‘Ik verheug me erop vanavond met jou te dansen. Brandon,’ mompelde zij. ‘Ik hoop dat je me niet teleur zult stellen.’
‘Miss Sybil, je zult vanavond zo druk bezig zijn met je vriendjes, dat ik niet eens in je buurt kan komen,’ antwoordde hij en maakte dat hij wegkwam. Hij draaide zich om en zag een groepje dames, dat hen aangaapte. Hij tikte groetend aan zijn hoed en vervolgde zijn weg.
Brandon doorzocht de kasten en laden van de masterslaapkamer naar zijn kleren. Af en toe wierp hij een zijdelingse blik op Heather. die in een luchtig hemdje voor de spiegel zat. terwijl Mary van haar haren een elegant kapsel maakte. Zij vlocht een turkoois lint door de dikke strengen zwart haar. Hij haalde een doos te voorschijn uit de onderste lade en zette die voor zijn vrouw neer.
‘Mijn moeder was gek op juwelen,’ zei hij, tamelijk hees. Haar nauwelijks bedekte boezem deed al zijn zenuwen trillen. ‘Zij heeft mij en Jeff ieder een deel ervan nagelaten voor onze vrouwen. als we zouden trouwen. Dit hier is mijn aandeel. Misschien vind je er wel iets bij dat je zou willen dragen.’
Hij deed het deksel omhoog en Heather hapte naar adem bij het zien van de inhoud. Het kistje bevatte een uitgebreide verzameling juwelen met verschillende soorten kostbare stenen.
‘Oh Brandon, ik heb nooit. maar dan ook nooit één sieraad bezeten en nu geef jij me er een hele hoop ineens. Wat moet ik zeggen? Jij verwent me zo.’
Hij lachte en druke een vurige kus op haar schouder. Zijn baard prikte in haar zachte vlees en hun ogen ontmoetten elkaar in de spiegel.
‘Niet langer meer een schoft, liefje?’ vroeg hij zacht in haar oor.
Zij schudde haar hoofd en haar ogen kregen een donkerder kleur, toen een plezierige sensatie door haar lichaam ging. ‘Nee, nooit, mijn liefste.’
Brandon liet haar bij haar mooimakerij achter en voelde zich gerustgesteld. Hij nam een bad en begon zich aan te kleden. Hij dacht eraan hoe haar ogen donkerder geworden waren, toen hij haar kuste. Hij strikte zijn kanten das en trok het smaragdgroene jasje aan over een wit vest. Uitgezonderd zijn zijden jas en zijn zwarte schoenen met gouden gespen was hij gekleed in smetteloos wit en zijn diep bruine huid scheen nog donkerder tegen het wit van zijn hemd. Toen hij klaar was. bekeek hij zich kritisch in de spiegel en vroeg zich af of zij hem knap zou vinden.
Toen Heather de trap afkwam. ruisten de lange plooien van h? heldere turkooizen japon rond haar benen en schenen als zij liep open en dicht te gaan in een vreemd golvend patroon. De jurk zat strak om haar slanke lichaam en haar lange benen. Het strakke lijfje duwde haar boezem zo ver omhoog. dat er niet veel nodig zou zijn of hij zou de grens overschrijden. Toen mannen haar voor het eerst zagen, schenen zij hun adem in te houden en wachtten op het moment dat dit werkelijk zou gebeuren. Brandon was de eerste, die anders reageerde op haar jurk. Zij stond bij het voorraam en keek naar buiten, toen hij opgewekt fluitend de trap afkwam. Hij voelde zich in een bovenste beste stemming. Zij keerde zich naar hem om en bewonderde zijn prachtige, mannelijke gestalte. Toen hij haar zag, glimlachte hij breed en kwam bij haar staan. Hij stak zijn hand uit om een van de diamanten oorringen aan te raken. De twee oorhangers waren de enige juwelen, die zij droeg.
‘Ben je zenuwachtig, schat?’
‘Een beetje,’ antwoordde zij.
Zij draaide zich nu helemaal om en zag zijn ogen naar haar boezem gaan en groot worden van verrassing. Zijn adem scheen te stokken in zijn keel. Heather wist dat Louisa zou komen en daarom had zij deze japon aangetrokken met het doel zijn aandacht op haarzelf te vestigen en te zorgen dat zijn ogen niet naar andere vrouwen gingen. Tenslotte kuchte Brandon even en herkreeg de macht over zijn stem.
‘Misschien zouje iets minder opvallends moeten dragen, madame?’ Als uit het niets achter hen opgedoken, begon Jeff plotseling te lachen en kwam naast zijn broer staan. Heather was er zich terdege van bewust dat de blikken van de beide mannen op haar gericht waren.
‘Laat haar die jurk dragen, Brandon. Jij gunt ons nooit eens iets fijns,’ zei hij glimlachend. ‘Natuurlijk kan ik begrijpen, hoe jij je voelt. Als zij van mij was, zou ik haar achter slot en grendel zetten.’ Hij wendde zich half tot zijn broer en fluisterde luid: ‘Jij weet verdraaid goed dat zij er heel wat beter uitziet dan Louisa.’
Heather zette haar vuisten in haar zij en stampte met haar kleine voet op de grond alsof zij kwaad was. Brandon verbleekte, want hij vreesde dat haar boezem uit haar jurk zou schieten.
‘Jeff, als je mijn avond naar de bliksem wilt jagen, moet je die naam nog één keer noemen,’ verklaarde zij.
Jeff grinnikte en klopte zijn broer op de schouder. ‘Kom op, Brandon. Speel vanavond nu eens niet de Quaker. Laat haar die jurk dragen. Zij ziet er te mooi in uit om het niet te doen. Dwing haar niet om zich om te kleden en ik beloof je dat ik mijn best zal doen niet al te vaak naar haar te kijken vanavond.’