‘Enkel wat bijknippen,’ had Jake gewaarschuwd, toen hij Emily aan de ander had overgedragen.
‘Vertrouw me nu maar, Jake,’ had Eric gezegd.
Tja, dat was meteen ook de reden dat ze hier waren. Eric en hij gingen naar dezelfde sportschool, en daarna pakten ze soms samen een biertje. Zo was Jake te weten gekomen dat Eric eigenaar van een van de beste kapsalons in de stad was.
Hetero was hij ook, dacht Jake grimmig. En aantrekkelijk, als je van het Vikingtype hield. Waarom had hij dat niet bedacht voor hij Emily aan Eric had overgeleverd? Eric was niet gek, die zag natuurlijk ook hoe mooi ze was, hoe grappig; dat ze totaal anders was dan de vrouwen die hier doorgaans kwamen, dat ze…
‘Hoi.’
Nijdig keek Jake op. Emily stond voor hem. Dat Eric naast haar stond, ontging hem. Hij zag alleen haar gezicht, omringd door een wolk van glanzende koffiekleurige krullen.
‘Wat vind je ervan?’ vroeg ze met een nerveuze glimlach.
Hemel, hij vond het prachtig, wilde niets liever dan die krullen aanraken, er zijn lippen op drukken. In plaats daarvan stond hij op. ‘Niet slecht,’ antwoordde hij kalm.
Emily’s gezicht betrok.
Mooi zo, dacht Jake nijdig. Had ze nu echt verwacht dat hij haar zou vertellen dat ze… dat ze… –
‘Trek het je niet aan,’ zei Eric, die grinnikend zijn arm om Emily’s schouders sloeg. ‘De laatste keer dat ik hem inmaakte op de squashbaan, zei hij precies hetzelfde.’
Jake keek de ander strak aan. ‘Je draait het om, maat. Ik versloeg jou. En nog iets. Omhels jij altijd je klanten, is dat een nieuwe trend, of zo?’
Emily bloosde. Eric trok zijn wenkbrauwen op. Jake voelde zich een idioot.
‘O, verdorie nog aan toe, het spijt me, man,’ prevelde hij. ‘Dat sloeg nergens op. Ik wilde gewoon –’
Met een glimlach liet Eric Emily los. ‘Ik snap het wel. Als dit mijn dame was, zou ik groen zien van jaloezie.’
‘Maar dat ben ik niet,’ zei Emily snel. ‘Niet zijn –’
‘Tot kijk.’ Jake greep haar arm en sleurde haar bijkans de salon uit.
‘Dat had je niet moeten doen,’ beet ze hem toe. ‘Nu denkt hij dat jij en ik… dat wij…’
‘Heeft hij je om je telefoonnummer gevraagd?’
‘Nee!’ Ze rukte zich los en keek hem nijdig aan. ‘En als hij dat wel had gedaan, ging het jou nog niets aan!’
Een waar woord. ‘Zit er maar niet over in, ik praat wel met hem,’ zei Jake, zijn handen bruusk in de zakken van zijn jack stekend. ‘Zodra hij beseft dat jij en ik geen stel zijn, vraagt hij je wel mee uit.’
‘Dat wil ik helemaal niet! Daar draait dit niet om.’
‘Tuurlijk wel. Daar doen we dit toch allemaal voor, om jou interessanter te maken voor mannen?’
‘Jouw houding staat me helemaal niet aan!’
‘Mij een zorg,’ grauwde hij. ‘Doe gewoon wat je gezegd wordt, dan komen we deze dag wel door.’
‘Weet je wat?’ vroeg ze, een krul van haar voorhoofd weg blazend. ‘Jij bekijkt het maar; ik ga naar huis.’ Met een ruk draaide ze zich om.
Jake greep razendsnel haar arm beet en trok haar terug.‘Jij gaat pas naar huis wanneer ik zeg dat je naar huis kunt.’
‘Op werkdagen, ja. Zelfs Scrooge gunde Bob Cratchit nog een vrij weekend.’
‘Kortom, je weigert om overuren te maken?’
Verbluft knipperde Emily met haar ogen. ‘Waar slaat dat op?’
‘Dacht je soms dat dit een gezellig uitje was? Dit is overwerk, hoor, vergis je niet.’
‘Hè?’
Denk na, beval hij zichzelf. Hoe ga je je hier in vredesnaam uit kletsen? ‘Ik moet naar Connecticut om, eh… wat land te bekijken,’ zei hij snel. Een leugen was het niet eens; hij was alleen niet van plan geweest het vandaag te doen.
‘Ja, en?’ drong ze fronsend aan.
‘En ik wil dat je met me meegaat. Om te zien of je gevoel hebt voor dat soort dingen.’
‘Wat voor soort dingen?’ vroeg ze, en ze schudde haar hoofd. ‘Ik kan je echt niet volgen, hoor.’
Hij begeleidde haar naar zijn auto, opende het portier en sloot het weer nadat ze was ingestapt. Dat gaf hem net voldoende tijd om een smoes te verzinnen.
‘Ik investeer soms in land,’ begon hij, zodra hij naast haar zat. ‘Dat weet je.’
‘Nee, dat wist ik niet. Ik weet dat je een weekendhuis hebt in Connecticut, maar –’
‘Precies,’ onderbrak hij haar, wachtend op een gaatje in het verkeer voor hij de weg op draaide. ‘Er is laatst een flink stuk land op de markt gekomen, direct naast mijn land. Voor ik een beslissing neem, zou ik graag jouw mening willen horen, als mijn directie-assistente.’ Snel keek hij even opzij.