‘Wel, wel, als dat mijn goede vriendin mrs. Birmingham niet is?’ Dodelijk verschrikt draaide Heather zich om. Er was geen twijfel mogelijk aan wie deze hoge, krakende stem toebehoorde. De naakte angst greep haar aan en verlamde haar. Mr. Hint glimlachte tegen haar: zijn gezicht zal vol schrammen en kneuzingen.
‘Aha, ik zie dat je mijn oorring gevonden hebt.’
Zij knikte even, voorzichtig.
‘En wel in de haard,’ lachte hij. ‘Daar had ik niet aan gedacht. Bedankt, dat je hem gevonden hebt. Ik dacht al dat ik hem voor goed kwijt was.’
‘Gaf…’ Zij slikte en begon opnieuw. ‘Gaf u mijn oorringen aan Louisa?’
‘Nee, dat nou niet… Weet je, het ging zo. Ik liet ze aan haar zien en beloofde haar een gemakkelijk leven aan mijn zijde.’ Zijn mond werd een verwrongen opening. ‘Zij had ze al eerder gezien en wist dat ze van jou waren. Zij hield niet op voordat zij wist hoe ik eraan gekomen was. Toen ik haar vertelde over die arme Willy, kwam er een vreemde gloed in haar ogen. Zij klemde de oorringen in haar vuist en zwoer dat zij nu wraak kon nemen. Ik begreep er niets van. Zij werd gek. Het ene ogenblik lachte zij en het volgende huilde ze. Maar de hele tijd gilde zij dat zij nu wraak op jou nemen kon. Ze zwoer dat zij ervoor zou zorgen dat men jou ophing. Ik moest haar in het gezicht slaan voordat zij weer normaal werd. Een kille blik kwam in haar ogen en zij vertelde me wat ze zou gaan doen. Ik probeerde haar uit te leggen, dat zij wraak kon nemen doordat we jou zouden kaalplukken. Ik wist dat als je man er eenmaal achter gekomen was, dat ik je chanteerde, er geen juwelen meer voor mij zouden zijn en dat hij mij zou kunnen vermoorden om mij het zwijgen op te leggen. Maar zij wilde niet luisteren. Zij wilde jou zien hangen, maar eerst wilde ze het je man vertellen en hem om je leven zien smeken. Zij stuurde Lulu met een briefje om hem te halen. Het meisje zag dat ik woest was en maakte dat ze wegkwam met het briefje, terwijl Louisa en ik doorgingen met bekvechten. Ik probeerde haar tot rede te brengen en haar uit te leggen dat we rijk konden worden, maar zij zei dat ze jou wilde zien hangen. Zij was bezeten door het idee jouw man alles te vertellen en hem de oorringen als bewijs te laten zien. Zij lachte me uit en noemde me een smerige pad - ze zei dat ze mij aan het lijntje gehouden had om me geld af te zetten. Ik maakte elke jurk voor haar, die zij wilde hebben en gaf ze haar zonder er een cent voor te vragen. Zij noemde mij een zwijn, een afgrijselijk karikatuur van een man. Ik hield van haar, echt waar, en zij schold mij uit.’ Tranen stroomden over zijn wangen en hij snikte het uit. ‘Ze sloeg me, toen ik haar zei dat het jouw jurk was, die ik nagemaakt had, en zij schold mij uit, zoals ik een man nog nooit te keer heb horen gaan. Haar woorden verscheurden mijn binnenste. Ik was mezelf niet meer meester. Mijn handen grepen naar haar hals zonder dat ik wist wat zij deden. Zij raakte in paniek en sprong weg in de gordijnen, maar ik kreeg haar daar te pakken en trok haar naar beneden. Ik wist niet dat zij zo sterk was. Zij schopte me en gaf me een dreun als een man. Zij gooide me van zich af, eerlijk. Ik heb nooit een vrouw gekend, die zo sterk was. We vochten echt samen. Dat kun je trouwens wel aan deze kamer zien. Ondanks alles genoot ik van haar en zij van mij. Ik weet dat, want zij kreunde en bewoog zich onder me. Ik begon te denken dat we samen toch nog gelukkig zouden kunnen zijn, maar toen zij klaar gekomen was. zag ik hoe haar ogen zich vernauwden. Ze spuwde me in mijn gezicht en noemde me een mietje. Ze zei dat ik pas zou zien wat een echte vent was, als jouw man kwam. Mijn handen vlogen naar haar keel en knepen het leven uit haar. Ik kon ze niet tegenhouden. Pas toen je man kwam aanrijden, liet ik haar los. Hij was woedend. Nam niet eens de tijd om aan te kloppen en gaf mij nauwelijks de tijd om van haar af te komen en me te verstoppen.’
‘Bedoelt u, dat u hier was, toen mijn man kwam?’ stootte Heather uit.
‘Aye. Hij kwam hier binnenstormen als een baarlijke duivel. Hij joeg mij de stuipen op het lijf, want hij was zo groot en ik zat achter die deur. Misschien was het wel de schok, toen hij zag dat zijn werk al gedaan was, die mijn leven gered heeft. Een man, die op jouw echtgenoot leek, kwam even later binnen, maar ook hij zag me niet.’
‘Waarom vertelt u mij dat allemaal. Mr. Hint?’ vroeg zij, maar zij was al bang voor het antwoord.
‘Waarom niet? Jij wist dat ik Louisa doodde, toen jij die oorring opraapte. Ik zal hem nu maar terugnemen, voordat hij weer kwijtraakt.’ Hij rukte het sieraad uit haar hand en keek er een hele poos naar.
‘Toen ik de jurken voor Louisa maakte, vertelde ze mij, dat ik in haar ogen geen kreupele was. Zij noemde me haar geliefde en liet mij haar blanke borsten aanraken en kussen. Ik hield van haar, eerlijk, en zij noemde mij een smerige pad.’