‘Het probleem is dat hij je misschien ompraat als je hem ziet, want we hebben nu vastgesteld wat een manipulator hij is. Maar als je hem belt loop je het risico dat hij ophangt voor je hebt gezegd wat je te zeggen hebt.’
‘Ik moet hem zien. Ik wil zijn gezicht zien als ik hem vertel dat ik het weet. En ik wil dat hij het me uitlegt.’
Ze besluit om de afspraak te laten staan – ze zien elkaar om halfzeven in de kleine bistro verderop in de straat.
Ik bied nog een keer aan om mee te gaan, maar dat wil ze niet. Ze zegt dat het wel goed komt, en dat ze hem niet wil alarmeren tot het moment daar is.
‘Misschien zeg ik wel gewoon dat ik met hem meega naar Teddington om bij hem te slapen, kijken wat hij dan doet,’ zegt ze. We verzinnen steeds ingewikkelder plannen om wraak te nemen op Luke, en dat lijkt haar wel wat op te vrolijken, totdat het ineens allemaal in alle heftigheid tot haar doordringt en haar goede humeur in één klap voorbij is.
‘Waarom huil je?’ wil Nicola weten als ze binnenkomt om iets te halen.
‘Omdat ik haar net heb verteld dat Justin Timberlake homo is,’ zeg ik, en Isabel moet glimlachen.
‘Maar dat is toch helemaal niet zo?’ zegt Nicola verschrikt. Nicola is namelijk gek van Justin Timberlake. Natalie, daarentegen, is meer voor Rhianna.
‘Nee,’ zegt Isabel lachend. ‘Hij is toch niet echt homo, hè, Rebecca?’ Ze kijkt me indringend aan.
‘Nee joh,’ zeg ik. ‘Ik zat maar wat te pesten.’
‘Niet doen,’ zegt Nicola fel. ‘Dat is gemeen.’
Ik blijf bijna de hele dag bij Isabel, die afwisselend verschrikkelijk verdrietig en ontzettend kwaad is. Op een gegeven moment zegt ze: ‘O nee, en nu heb ik Alex gezegd dat het voorgoed voorbij is tussen ons.’ En ik weet niet of ze nu zo verdrietig is omdat ze nog steeds niet over hem heen is, of omdat ze spijt heeft dat ze hem zo definitief heeft afgewezen. Ik begin me nog zorgen te maken dat ze hem nu toch weer terug wil, als reactie op deze teleurstelling, maar ik zeg niks. Ik heb al genoeg gezegd over Isabel en haar relaties, dunkt me.
27
LORNA IS HELEMAAL KLAAR VOOR haar belangrijke lunch. Ik blijf nog altijd uit haar buurt, ook al wil ik dolgraag weten hoe alles gaat. Ze is walgelijk met zichzelf ingenomen en ze loopt de hele tijd lekker belangrijk te doen, en ze laat minstens elke tien minuten iets vallen over ‘mijn lunch met Niall en Heather’ als ze met Joshua of Melanie praat en in de commando’s die ze Kay toeblaft. Tegen mij doet ze nog steeds een beetje raar. Een tikje manisch. Ik hoor haar tegen Melanie zeggen dat ze een ‘waanzinnig’ weekend heeft gehad, en dat ze is wezen stappen en uit eten is geweest, heeft gewinkeld met vriendinnen en, wat nogal uit de lucht komt vallen, dat ze zijn gaan bowlen. Ik weet dat ze liegt. Ik weet dat ze zich allebei de dagen in haar huis heeft opgesloten in de ijdele hoop dat Alex voorbij zou komen op zijn witte paard en dat hij haar zou schaken. Trouwens, de kleur van het paard zou haar waarschijnlijk niet eens wat hebben uitgemaakt.
Ik hoop dat ze nog weet wat Heather er precies uit hoopt te slepen, namelijk een project van wat meer niveau, iets waarin ze ook haar hersens kan tonen, en niet alleen haar schoonheid. Natuurlijk ook weer niet te hoog gegrepen. Gewoon iets waarin ze ook af en toe iets mag zeggen wat niet door een ander is uitgeschreven. Lorna’s rol tijdens de lunch is om ervoor te zorgen dat Heather zich niet aan iets committeert waar ze later spijt van krijgt en om Niall eraan te blijven herinneren hoe fantastisch Heather is, en hoe getalenteerd en slim. En, laten we dat vooral niet vergeten: hoe populair. (Haar huidige programma’s, Celebrity Karaoke en High Speed Dating, trekken elk ruim zeven miljoen kijkers en hebben respectievelijk een marktaandeel van achtentwintig en eenendertig procent. Heat verkoopt blijkbaar vijf procent meer exemplaren dan normaal als zij op de cover staat.)
Ik heb alle cijfers en feiten paraat, mocht ze die willen horen, maar ik wil me niet nog eens door haar laten beledigen, dus schrijf ik alles waarvan ik denk dat het relevant is op een papiertje, dat ik aan Kay geef, zodat die het haar kan overhandigen.
‘Zeg maar dat jij dat hebt uitgezocht,’ zeg ik. ‘Misschien dat ze er dan naar kijkt.’
‘Dat weet ik allemaal al,’ zei ze tegen Kay toen ze er een blik op wierp, maar ze vouwde het briefje wel op en stak het in haar zak.
Ongeveer veertig minuten na Kathryns auditie voor Nurses, net terwijl ik mijn jas aantrek, krijg ik een telefoontje dat ze de rol heeft. Het is een jaarcontract, dus een zeldzame stabiele klus in deze onzekere wereld. Ik geeft de details door aan Kay, en baal ongehoord dat ik Kathryn niet zelf mag bellen met dit geweldige nieuws.
Helaas loop ik net naar buiten voor de lunch als Lorna ook de lift wil pakken. Ik overweeg om dan de trap maar te nemen, maar dat zou zo’n overduidelijke belediging zijn dat ik het niet kan maken. We staan daar te zwijgen, en tellen allebei de verdiepingen af van de vijfde tot de begane grond, allebei wensend dat het sneller zou gaan. Als ze de lift uit stapt besluit ik dat ik de wijste moet zijn en ik zeg: Ik hoop dat alles goed gaat.’