‘Heb ik dat dan gedaan, Jeff?’ vroeg zij zacht.
Hij grinnikte. ‘Schat. jij mag me geloven of niet. maar bij Louisa heeft hij nooit de moeite genomen ook maar de geringste aandacht te besteden als zij met iemand anders danste.’
Voordat hij haar verder gerust kon stellen. voegde Matt zich bij hen. Hij was in een feestelijke, uitgelaten stemming. die nog verhoogd werd door het overvloedig gebruik van alcohol.
‘Kom nou. jullie twee. Jullie zien er veel te ernstig uit voor een avond als deze,’ lalde hij. ‘Heather, mijn beste. het is duidelijk dat jij een opkikkertje nodig hebt.’
Van zijn middelvinger en duim maakte hij een monocle en loerde naar haar. Hij liet zijn onderzoekende blik over haar heen gaan vanaf haar gezicht tot haar sierlijke zijden schoentjes en dan weer terug om. even maar, genietend op haar borsten te blijven rusten. ‘En dokter Bishop schrijft meer oefening voor je conditie voor. Een rondje over de dansvloer als slot zou geen kwaad kunnen.’ Op stijve, formele manier bood hij haar zijn arm aan en glimlachte charmant. ‘Zoudt u mij willen vergezellen, mijn allerknapste Madam Birmingham.’
Uit haar ooghoeken zag Heather Louisa dichterbij komen. Daar zij geen zin had aan haar hatelijke opmerkingen blootgesteld te worden, nam zij zijn arm.
Jeff zag Louisa eveneens en begreep direct, waarom Heather er de voorkeur aan gaf te gaan dansen. De vrouw bleef staan om het ronddraaiende paar na te kijken. Jeff bemerkte haar samengeknepen ogen en haar strakke mond, toen haar blik het tweetal volgde. Klaarblijkelijk kon zij het niet verkroppen, dat zij niet meer het middelpunt van de belangstelling was en bijna helemaal genegeerd werd, terwijl bij iedere dans praktisch om Heather gevochten werd door de enthousiaste mannen, die weg waren van haar schoonheid. Jeff liet zijn blik van Louisa naar zijn schoonzusje gaan. Matt was druk bezig met pogingen in het werk te stellen haar te strelen en aan te raken, terwijl Heather’s handen voortdurend in de weer waren te voorkomen dat de zijne werkelijk serieus contact maakten. Hij sloeg het tweetal gade, terwijl hij zich afvroeg of hij tussenbeide komen moest. Dan keek hij naar de deur van de studeerkamer en zag daar Brandon staan. Zijn broer had een uitdrukkingsloze blik in zijn ogen, terwijl hij zijn vrouw gadesloeg. Het drong tot Jeff door dat zijn broer bovenmenselijke pogingen moest doen kalm te schijnen en dat hij balanceerde op het randje van het gebruik van geweld. Hij aarzelde niet langer meer en baande zich een weg naar Heather toe. Zij keek opgelucht, toen hij naderbij kwam, maar Matt vond de onderbreking lang niet leuk.
‘Kom nou, Jeff, niet alweer. Het wordt oervervelend. Ik kan niet eens een dans helemaal met haar uitdansen. Altijd onderbreekt iemand ons.’
Met zijn handen in zijn zij keek de teleurgestelde vrijgezel toe, hoe Jeff met zijn partner wegdraaide en over de vloer zwierde. Toen zij in de buurt van de open tuindeuren kwamen, keek Heather haar zwager smekend aan.
‘De frisse lucht ruikt echt uitnodigend, Jeff. Zou jij het gek vinden als ik wat wilde wandelen in de tuin? Ik ben bang dat ik tamelijk uitgeput ben door al dat gedans.’
Hij lachte. ‘Uw kleinste wens is voor mij een bevel. prinses.’
Zij ontkwamen naar de rozentuin en wandelden over een pad, weg van het huis langs een hoge heg naar een plaats waar de heesters geurden en een grote eik zijn takken naar de hemel strekte. Vanuit het huis waren ze niet meer te zien en slechts de klanken van de wals drongen zacht tot hen door. Zij ging op de smeedijzeren bank onder de boom zitten en pakte haar rokken bij elkaar als uitnodiging voor hem naast haar te komen zitten.
‘Misschien blijf ik wel de hele nacht hier,’ dreigde zij. ‘Het is hier in ieder geval rustiger en vrediger dan daar binnen.’
Hij grinnikte. ‘Weet jij watje nodig hebt. Britje? Een borreltje. En ik geloof dat ik er ook een kan gebruiken. Wil je hier blijven wachten totdat ik met de champagne terugkom?’
‘Natuurlijk,’ antwoordde zij lachend. ‘Ik ben al een groot meisje en niet meer bang in het donker.’
‘Toch zou ik dat maar liever wel zijn. Britje,’ grinnikte hij. ‘Grote meisjes hebben meer redenen om voorzichtig te zijn in het donker dan kleine meisjes.’
‘O Jeff. en ik begon je juist te vertrouwen,’ plaagde zij.
‘Baby, als jij niet Brandon’s vrouw was,’ antwoordde hij met glinsterende ogen. ‘als jij niet Brandon’s vrouw was, had je het nu heel wat drukker dan daar straks met Matt.’
Zij hoorde zijn lach nog, toen zijn grote, donker geklede gestalte in het donker verdween. Zij glimlachte en leunde met een zucht achterover. Zonder erbij na te denken opende en sloot zij de zijden waaier, die aan haar pols bengelde. Zij hield ermee op om naar een ritselend geluid te luisteren vlak bij haar in de buurt en zij vroeg zich af waarom hij nu al terugkwam. Zij keek op toen een donkere schaduw door de heg kwam. Het drong tot haar door dat het Jeff helemaal niet was, maar een kleinere man. die een lichter gekleurd kostuum droeg. De man kwam dichterbij en zij herkende Matt. Onmiddellijk stond zij op en ging achter de bank staan.