Heather verstijfde en haar ogen flonkerden woedend.
‘Hoe durf jij?’ hijgde zij. ‘Hoe durf jij zoiets tegen mij te zeggen?’ Brandon zette zijn glas neer en kwam dichterbij. Maar zij week geen duimbreed en doorstond zijn blik zonder met haar ogen te knipperen.
‘Je zieke geest bedriegt je, sir,’ stootte zij uit. ‘Ik heb alleen maar de goede gastvrouw gespeeld en jouw gasten onderhouden, terwijl jij je als een stampende stier aanstelde, een stier, die als een schaap zo mak wordt als die blonde koe met haar staart zwaait, haar uiers laat zien en liefelijk in je oor loeit.’
‘Oh verdomme,’ riep hij uit en gooide zijn handen in de lucht. ‘Jij deed zeker niks, toen je me de hele avond liet toekijken hoe jij heen en weer getrokken, afgetast en gewreven werd door zo’n kwijlende zak. die alleen maar wil bewijzen dat hij een man is door iedere half idiote griet, die op hem valt. in bed te lokken.’
‘Half idiote… oh!’ Zij kon geen woorden vinden voor haar antwoord en draaide zich woedend om, zodat zij nu met haar rug naar hem toestond.
Brandon’s dronkemansredenering speelde hem parten en zijn stem klonk zeer zelfvoldaan, toen hij zei: ‘Ah. jij durft mij niet meer aan te kijken. Je weet dat ik de waarheid zeg.’
Hij ging vlak achter haar staan en haar geur deed zijn verdoofde zenuwen op hol slaan. Zijn gezichtsuitdrukking verried duidelijk zijn zelfmedelijden.
‘Waarom doe je mij dat aan? Waarom wend je je van mij af en zoek je de genegenheid van anderen op? Ik zit hier maar te wachten, buitengesloten. Steeds verlangend. maar nooit aanrakend, en jij laat die kwijlende dandy, die je nauwelijks kent, je lichaam troosten door hem vlak bij je in de buurt te houden.’
Zijn razend verlangen overwon zijn nuchter verstand. Hij greep haar ruw van achteren beet. Een van zijn handen drukte op een verleidelijke borst, terwijl de andere naar binnen gleed over haar buik en tot stilstand kwam tussen haar dijen. Zijn lippen zochten hongerig naar haar blanke, blote schouder.
Haar woede en tegelijk haar verbazing over deze plotselinge uitbarsting van zijn hartstocht deden haar naar adem happen. Dan draaide zij zich met een ruk om. duwde hem weg en wankelde achteruit om bij het bureau steun te zoeken. Haar gezicht gloeide van geschokte afkeer over de kinderachtige bruutheid van zijn uitbarsting.
Met uitgespreide armen van verbazing over haar reactie stond Brandon daar en toen hij begon te praten, klonk zijn stem haast smekend.
‘Wat heb jij tegen mij? Vertel me in godsnaam waarom ik dit monnikenleven leiden moet en aan de kant moet staan om toe te zien hoe jij iemand anders lekker maakt.’
‘Jij idioot,’ stootte zij uit. ‘Jij stomme, overgehaalde, driedubbele idioot.’ Haar trillende vinger wees naar de deur. ‘Denk je dat ik… oh!’
Zij kon niet meer verder gaan en vol teleurstelling schoot zij langs hem door naar de deur. Maar voordat zij die opende, draaide zij zich nog eens om en zei vol duidelijke minachting: ‘Ga je gang! Zoek je kwijlende bedpartner op en vertel haar je dronkemansgrapjes. Jullie hebben elkaar verdiend.’
Hierna vluchtte zij de kamer uit en liet Brandon achter in een pijnlijke verwarring. Zij haastte zich naar de deur van de balzaal. Plotseling drong het tot haar door in welke staat zij verkeerde. Daarom bleef zij even staan om wat op verhaal te komen. Vlak in haar buurt stond Jeff met twee jonge meisjes te praten. Toen hij opkeek en haar gelaatsuitdrukking en aarzeling zag, realiseerde hij zich dat er iets mis was. Hij verontschuldigde zich onmiddellijk en kwam naar haar toe.
‘Wat is er aan de hand, Britje? Je ziet eruit alsof je zo juist de duivel op zijn staart getrapt hebt.’
‘Mijn idee van de duivel iseen blonde hoer,’ zei zij bitter. ‘Hoe komt het dat een man toch zo blind kan zijn?’
Hij keek over haar heen naar de deur van de studeerkamer en lachte zacht. ‘Ik vermoed dat mijn broer weer de gebruikelijke charmante idioot speelt. Kom op, prinses, wees nou niet treurig vanavond.’ Hij nam haar hand. ‘Heb je zin in iets?’
Zij knikte en ontdekte even later dat zij een glas champagne in haar hand had. Zij nam er een flinke slok van, maar toen zij het glas naar haar mond bracht, beefde haar hand.
‘Jij schijnt altijd in de buurt te zijn als ik iemand nodig heb om mij te troosten, Jeff,’ mompelde zij, toen de koppige drank haar wat gekalmeerd had.
Hij lachte. ‘Hier in de buurt noemen ze me de heilige Jeffrey. Achter mijn rug natuurlijk.’
Zij glimlachte en voelde hoe haar humeur wat beter werd door zijn grap. Hij nam haar bij de hand en bracht haar naar een rustig hoekje. ‘Er zijn een paar dingen die ik jou van Brandon vertellen moet,’ zei hij. ‘Misschien begrijp je hem dan wat beter. Weet je. mijn vader heeft het nooit kunnen verdragen als een vreemde man mijn moeder aanraakte, hoe onschuldig dat ook mocht zijn. Brandon heeft in de gaten dat hij met hetzelfde probleem worstelt voor wat jou betreft. Voordat hij jou ontmoette, geloofde hij dat hij zijn emoties onder controle had en voelde zich daardoor zeer zelfverzekerd. Omdat hij nog nooit oprechte. eenvoudige liefde ontmoet had. is hij nu klaarblijkelijk de kluts kwijt en kan niet meer klaar komen met de gevoelens. die jij bij hem opgeroepen hebt. Je kunt het geloven of niet. Heather. maar hij is een man die zeer sterke principes heeft en bij jou heeft hij verschillende van die principes overboord moeten gooien. Je hebt zijn ziel voor hem blootgelegd en nu heeft hij ontdekt dat hij een heel anders mens is, dan hij eerst gedacht heeft. Het is wat angstaanjagends voor een man van zijn leeftijd te ontwaken en te ontdekken dat een doodgewoon meisje zijn principes zo door elkaar kan gooien.’