‘Jawel meneer,’ mompelde hij, diep in gedachten. ‘Het wordt een zeer mooie dag.’
Dan gooide hij zijn hoofd in zijn nek en lachte hartelijk alsof hij een behoorlijk binnenpretje had. Brandon gromde en rolde met zijn ogen, terwijl hij met zijn tanden knarste.
‘Verdomme, het wordt een rotdag als iemands eigen slaapkamer even openbaar wordt als een veiling. Ik zal zorgen dat Ethan sloten op de deuren maakt.’
Jeff draaide zich om en boog glimlachend. ‘Neem mij niet kwalijk, sir. Was ik mij ervan bewust geweest, dat je van plaats veranderd was dan zou ik wat discreter geweest zijn. Mag ik je er echter aan herinneren. lieve broer, dat wij gasten hebben en dat die zich zorgen over jullie afwezigheid beginnen te maken? Moet ik hen zeggen dat jullie ziek zijn?’
Toen Brandon als antwoord gromde. lachte hij en vervolgde: ‘Goed dan. ik zal hen vertellen. dat jullie lui zijn en weldra zullen komen.’ Hij draaide zich om alsof hij weg wilde gaan. maar dan keek hij hen weer aan. ‘Ik moet George niet vergeten te feliciteren. Hij is toch niet zo’n mislukte koppelaar als hij dacht.’
Hij keek hen glimlachend aan en wachtte totdat de woorden in volle omvang tot hen doorgedrongen waren en zij hem haast tegelijkertijd aanstaarden. stom van verbazing.
‘Maak jullie maar geen zorgen. Ik wist de bijzonderheden al een poosje. maar daar hoeven jullie hem niet al te lastig over te vallen. Hij was behoorlijk in de lorem en hij dacht dat hij alleen was.’ Met een bulderende lach liep hij naar de deur, keek weer naar Heather’s nachtjapon en grinnikte tegen Brandon.
‘Jij hebt heel wat meer zelfbeheersing gehad dan ik had kunnen opbrengen, lieve broer.’
Hij knipoogde tegen Heather, draaide zich om en liep grinnikend weg, terwijl hij de deur achter zich dicht deed.
Brandon mompelde een paar minder nette opmerkingen over het niet in staat zijn tot een privè-leven en zwaaide dan zijn benen over de rand van het bed, terwijl hij rechtop ging zitten. Heather lachte uitgelaten. Zij sprong op en omhelsde hem wild van achteren.
‘Oh. het wordt een heerlijke dag, nietwaar Brandon?’
Hij glimlachte, terwijl hij zijn ogen sloot en zijn rug tegen haar naakte borsten wreef. Hij genoot van het heerlijke gevoel.
‘Inderdaad, liefje,’ fluisterde hij. ‘Inderdaad.’
Plotseling stond hij lachend op. zwaaide haar van het bed en gaf haar een speelse klap op haar blote billen.
‘Als je niet gauw voor onze zoon gaat zorgen, zal hij nog langer moeten wachten eer hij zijn ontbijt krijgt.’
Zij giechelde. gleed in zijn armen en ging op haar tenen staan om zijn lippen te kussen, terwijl zij haar armen om zijn hals sloeg. Hij gaf haar een vurige kus en hield haar stevig tegen zich aangedrukt. Dan zuchtte hij in haar oor.
‘Je zult moeite hebben mij kwijt te raken, m’lady.’
Beau scheen het goede humeur van zijn ouders aan te voelen, want hij was in een stemming om te spelen, nadat zijn buikje behoorlijk gevuld was. In het badje spartelde hij uitgelaten met zijn beentjes. maakte zijn moeder nat en grinnikte luid, toen zijn vader hem over zijn slechte manieren onderhield. Toen Heather hem de salon binnenbracht, was hij meer dan tevreden over de belangstelling, die de gasten voor hem toonden, toen ze hem bewonderden en vertroetelden.
Mrs. Clark zag de gloed in de ogen van de vader en leunde achterover. Zij vouwde haar handen op haar stok en knikte langzaam. ‘Wel Brandon, jij ziet er vandaag heel wat opgewekter uit dan gisteravond. Je nachtrust heeft een wonderdadige uitwerking op je humeur gehad.’
Jeff onderdrukte een gegrinnik en kreeg een waarschuwende blik van Brandon. die zich omdraaide en goedgemutst tegen de vrouw zei: ‘Dank je wel, Abegail. Inderdaad. ik voel me deze morgen aanzienlijk beter.’
Zijn blik ontmoette Heather’s glimlachende ogen boven het hoofdje van zijn zoon. Zijn eigen ogen waren warm en helder.
Het begon al donker te worden. toen de laatste gasten in hun koetsen stegen. Een lichte maaltijd was geserveerd en er werd hartelijk afscheid genomen. De meeste mannen namen nog een neutje van Jeffs brandy om hun maag warm te houden; de vrouwen dronken nog een glas koel water of gekoelde wijn om de reis een beetje te verkorten.
Toen het huis eindelijk weer alleen voor de Birminghams was, kwamen ze in de zitkamer bij elkaar om de avond gezellig door te brengen. Heather zat met Beau op een deken, die op het vloerkleed uitgespreid was. De baby zwaaide enthousiast met zijn armpjes en kraaide. Met pretoogjes keek hij naar de stofjes, die in de lichtbundel in de buurt schenen te zwemmen. De kleine ontlokte een gegrinnik aan de mannen die in de buurt zaten; Brandon op de sofa, binnen handbereik van zijn vrouw, en Jeff uitgestrekt in een gemakkelijke stoel tegenover hen. Elk van hen had een glas met inhoud naar eigen keuze.