‘Verdomme, wat wilje eigenlijk, Louisa?’
De vrouw negeerde hem en boog zich over Beau heen, zodat iedere centimeter van haar gewelfde boezem zichtbaar was, zowel voor Heather als voor Brandon. Zij kietelde de baby onder zijn kin, maar Beau hield er niet van door vreemden aangeraakt te worden als hij wakker werd. Zijn onderlip begon te trillen en hij begon te krijsen, terwijl hij zich afwendde en aan de kraag van Heather’s jurk trok. Louisa verstijfde en haar gelaatsuitdrukking verried een kort ogenblik haar haat, toen zij naar Heather keek, die probeerde haar zoon te sussen. Even verscheen er een glimlach op Brandon’s gezicht, toen hij Louisa over zijn glas heen bekeek, maar Beau liet zich niet sussen. Heather staarde van onder haar wimpers Louisa aan en maakte tenslotte haar jurk los en gaf Beau haar borst. De baby was onmiddellijk stil, maar hield Louisa in de gaten. Brandon grinnikte en gaf zijn zoon een speels tikje op diens buik, voordat hij in een stoel achter zijn vrouw ging zitten.
Toen zij van Beau opkeek, zag Heather een onzeker fronsen van Louisa’s voorhoofd. Het ging zo snel, dat zij niet zeker wist of zij het zich niet verbeeld had. Drong het eindelijk tot de vrouw door wat het betekende de moeder van Brandon’s kind te zijn? Hier was een band, die niet gemakkelijk verbroken zou kunnen worden. Niemand zou immers kunnen geloven dat hij bereid was de moeder van zijn zoon voor een andere vrouw te verlaten.
Louisa voelde dat zij terrein verloor en probeerde dat weer te heroveren, maar deed het op een totaal verkeerde manier.
‘Ik vind het gewoon aanbiddelijk, zoals jij hem zelf voedt. Heather, in plaats van een voedster aan te stellen. Dat doen de meeste vrouwen, weet je. Maar ik zie, dat jij het huishoudelijke type bent en van zulke dingen geniet. Natuurlijk eist het wel veel van een vrouw. Ik ben bang dat ik me niet zo zou kunnen binden.’
‘Nee. dat denk ik ook niet,’ viel Brandon in. ‘Daarom zouden wij ook nooit goed met elkaar hebben kunnen opschieten.’
De vrouw deed een stap terug alsof zij een klap gekregen had en probeerde haar woorden een andere wending te geven.
‘Ik bedoel… ik zou niet alle aandacht aan een baby kunnen geven, want dan zou ik mijn man verwaarlozen.’
Brandon lachte scherp. ‘Geloof jij werkelijk dat ik verwaarloosd word. Louisa? Als jij dat denkt, dan verzeker ik je dat dit niet het geval is. Heather heeft de heerlijke eigenschap het haar man en haar zoon naar de zin te maken.’
Louisa draaide zich met een ruk om en liep naar haar stoel, maar zij deed geen poging om te gaan zitten. Over haar schouder sprak zij nu tot Brandon.
‘Ik ben hier gekomen om zaken te bespreken. Misschien interesseert het je dat ik besloten heb mijn land te verkopen. Ik dacht dat ik het eerst naar jou komen moest om te zien, wat jij ervoor betalen wilde!’
‘Aha.’
‘Weet je, het zou niet leuk van mij zijn als ik het aan iemand anders verkocht, terwijl ik weet dat jij het graag hebben wilt, Jij hebt al zo vaak geprobeerd mij over te halen het te verkopen.’
‘Ja,’ antwoordde Brandon zonder veel belangstelling.
‘Verdomme, als jij er geen belangstelling voor hebt, dan verkoop ik het aan iemand, die dat wel heeft,’ raasde zij en draaide zich met een ruk om.
Brandon keek haar spottend aan en trok zijn wenkbrauwen op, ‘En aan wie dan wel?’
‘Er… erzijn heel wat liefhebbers, die het willen kopen. Ik kan het elk ogenblik kwijt.’
‘Louisa,’ zuchtte hij. ‘Schei nou uit met dat doen alsof. Ik ben de enige, die belangstelling heeft voor dat land. Misschien dat een of ander keuterboertje het hebben wil, maar ik geloof niet dat hij jouw prijs betalen kan.’
‘Dat is niet waar! Ik kan het aan iedereen verkopen.’
‘Houdje gemak, Louisa. Ik weet precies watje wilt. maar dat lukt je toch niet. Ik zal je enkele redenen geven, waarom ik de enige ben, die er belangstelling voor heeft. Iemand, die een paar centen heeft, heeft geen belangstelling voor die hectaren van jou. Onze plantages liggen vrij afgelegen en niemand heeft zin om het hele stuk te komen rijden om zich bezig te houden met jouw stukje land, te meer daar jij niet van plan bent Oakley ook te verkopen. Ik ben de enige, die het zich kan permitteren, wat vrijgevig te zijn. Maar dan moet jij niet komen aandragen met je dreigementen en verwachten dat ik in paniek mijn bod verdubbel. Zo gek ben ik niet. We zullen de details dadelijk bespreken, want ik wil eerst mijn glas leegdrinken.’
‘Brandon, jij grote plaaggeest,’ lachte Louisa. ‘Waarom jaag je me zo op? Toen ik aankondigde dat ik het land wilde verkopen, wilde jij het met alle geweld hebben.’
‘In zaken onderhandel ik, maar plaag nooit,’ was zijn droog commentaar.
Toen Louisa de studeerkamer binnen zeilde en een zwaar parfumspoor achterliet, boog Brandon zich over Heather en ademde haar zachte, delicate geur in.