Bij de draaihekjes haalde hij zijn hand van mijn onderrug, waarna ik me wonderlijk verlaten voelde. Ik keek naar hem, probeerde hem te doorgronden, maar ook al keek hij me aan, uit zijn gezicht viel niets af te lezen.
‘Eva!’
Op het moment dat ik Cary zag, die nonchalant tegen een marmeren zuil in de hal leunde, veranderde het hele plaatje. Hij droeg een spijkerbroek waarin zijn lange benen prachtig uitkwamen, en een zachtgroene oversized sweater die bij de kleur van zijn ogen paste. Iedereen in de hal keek naar hem. Ik ging langzamer lopen toen ik bijna bij hem was en de seksgod liep ons voorbij, ging door de draaideur en gleed vloeiend achter in de zwarte Bentley suv met chauffeur die ik de avond ervoor bij de stoeprand had zien staan.
Cary floot toen de auto optrok. ‘Zo zo. Als ik zie hoe je naar hem keek, was dat vast de man waar je het laatst over had, toch?’
‘O, absoluut. Dat was hem.’
‘Werken jullie soms samen?’ Cary haakte zijn arm in de mijne en trok me door de gewone deur mee naar de straat.
‘Nee.’ Ik bleef op de stoep stilstaan om mijn platte schoenen aan te trekken en leunde op Cary terwijl de mensenmenigte langs ons heen stroomde. ‘Hij vroeg me of ik een goeie eerste dag had gehad. Hij weet blijkbaar wie ik ben, terwijl ik helemaal niet weet wie hij is. Daar moet ik dus maar eens achter zien te komen.’
‘Juist ja...’ Hij grijnsde en ondersteunde me bij mijn elleboog, terwijl ik verre van charmant van de ene voet op de andere hinkte. ‘Ik kan me niet voorstellen dat iemand nog kan werken als hij in de buurt is. Mijn hersenen sloegen echt op tilt.’
‘Ach, dat hebben we allemaal toch weleens?’ Ik ging rechtop staan. ‘Kom, laten we gaan. Ik kan wel een borrel gebruiken.’
De volgende ochtend werd ik wakker met een licht dreunend gevoel achter in mijn schedel. Het was net alsof dat gedreun me uitlachte omdat ik een paar glazen wijn te veel had gedronken. Toch had ik, toen ik met de lift naar de negentiende verdieping ging, niet zoveel spijt van de kater als ik eigenlijk had moeten hebben. Ik kon kiezen tussen te veel alcohol drinken of met mijn vibrator in de weer gaan, en ik vertikte het om een door batterijen aangedreven orgasme te hebben waar de Donkere Adonis de hoofdrol in speelde. Niet dat hij daar achter zou komen of dat het hem zelfs kon schelen dat hij me zo geil maakte dat ik niet meer wist wat ik deed, maar zelf zou ik het wel weten en ik gunde zijn fantasieversie dat plezier niet.
Ik propte mijn spullen in de onderste la van mijn bureau en toen ik zag dat Mark er nog niet was, haalde ik een kop koffie en ging terug naar mijn hokje om mijn favoriete blogs over de reclamewereld te lezen.
‘Eva!’
Ik schrok toen hij opeens naast me stond, met zijn grijns van witte tanden tegen een gladde donkere huid. ‘Goeiemorgen Mark.’
‘Zeg dat wel. Volgens mij breng je mij geluk. Kom eens mee naar mijn kantoor? En neem je tablet mee. Vind je het erg om vanavond over te werken?’
Ik ging met hem mee en werd al net zo enthousiast als hij. ‘Tuurlijk niet.’
‘Ik hoopte al dat je dat zou zeggen.’ Hij ging zitten.
Ik nam de stoel die ik de dag ervoor ook had genomen en opende snel een Notepad-programma.
‘Zo,’ zei hij, ‘we hebben een offerteaanvraag voor Kingsman Wodka gekregen en daar hebben ze expliciet mijn naam in genoemd. Dat is voor het eerst!’
‘Gefeliciteerd!’
‘Dankjewel, maar laten we daar nog maar even mee wachten tot we de opdracht ook echt binnen hebben. We zullen nog steeds moeten bieden als we het stadium van de offerteaanvraag hebben gehaald en ze willen me morgenavond ontmoeten.’
‘Wauw. Is dat de gebruikelijke procedure?’
‘Nee, meestal wachten ze tot we de offerteaanvraag hebben afgerond voordat ze met ons afspreken, maar Cross Industries heeft Kingsman net overgenomen en C.I. heeft tientallen dochtermaatschappijen. Dat is goeie business als we daartussen kunnen komen. Dat weten ze natuurlijk en daarom zetten ze ons zo onder druk, om te beginnen met die afspraak met mij.’
‘Gewoonlijk zou je er een team op zetten, toch?’
‘Ja, dan zouden we ons als groep presenteren. Maar zij weten wel hoe het gaat: ze weten dat een senior executive meestal de pitch doet, maar dat ze uiteindelijk een junior als ik toegewezen krijgen, en dus hebben ze me gewoon zelf al uitgekozen en willen ze me helemaal binnenstebuiten keren. Maar eerlijk is eerlijk: de offerteaanvraag geeft ook veel meer informatie dan ze ervoor terugvragen. Het is praktisch een resumé, dus kan ik ze er eigenlijk niet van beschuldigen dat ze onredelijk veeleisend zijn, alleen maar gedetailleerd. Dat is de gebruikelijke procedure wanneer je met Cross Industries te maken hebt.’