel had al lang negen geslagen, toen de twee giechelende meisjes weer verschenen om haar aan te kleden. Zacht klopten zij op de deur en zij hoorde hen aan de andere kant gniffelen. Dat maakte haar woedend en kleurde haar wangen rood toen zij uit het bed gleed. Over haar schouder keek zij naar haar man en zag, dat hij nog steeds sliep, zonder dekens. Zeer voorzichtig liep zij om het bed heen en trok het laken over zijn naaktheid. Hij werd onmiddellijk wakker en zij schrok zo dat ze haast een luchtsprong maakte. Zij trok haar handen met een ruk terug alsof zij juist vuur aangeraakt had. Haar gezicht werd nog roder en zij was zich er pijnlijk van bewust, dat zij nog steeds haar ragfijne nachtkleding droeg en dat de openingen aan weerszijden een behoorlijk stuk van haar lichaam onthulden. Langzaam krulden zijn lippen door een geamuseerde glimlach, die haar deed beven. Onzeker draaide zij zich weer naar de deur en liep ernaar toe, wetend dat zijn ogen haar volgden.
De twee giechelende, ginnegappende meisjes kwamen tegelijk naar binnen. Een van hen droeg een dienblad met het ontbijt. Hun blikken gingen nieuwsgierig door het vertrek alsof zij verwachtten dat enkele geheimen van de afgelopen nacht zich voor hun ogen zouden ontvouwen. Toen zij Brandon, die nu rechtop in de kussens zat met alleen maar het laken over zijn schoot, in de gaten kregen, begonnen zij opnieuw te giechelen. Hij grinnikte geamuseerd toen hij hun zenuwachtig gedoe zag, maar Heather kwam in de verleiding hen allebei eens flink te knijpen, vooral toen ze hem maar bleven aanstaren met zo’n hongerige blik in hun ogen, dat zij zich afvroeg of zij wel zo kuis waren als hun zenuwachtigheid deed voorkomen. Samen gingen ze naar zijn kant van het bed om hem de uitgebreide maaltijd op het dienblad te laten zien. Heather wachtte ongeduldig, terwijl het tweetal kirrend een servet over zijn schoot spreidde. Ze deden dat zo langzaam en uitdagend, dat het op haar zenuwen werkte. Met veel omhaal werd hem thee ingeschonken. Midden in deze ceremonie richtte hij zijn blik op haar fel, kwaad gezicht. Hij glimlachte spottend en woedend wendde zij zich van hem af.
Tenslotte herinnerden de dienstmeisjes zich hun plicht en keerden weer naar haar terug. Zij maakten een naar rozen geurend bad voor haar klaar en haalden de bruidsjurk weer te voorschijn, omdat dit de enige jurk was die zij bezat. Onder de belangstellende en onderzoekende blik van haar man ontdeden ze haar van haar blauwe sluier en hielpen haar in het bad. Hun gegiechel hield niet op toen zij haar rug en armen boenden, maar toen zij haar schouders en boezem begonnen te wassen, kon zij het niet langer meer uithouden. Zij rukte hen de spons en de zeep uit de handen en snauwde hen toe haar met rust te laten. Onmiddellijk had zij er spijt van dat zij niet wat verdraagzamer geweest was, toen zij Brandon opgewekt om haar hoorde lachen. Zij keek hem woest aan en voelde een intense haat bij zich opkomen. Maar zij durfde de twee meisjes niet de woorden toe te bijten, die zij zo graag zou willen, want als ze dat zou doen, dan vreesde zij dat hij haar met zijn wrede harteloze handen het zwijgen zou opleggen. Bovendien wilde zij de twee magere boerenscharminkels niet de voldoening geven te merken, dat zij en dat knappe beest alles behalve een verliefd, pas getrouwd stel waren.
Toen zij in haar volle, natte schoonheid uit het bad kwam, stond zij de meisjes toe haar weer te helpen. Zij stond roerloos, toen ze haar lichaam onder Brandon’s onverbiddelijke ogen droogwreven. Hij bekeek haar zo op zijn gemak, dat zij voelde hoe haar huid gloeide onder zijn felle blik. Zij was dan ook maar wat blij toen de meisjes haar het hemd weer aantrokken, ofschoon ook dat doorzichtig was en het meer dan bescheiden decolleté niet erg veel beschutting bood. Toen zij haar haar borstelden en kamden, ontdekte Heather dat zij haast net zo zenuwachtig was als de beide meisjes. Zij vervloekte zichzelf omdat Brandon’s waarderende blikken haar zo zenuwachtig maakten. Het was haast meer dan zij verdragen kon, toen ze hem daar zo op zijn gemak in de kussens zag liggen, terwijl de jonge meisjes een eeuwigheid nodig leken te hebben om haar haren in orde te maken. Toen zij een stap achteruit deden om elkaar complimentjes te maken, dat zij het zo goed gedaan hadden, zuchtte zij opgelucht. Maar haar opluchting was slechts van korte duur en kwam abrupt tot een einde, toen Brandon zijn lange benen over de rand van het bed slingerde en het laken met zich meetrok. Handig slaagde hij erin het laken rond zijn smalle heupen te slaan zonder dat de meisjes meer van hem zagen dan goed voor hen was. Hij kuste haar vluchtig op de ronding van haar borst, die juist boven het kant van haar hemd uitkwam.
‘Een werkelijk unieke belevenis, mijn beste,’ mompelde hij zacht. ‘Ik moet toegeven dat ik nog nooit eerder het genoegen had aanwezig te zijn als een dame haar toilet maakte.’