‘Slim genoeg in ieder geval om er nog een paar aan de lijst toe te voegen.’ Hij zwaaide vervaarlijk met zijn pistool. ‘Maar ik wil eerst voor jouw ogen van je vrouw genieten. Zoiets heb ik nog niet eerder gedaan.’
‘Je zult dood zijn, voordat je haar met ook maar één vinger hebt aangeraakt,’ sneerde Brandon.
Mr. Hint lachte luidkeels en zijn ogen kregen een onnatuurlijke glans.
‘Aye, het moet gewoon heerlijk zijn. Ik zie het al voor me - netjes vastgebonden en niet in staat je te bewegen, terwijl ik je vrouw met gespreide benen op het bed leg. Je zult krankzinnig worden als je moet toekijken, hoe ik me in haar nestel. Ik zal haar zelfs om jou laten gillen, iedere keer als ik haar bijt.’
Heather klemde zich aan Brandon vast en begroef haar gezicht tegen zijn borst.
‘Ik vermoord haar nog liever zelf, voordat ik haar door jouw slijmerige poten laat aanraken, Mr. Hint,’ zwoer Brandon. ‘Maar je zult niet eens in haar buurt komen. Ik zou maar heel goed mikken met dat ding als ik jou was. Als je me niet direct doodt met dat ene schot, zul je niet lang meer leven nadat je de trekker hebt overgehaald.’ Hij duwde Heather achter zich en ging op de man toe.
‘Jouw dood kan heel gemakkelijk gearrangeerd worden,’ waarschuwde Mr. Hint en drukte zich tegen de muur. Hij hief het pistool omhoog totdat het op Brandon’s hart gericht was.
Met een kreet ging Heather voor Brandon staan. Hij probeerde haar naar achter te duwen, maar zij klemde zich heftig aan hem vast. Haar angst om hem deed haar kracht tot het bovenmenselijke toenemen.
‘Heather, in godsnaam, maak datje wegkomt,’ riep hij uit.
‘Nee,’ zei zij koppig. ‘Hij heeft maar één kogel. Hij kan maar een van ons beiden doden.’ Haar stem werd smekend. ‘Laat dat mij zijn, Brandon. Ik wil liever sterven, dan dat hij mij nog eens aanraakt. Dat zou ik niet kunnen verdragen.’
‘Het is zo gek nog niet, wat je vrouw zegt, sir. Waarschijnlijk zal ik jullie beiden niet met één kogel kunnen doden. Het zou best eens leuk zijn uit te vinden wie van jullie beiden dat dan wel zou zijn. Jij zegt dat jij je vrouw zelf wilt vermoorden, voordat ik haar aanraak. Wat een ridderlijkheid! Je doet alsof ik niet in staat ben haar te nemen en haar een flinke beurt te geven.’
‘Jij was niet eens in staat om haar in te halen, toen zij wegliep,’ sneerde Brandon. ‘Denk je nou werkelijk dat ik haar door jou zou laten aanraken? Ik ben niet iemand, die anderen laat gebruiken van wat van mij is, en jij, die op je buik door de modder en vuiligheid kruipt, denkt dat ik niet hemel en hel zal bevechten om haar te beschermen tegen jouw gemeenheid?’
‘Jij hebt geen kans, sir,’ grijnsde Mr. Hint. Zijn ogen gingen naar Heather’s rug. Terwijl hij het pistool op Brandon’s hoofd gericht hield, greep hij het hemd en rukte het weg. Snel deed hij dan weer een paar passen achteruit en grinnikte, terwijl zijn ogen gretig over haar billen en dijen gingen. ‘Zo vind ik haar heel wat leuker.’
Met een geluid, dat meer op een dierlijk gegrom leek, kwam Brandon naar voren, maar onmiddellijk richtte de aandacht van Mr. Hint zich weer op hem.
‘Ga achteruit, anders blaas ik het hoofd van je vrouw aan gruzelementen met dit pistool.’
Een tak werd door de storm met kracht tegen het raam geslagen en deed het glas in stukken springen, Mr. Hint schrok, Verrast keek hij om en Brandon maakte van deze gelegenheid gebruik en sprong naar voren. Mr. Hint was even niet op zijn hoede, maar toch ook weer niet zo, dat hij het pistool in zijn hand vergat, Hij schoot en Heather gilde, toen Brandon achteruit geslingerd werd. Hij viel echter niet. Zijn hand greep naar zijn schouder, terwijl het bloed uit de wonde over zijn arm en borst gutste. Hij gromde kwaadaardig.
Mr. Hint besefte dat hij een fout gemaakt had. De man was niet dood en hij wist met onfeilbare zekerheid, dat Brandon zijn woord zou houden, en ervoor zou zorgen dat aan zijn leven een einde gemaakt werd. Nu was hij de gejaagde. Hij had opgehouden de jager te zijn. Doodsbenauwd sprong hij naar de deur en hij was in een oogwenk buiten ondanks zijn manke been.
Brandon aarzelde geen moment en ging hem achterna. Heather bleef als versteend staan. Zij voelde zich duizelig en beroerd. De schok, die zij gekregen had, toen zij haar man achteruit zag wankelen na het schot, was bijna teveel voor haar geweest. Bevend rende zij de kamer uit, precies op tijd om te zien hoe haar man Mr. Hint van de trap af volgde. De kreupele gleed uit en viel de trappen af. Hij keek om en zij zag hoe de doodsangst zijn mond tot een gapend gat gemaakt had. Zijn tong gleed heftig over zijn dikke lippen en zijn ogen waren groot van schrik. Toen hij de onderste trede bereikt had, draaide hij in kringetjes rond, niet wetend wat hij doen moest. Hij staarde naar het pistool. dat hij nog steeds in zijn hand hield. Hij wist dat het waardeloos was, hief het boven zijn hoofd en slingerde het naar de man, die hem achterna kwam. Brandon bukte zich en het wapen kwam achter hem neer zonder veel schade aan te richten. Mr. Hint draaide zich om om naar de deur te rennen, maar Brandon was hem te vlug af. Hij sprong van de trap en wierp zich op de bultenaar. Met een klap kwamen beiden op de grond terecht, maar Brandon stond ogenblikkelijk weer op en trok de man omhoog. Met een wrede grijns deed hij een vuist uit alle macht in het gezicht van Mr. Hint terechtkomen. De man vloog achteruit en het bloed stroomde over zijn gelaat. Brandon rukte hem weer overeind en slingerde hem achteruit tegen de muur met een kracht. die voldoende was om iemands rug te breken. Mr. Hint gilde. Brandon keek alleen nog gemener en begroef zijn vuist in de buik van de man. Toen de kreupele dubbel boog. bracht Brandon hem weer recht door een dreunende klap onder zijn kin. De moordenaar gilde en smeekte, terwijl hij zich wanhopig probeerde los te maken, maar Brandon was niet van plan hem los te laten.