Jake stormde zijn flat binnen, smeet zijn jack in de richting van een stoel en beende daarna door naar de keuken.
Het was een ruim licht vertrek, strikt zwart-wit en ultramodern. Kortom, heel anders dan zijn keuken in Connecticut, met zijn houten plankenvloer en bakstenen muren, al ontging het hem ten enenmale waarom hem dat ineens zou opvallen.
Misschien omdat Emily zo’n drukte had gemaakt over die keuken?
‘Ik ben dol op deze keuken,’ had ze glimlachend gezegd, terwijl ze zijn eieren bakte. Ja, had hij gezegd, het was inderdaad een fijne keuken, en daarna had hij haar in zijn armen getrokken. Hoe zou het zijn om elke zondag zo door te brengen, met een pot koffie, eieren en bacon, en Emily in zijn armen… Het was zomaar ineens in hem opgekomen, idioot gewoon!
Hij griste een flesje bier uit de koelkast en smeet de deur daarna weer nijdig dicht.
Hoe kregen vrouwen het toch voor elkaar? Hoe plantten ze schijnbaar moeiteloos krankzinnig ideeën in een vent zijn kop? Emily, nota bene…
Ongelofelijk!
Zij was de enige vrouw die hij niet tot dergelijke hekserij in staat had geacht. Fout! O, het idee had hij natuurlijk al snel weer van zich af gezet. Ja, allicht! Maar het bleef doodeng dat ze het voor elkaar had weten te krijgen, ook al beweerde ze dan bij hoog en bij laag dat ze net zomin voor altijd wilde als hij.
‘Ha,’ zei hij spottend, de dop van de fles draaiend en die in de schootsteen smijtend.
Ze wilden altijd voor altijd. Vrouwen waren nestbouwers, terwijl mannen vrije vogels waren – en als hij nog één zo’n stomme vogelvergelijking zou bedenken, dan liep hij met zijn kop tegen de muur!
Hij nam een ferme teug uit zijn flesje. Vrouwen waren allemaal hetzelfde. Een man, een vrouw, plus seks, en ze gingen onherroepelijk aan een huwelijk denken. Emily natuurlijk ook, al ontkende ze het in alle toonaarden.
Nou, ze had de rollen wel omgedraaid, dat moest hij haar nageven. Met een glimlach gezegd dat het voorbij was, bedankt en het ga je goed. Geen seks meer. Geen gesprekken. Geen grapjes. Geen wandelingen in de sneeuw of zachte aanrakingen, niet meer slapen in zijn armen alsof ze daar thuishoorde nadat ze de liefde hadden bedreven. Nee. En ze had gelijk, het was seks geweest, meer niet.
Met een gezicht als een donderwolk bracht hij het bierflesje weer naar zijn mond. Kon het een truc zijn? Omgekeerde psychologie? Emily kon nu best naast de telefoon zitten, wachtend tot hij zou bellen om te zeggen: Em, schatje, ik wil niet dat dit eindigt na één weekend, of na duizend weekenden, ik wil… ik wil…
Opnieuw nam hij een ferme teug bier. Misschien had hij een meditatieruimte nodig. Of zo’n kamer met kussens tegen de muren. Rust en vrede. Dat had hij nodig. Was er dan nergens in het heelal een plek waar een man van een vrouw kon genieten zonder al deze bespottelijke complicaties?
Zijn leven beviel hem uitstekend. Hij was vrij; hij kon dingen doen waarover hij in zijn jeugd niet eens had durven dromen. Kortom, hij was gelukkig. Waarom dachten vrouwen toch altijd dat een man pas gelukkig kon zijn wanneer de arme drommel een ring door zijn neus had? Wat ze ook beweerden, zo dachten ze er allemaal over. Vrouwen die zeiden dat ze dat niet deden, logen zichzelf gewoon een potje voor…
Emily had anders wel heel oprecht geklonken. ‘Een vrouw die denkt dat liefde langer duurt dan een ritje in de achtbaan moet zichzelf nodig eens laten nakijken want wat er in bed gebeurt, dat is geen liefde.’
Jake nam nogmaals een slok. Dat had ze gezegd – en het was waar, dat had hij altijd geweten. Als Emily echter, net als hij, oprecht geloofde dat liefde een illusie was, waarom was ze dan zo boos geworden? Tenzij…
Tenzij ze hem gewoon niet zag zitten. Kon hij het zich verbeeld hebben dat ze ervan had genoten bij hem te zijn?
Nee, besloot hij vrijwel direct. De manier waarop ze op hem had gereageerd, in bed, dat was echt geweest. De manier waarop ze aan zijn lippen had gehangen, had gelachen om zijn grapjes. De zachte aanraking van haar hand, wanneer ze hadden zitten te praten…
Dat was nu ook voorgoed voorbij. Hij zou het missen. Al had hij geen flauw benul hoe je iets kon missen wat je amper had gehad.
Goed, wat was hier in feite aan de hand? Waarom zou een vrouw weglopen uit een relatie, terwijl die nog in het gloeiend hete, superspannende beginstadium verkeerde?
En heet was het juiste woord. Allemachtig, wat een weekend. Ze waren perfect samen, beter dan perfect. Emily was een verbijsterende mix van onschuld en sexy.
‘Laat mij maar,’ had ze vanmiddag gefluisterd, nadat hij haar met zijn mond naar een hoogtepunt had gevoerd. Daarna was ze voor hem neergeknield om hem te strelen met haar tong, hem te proeven, en o, het genot was waanzinnig intens geweest, want alles was anders met zijn mus, het was…
‘Verrek nog aan toe!’ grauwde Jake, terwijl hij de lege bierfles met een dreun op het aanrecht smakte.