Dat was hij ook.
Emily trok een stuk van de keukenrol af, droogde haar ogen en snoot krachtig haar neus.
Dit was bespottelijk. Ze had niet, herhaal, niet, van Jake gehouden. Waarom zou ze? Dat hij knap en sexy en grappig was, betekende toch zeker niet dat je direct ook van hem moest houden? Natuurlijk niet!
Dit waren tranen van boosheid, omdat ze zo stom was geweest voor hem te vallen. Om te dénken dat ze voor hem was gevallen, want dat was niet zo. Ze…
‘Emily? Ik ben thui-huis!’
Emily snoot nogmaals haar neus en poogde, zonder veel succes, haar haren uit haar gezicht te strijken.
Hemel, Angela was er al. Dat betekende dat Serena over een paar minuten ook zou opduiken. Houd je in, hoor je, maande ze zichzelf. Op medelijden van haar twee mooie zussen zat ze niet te wachten. Dat had ze in haar middelbare schooltijd wel genoeg gehad.
‘Daar ben je dus, Em.’ Angela, even elegant en verzorgd als altijd, sloeg een arm rond Emily’s middel en knuffelde haar. ‘Mmm. Wat ruikt hier zo lekker?’
‘Gehaktbrood,’ antwoordde Emily, en prompt voelde ze twee enorme tranen langs haar wangen omlaag glijden.
‘O, Em.’ Troostend sloeg Angela haar armen om haar zus heen. ‘Lieverd, niet doen! Wie hij ook is, hij is het niet waard.’
Emily knikte en veegde langs haar ogen. ‘Je hebt gelijk. En… en ik huilde niet. Ik stond… stond uien te snijden.’
‘Uien?’ vroeg Serena, die op dat moment binnenkwam. ‘Geweldig. Ik heb vanavond geen afspraak, dus…’ Met een schuldbewuste blik naar Emily beet ze op haar lip. ‘Ik bedoel, ik ben dol op uien. En wat ruikt hier zo verrukkelijk?’
‘Gehaktbrood,’ zei Angela, met een waarschuwende blik naar haar zus.
Serena trok haar wenkbrauwen op. ‘Wat nou? Ik ben dol op gehaktbrood. Ik zou nooit…’ Haar blik dwaalde naar Emily. ‘O, Emily. Lieverd, je huilt.’
‘Ik huil niet. Wat hebben jullie toch? Van uien gaan je ogen tranen, dat weet toch zeker iedereen!’
Met een meelevende blik in haar hemelsblauwe ogen sloeg Serena haar armen om Emily heen en knuffelde haar. ‘Je moet ons geloven,’ zei ze met klem. ‘Wie hij ook is, hij is het niet waard.’
‘Allemachtig, ik huil niet vanwege een man. Waarom willen jullie dat toch niet geloven?’
‘Omdat je al huilt sinds je hier bent,’ zei Angela streng. ‘En dat is te zien ook. Serena, heb jij ooit een rodere neus gezien? En dan die ogen, helemaal dik met rode randen er omheen. Heus, Emily…’
‘Heus, Angela, ben je dan niet blij dat ik mijn kleuren eindelijk eens op elkaar heb afgestemd? Rode neus, rode ogen…’ Ze wachtte tot haar zussen erom zouden glimlachen, maar dat deden ze niet. ‘O, toe nou, jongens. Kijk eens wat vrolijker. Dit is toch zeker net de goeie ouwe tijd? Jullie alle twee het toonbeeld van perfectie, en ik een wandelende ramp.’
Angela en Serena, alle twee elegant lang, wisselden boven Emily’s hoofd weer zo’n veelbetekenende blik uit.
‘Dat hoeft niet,’ zei Serena vriendelijk. ‘Je mag mijn komkommerpads wel lenen voor je ogen. En ik heb een crème die wonderen zal doen voor je neus.’
‘Ja,’ beaamde Angela al even vriendelijk. ‘Als je er beter uitziet, Em, voel je je direct ook beter.’
‘Dat lijkt me stug,’ verzuchtte Emily.
‘Toch is het zo. Ik bedoel, neem die kleren nou. Een afgedragen spijkerbroek. Een vaal sweatshirt. En je haar…’
‘Geloof het of niet, maar ik heb het zaterdag laten knippen en stijlen door een vent die de helft van de modellen in New York onder handen heeft.’
‘Nee!’ zeiden haar zussen als uit één mond.
‘Ja. En zijn haar was langer en blonder dan dat van jullie.’
‘Luister nu eens, Emily –’
‘Nee, luisteren jullie maar eens.’ Emily haalde diep adem. ‘Ik weet dat jullie het goed bedoelen. Maar ik moet hier gewoon zelf uit komen.’
Opnieuw wisselden Angela en Serena zo’n blik uit. ‘Aha.’
‘Ja, ik ben weggelopen – daar, ik heb het toegegeven. Dat zouden jullie ook hebben gedaan, hoor. Ik was zo stom om betrokken te raken bij een waardeloze rat. Een goedgebekte, liegende, bedriegende, ellendige rat die… die…’
‘Het zijn allemaal leugenaars met een mooie babbel,’ zei Angela.
‘Ja,’ beaamde Serena. ‘En bedriegers op de koop toe.’
Tranen welden weer op in Emily’s ogen. ‘Hij heeft me niet bedrogen,’ zei ze verdrietig. ‘En belogen heeft hij me ook niet. Dat is juist het probleem. Hij heeft me, recht in mijn gezicht, verteld dat hij niet in altijd geloofde. Dat hij me alleen maar wilde voor… voor de seks.’