Brandon was degene, die heel rustig bleef.
‘Mrs. Scott is natuurlijk van de kaart en het is de taak van mr. Townsend iedere mogelijkheid te onderzoeken, zelfs de waanzinnige beschuldigingen van een hysterische vrouw. Ik heb Sybil gisteren inderdaad met haar.pakjes in haar buggy geholpen en ik weet zeker dat een heleboel mensen dit gezien hebben. Maar ik geloof niet dat dit al bewijst, dat ik haar vermoord heb. Townsend is niet van gister. Hij zal redelijk zijn.’
Heather wilde opstaan om haar zoon te verzorgen en Brandon boog zich voorover om haar overeind te helpen. Toen hij haar optrok, hield zijn blik haar ogen gevangen en als er al enige twijfel bij Heather bestaan mocht hebben, dan was die nu snel verdwenen. Het was niet mogelijk dat hij haar zo liefdevol en teder kon aankijken en tegelijk schuldig kon zijn aan zo’n vreselijke daad. Haar ogen weerkaatsten dat tedere gevoel en zij hief haar gezicht op naar het zijne, zodat hun lippen elkaar in een zachte, rustige kus konden ontmoeten.
‘Ik blijf niet lang,’ fluisterde zij, toen zij elkaar loslieten. Dan haastte zij zich snel de kamer uit en de trap op met haar zoon dicht tegen zich aangedrukt.
Nadat Heather Beau verzorgd en in zijn bedje gelegd had, kwam zij snel weer naar beneden. Zij hoorde een man praten, wiens stem zij niet kende. Het boze antwoord van haar man deed haar stilstaan. ‘Verdomme, Townsend, dat is een stomme vraag. Nee, ik ben niet met haar naar bed geweest. Ik vond haar absoluut onaantrekkelijk en helemaal niet begerenswaardig. Alleen lichamelijk zou het me al onmogelijk geweest zijn door haar opgewonden te worden.’
‘Mrs. Scott zegt iets anders, Bran. Zij beweert, dat jij al jarenlang een geheime verhouding met Sybil gehad hebt - dat jij jaloers werd, toen zij met andere mannen begon uit te gaan en dat jij toen zo kwaad werd, dat jij haar verkrachtte en haar daarna vermoordde.’ ‘Verdomde leugens, allemaal,’ verklaarde Brandon kwaad. ‘Miranda denkt zeker dat zij een of andere vergoeding voor haar ftapperende tong krijgt. Jarenlang heeft zij geprobeerd mij haar dochter op te dringen, maar ik zweer bij het graf van mijn moeder: ik heb het meisje nog nooit aangeraakt.’
‘Ik heb gehoord dat jij hier gisteravond een bal gegeven hebt.’ teemde de sheriff. ‘En ik hoorde ook van verschillende gasten, dat jij in een rot humeur was.’
‘Ik verzeker je, Townsend, dat mijn doen en laten van gisteravond niets met Sybil te maken hadden,’ stootte Brandon uit. ‘Ik heb me niet eens gerealiseerd dat zij niet gekomen was, totdat Louisa me een paar minuten geleden het nieuws meedeelde.’
‘Wat was dan de reden, dat jij je zo gedroeg?’
Jeff grinnikte. ‘Hij was bezig te voorkomen dat alle mannen zijn vrouw stonden aan te gapen.’
‘Dus dan lijd je toch aan jaloersheid?’ vroeg de sheriff.
‘Als het mijn vrouw betreft, ja,’ gaf Brandon toe.
‘Waarom alleen bij haar? Jij zou best hetzelfde kunnen voelen bij Sybil. als jij zo ‘n temperament hebt.’
Nu lachte Brandon. ‘Ongetwijfeld heb jij mijn vrouw nog nooit gezien, Townsend, anders zou je de belachelijkheid van je woorden in zien. Naast Mrs. Birmingham zou Sybil in het niet verzinken.’
Townsend schraapte zijn keel en toen hij weer begon te praten, was het alsof hij het met tegenzin deed. ‘Er gaan geruchten onder je vrienden dat jij niet bij je vrouw slaapt, Bran. Klopt dat?’
Haar bloed kookte, toen Heather de zitkamer binnenzeilde en de vreemdeling, die haar een ogenblik aanstaarde, tot in zijn nek deed blozen en dan zijn hoofd liet hangen. Townsend was zo groot als Brandon, maar veel zwaarder. Brandon was eens zo zwaar als Heather. maar deze man was zeker drie keer haar gewicht. Het was een vreemd gezicht zo’n forse man er zo verlegen bij te zien staan. Zij liep naar haar man, sloeg een arm rond zijn middel en zei op afgemeten toon.’
‘U heeft verkeerd gehoord, sir. Het is waar, dat wij, toen ik in verwachting was van onze zoon, aparte kamers hadden, maar ik zie er niets vreemds in als een man zoveel medegevoel heeft met zijn vrouw. Hij was bang dat hij in zijn slaap mij of de baby pijn zou doen.’ Zij keek hem vragend aan. ‘Bent u ook zo bezorgd om uw vrouw, sir?’
Niet op zijn gemak mompelde Townsend een ontkennend antwoord. Dan kuchte hij en verbeterde zijn antwoord, waarbij hij nog roder werd. ‘Ik ben niet getrouwd, Madam.’
Jeff grinnikte en Heather hief haar hoofd wat hoger.
‘Ah… ah!’ zuchtte zij. ‘Dan weet u natuurlijk niet veel af van vrouwen die in verwachting zijn. Maar wat uw vraag betreft of wij samen naar bed gaan: jawel sir, dat doen we.’ Haar ogen gloeiden van kwaadheid. ‘En ik ben zo’n veeleisende vrouw, dat ik met geen mogelijkheid inzie, hoe mijn man nog zin heeft naar een andere vrouw te kijken, laat staan haar aan te randen.’