Hij lachte, terwijl zijn ogen glinsterden. ‘Dus jij houdt van hem?’
‘Natuurlijk.’ antwoordde zij. ‘Twijfelde jij daar dan aan?’
‘Een beetje.’ glimlachte hij. ‘Ik dacht dat er een tijd geweest was, dat jij hem haatte.’
Met een ruk van verbazing ging haar hoofd achterover. ‘Waarom dacht jij dat dan?’
Zijn mond werd een en al grijns. ‘Och, ik weet het niet. Zo maar een gedachte van me, denk ik.’
Toen de laatste tonen van de melodie wegstierven in de hal. bracht Jeff haar terug naar Brandon, die haar kwaad aankeek, terwijl zijn broer op zoek ging naar een partner voor de volgende dans. Hij hield zijn kaken op elkaar geklemd en een spier trilde in zijn wang. ‘Heb je genoten van de walsJes, madam?’ vroeg hij sarcastisch. ‘Ik weet zeker dat je een zeer toegewijde leraar had. Ik had het je juist zo goed kunnen leren.’
Zij stak haar neus in de lucht. ‘Ik wist niet dat jij kon walsen, Brandon,’ antwoordde zij brutaal, ofschoon zij dat helemaal niet wilde zijn.
‘Oh ja? En zouje het goed gevonden hebben dat ik het je leerde, als je het geweten had?; Hij lachte bitter. ‘In ieder geval is het lang niet zo opwindend in de armen van je eigen man, als door een vreemde kerel betast te worden, hè’
Heather slikte een scherp antwoord over Louisa in en staarde koppig voor zich uit.
‘Misschien zou je de goedheid willen hebben te demonstreren, wat je geleerd hebt.’ Hij gaf de muzikanten een teken om weer een wals in te zetten. ‘Kom, laat eens zien wat je geleerd hebt.’
Hij pakte haar niet al te zachtzinnig bij haar arm en bracht haar naar de dansvloer, toen de klanken van de wals de balzaal vulden. Ze begonnen te dansen, eerst langzaam, haast aarzelend, totdat het ritme van de muziek hun woede wat temperde en zij zich soepeler begonnen te bewegen. De trillende snaren schenen hen te omgeven, totdat ieder van hen vervuld was met de aanwezigheid van de ander en de rest vergat. Zij bewogen zich op de maat van de muziek en draaiden en zwierden over de vloer, terwijl de betoverende melodie een deel van hen werd. Heather wist alleen maar dat zijn arm rond haar was en zijn gezicht boven haar. Hij was zich alleen maar bewust van haar zachtheid in zijn armen, van haar diep blauwe ogen voor hem en van het fantastische ritme, dat hen over de dansvloer deed gaan alsof zij marionetten waren.
Langzaam werden de twee er zich van bewust dat het in de balzaal doodstil was, behalve de muziek dan, en dat zij alleen dansten. Zij bleven staan en keken om zich heen alsof zij nu pas ontwaakten en kregen een langdurig applaus van hun gasten, die zich aan de zijkanten van de dansvloer hadden teruggetrokken en hun verbeten gevecht met stilzwijgende eerbied hadden gadegeslagen.
Met een lach boog Brandon en Heather maakte een diepe rev?nce als dank voor de belangstelling van hun gasten. Dan knikte Brandon tegen de muzikanten, en zij begonnen aan een nieuwe wals. Hij nam Heather weer in zijn armen en zij begonnen opnieuw te dansen, terwijl andere paren zich bij hen voegden. Vanaf de kant staarde Louisa over haar glas champagne naar Heather.
Nu zij het feest weer op gang gebracht hadden, verlieten Heather en Brandon de dansvloer en baanden zich een weg naar de tafels met verfrissingen. Heather nam het glas champagne van hem aan en zag dat hij de voorkeur gaf aan iets sterkers. Samen bewogen ze zich tussen de gasten en praatten opgewekt en luchtig met hen.
Maar toen een rigaudon werd ingezet, haalden de oudere heren Heather weg. De ene man na de andere danste met haar. Ook Matthew bevond zich onder hen en probeerde opnieuw zijn kunde op de dansvloer met haar te bewijzen. Maar Brandon vroeg slechts weinig vrouwen ten dans en hield zich hoofdzakelijk bezig met drinken.
Tenslotte moest Heather haar enthousiaste partners vragen haar even rust te gunnen. Zij vond Brandon, terwijl hij diepzinnig naar de amberkleurige vloeistof in zijn glas staarde met Louisa om zijn nek, die hem in zijn oor fluisterde dat hij verwaarloosd werd. Zij probeerde hem te troosten en legde er de nadruk op, dat zijn vrouw haar tijd doorbracht door met andere mannen te dansen. Heather voelde zich langzaam ziedend worden, toen Louisa triomfantelijk haar wenkbrauwen optrok en uitdagend tegen haar glimlachte. Langzaam hief Brandon zijn ogen op naar het gezicht van zijn vrouwen slaagde er met succes in zijn verdriet achter een woedend gezicht te verbergen. Matt nam de gelegenheid waar een dronken kus op haar schouder te plaatsen. Brandon’s ogen kregen een woedende glans. Hij verontschuldigde zichzelf en Heather, greep haar bij een arm en begeleidde haar de balzaal uit, de gang door en de studeerkamer in. Hij deed de deur achter hen dicht.
‘Je schijntje goed te amuseren, madam,’ sneerde hij. ‘Klaarblijkelijk bevalt het je betast en bevoeld te worden.’