‘Echt, Mus,’ fluisterde hij, terwijl hij zijn handen om haar taille legde, ‘één keer is nooit genoeg.’
‘Dit keer wel. En dan is het eten er nog. De saus, en de pasta…’
‘Dat eten kan me gestolen worden! Kus me, Em.’
Toen ze het niet deed, kuste hij haar tot het haar duizelde.
‘Jake.’ Ze drukte haar voorhoofd tegen het zijne. ‘Jake, stop. Wanneer je dat doet, voel ik… voel ik –’
‘Vertel het me. Ik wil het weten.’ Zacht drukte hij haar kin omhoog. ‘Wat vind je fijn? Wat moet ik doen?’
Alles, dacht ze, o, Jake, alles.
‘Dit?’ Hij kuste haar nogmaals. ‘En dit?’ Met zijn handen omvatte hij haar borsten. ‘Dit ook?’ Hij wreef met zijn duimen over haar tepels. ‘O, Mus, Mus, ik verlang zo vreselijk naar je…’
Emily kreunde zachtjes, sloeg haar armen rond zijn nek en kuste hem. Zij wilde hem ook. Zijn mond, zijn handen, zijn lichaam. Wilde zijn ziel, en zijn hart…
Geschrokken rukte ze haar mond los van de zijne. ‘Nee!’ Ze sprong gejaagd van zijn schoot, maar ver kwam ze niet; Jake had haar na een tel alweer in zijn armen getrokken.
‘Ja,’ fluisterde hij, zijn gezicht begravend in het holletje tussen haar nek en schouder.
Ze hief haar hand op, streelde aarzelend zijn wang.
Tot hij haar vingers ving en die naar zijn mond bracht. Terwijl hij er zacht op zoog, trok hij de rits van haar jurk omlaag.
Haar huid was net zijde. Rustig aan, maande hij zichzelf, terwijl hij de jurk omlaag trok, waarna hij haar borsten omvatte met zijn handen, de topjes ervan plagend met zijn duimen. Hij voelde haar huiveren, beven, wat zijn lichaam zo’n heftige reactie ontlokte, dat hij even zijn kaken op elkaar moest klemmen. ‘Vind je dat fijn?’ fluisterde hij.
‘Ja. O, ja. Ik… ik…’
Nippend en plagend drukte hij zijn mond op de hare, tot ze haar lippen voor hem opende. Toen ze zich huiverend tegen hem aan drukte, ervoer hij iets wat bijna primitief genoemd kon worden.
Ze was van hem. Alleen van hem. Ze was nog nooit van een ander geweest en dat zou ook nooit…
Even had hij het gevoel dat hij aan de rand van een afgrond stond. Emily kuste hem echter, fluisterde zijn naam, en al zijn gedachten losten in rook op. Hij was enkel nog in staat om te voelen.
Wild kuste hij haar, hard, terwijl hij de jurk zo bruusk omlaag trok, dat hij de stof voelde scheuren. Het ding eindigde als een slordig hoopje rond haar voeten, en hij zag Emily, zijn Emily, voor de allereerste keer.
Haar lichaam was een droom. Slank, met vrouwelijke rondingen, omsloten door kant. Wit kant. Beha, slipje, plus kousen die eindigden bij haar bovenbenen. Allemaal wit, even zacht en puur als de sneeuw. Haar laarzen waren echter zwart. Zwart als de nacht, zwart als de zonde…
Er voer een huivering door Jake heen. Ditmaal moest het perfect zijn, absoluut perfect.
Hij knielde voor haar neer om een voor een haar laarzen uit te trekken; hij kuste haar enkel, daarna haar wreef. Hij hoorde haar zachtjes iets fluisteren, voelde haar hand op zijn haar toen hij overeind rees. Kalm aan, maande hij zichzelf nogmaals, maak haar nu niet bang…
‘Em,’ fluisterde hij, en hij liet zijn handen naar de achterkant van haar bovenbenen glijden, terwijl hij zijn gezicht tegen het witte kant van haar slipje drukte.
Haar opgewonden kreetje werd bijna zijn ondergang. Hij kon haar hitte voelen door het kant heen; de geur van haar opwinding was als balsem voor zijn ziel. Zijn mus trilde van verlangen, en dat was allemaal voor hem.
Voor hem, dacht hij, terwijl hij opstond om haar in zijn armen te kunnen trekken.
‘Je bent zo mooi,’ zei hij zachtjes. ‘Zo mooi, dat ik amper nog adem kan halen.’
‘Jij ook,’ zei ze, naar hem op kijkend. ‘Ik wist niet dat een man ook mooi kon zijn, Jake.’
‘Wil je de rest van mij ook zien, Mus?’
Het puntje van haar tong flitste langs haar onderlip. ‘Ja,’ zei ze. ‘Ja, graag.’
Terwijl hij haar diep in de ogen keek, begon hij zijn overhemd los te knopen.
Toen het openviel, stokte haar adem even. Het was waar. Hij wás mooi. Al die spieren. Die gebronsde huid. Het zachte, donkere haar… Aarzelend stak ze haar hand ernaar uit, tot Jake hem greep en plat op zijn borstkas drukte. Zonder erbij na te denken leunde ze naar voren om haar lippen tegen zijn keel te drukken.
Jake huiverde. ‘O, hemel, Em,’ fluisterde hij.
Zo voelde het dus wanneer een man naar je verlangde. Nee. Niet zo maar een man. Jake. Jake, van wie ze…
Ze zou de benen hebben genomen als hij haar niet had tegenhouden met een kus. Een rauwe kus, die haar het gevoel gaf dat haar botten slap werden, het gevoel dat hij haar brandmerkte als de zijne, het gevoel dat ze…