Home>>read Verslaafd aan jou free online

Verslaafd aan jou(51)

By:Sylvia Day


    ‘O, vind je?’

    ‘Eva.’ Hij kwam dichterbij. ‘Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt. Ik wist niet dat het mogelijk was voor mij. Nu dat ik het wel heb... moet ik het hebben. Ik moet jou hebben.’

    ‘Het is maar seks, Gideon. Geweldige, fantastische seks, maar je kan er behoorlijk van in de knoop raken als de twee mensen die het met elkaar hebben niet goed voor elkaar zijn.’

    ‘Gelul. Ik heb toegegeven dat ik het verkloot heb. Ik kan niet veranderen wat er is gebeurd, maar ik kan wel pissig worden dat jij me daarom wilt buitensluiten. Jij hebt je regels gesteld en ik heb me aangepast om eraan te voldoen, maar je wilt niet eens de kleinste aanpassing doen voor mij. Je moet me tegemoetkomen.’ Zijn gezicht was hard van de frustratie. ‘Geef me ten minste iets.’

    Ik staarde hem aan en probeerde erachter te komen wat hij aan het doen was en waar dit naartoe ging. ‘Wat wil je, Gideon?’ vroeg ik zacht.

    Hij trok me naar zich toe en legde zijn hand op mijn wang. ‘Ik wil me blijven voelen zoals ik me voel als ik bij je ben. Zeg maar wat ik moet doen. En geef me een beetje de ruimte om fouten te maken. Ik heb dit nog nooit gedaan. Het is een leerproces.’

    Ik legde mijn hand op zijn hart en voelde het bonzen. Hij was bang en emotioneel, en daar werd ik zenuwachtig van. Hoe moest ik daar nou op reageren? Moest ik vertrouwen op mijn gevoel of op mijn gezonde verstand? ‘Wat heb je nog nooit gedaan?’

    ‘Wat er maar voor nodig is om zo veel mogelijk tijd met je door te brengen. Zowel in bed als erbuiten.’

    De golf van verrukking die door me heen ging, was belachelijk heftig. ‘Begrijp je wel hoeveel werk en tijd er gaat zitten in een relatie tussen ons tweeën, Gideon? Ik ben nou al bekaf. Plus dat ik nog aan wat persoonlijke dingen moet werken, en ik heb een nieuwe baan... mijn maffe moeder...’

    Ik legde mijn vingers over zijn mond voor hij hem open kon doen. ‘Maar je bent het waard en ik wil je graag genoeg. Dus ik geloof dat ik geen keus heb, hè?’

    ‘Eva. Verdomme.’ Gideon tilde me op en haakte een arm onder mijn achterste zodat ik mijn benen om zijn middel sloeg. Hij kuste me hard op mijn mond en duwde met zijn neus tegen die van mij. ‘We komen er wel uit.’

    ‘Je zegt het alsof het makkelijk wordt.’ Ik wist dat ik zelf veel­eisend was en hij was duidelijk al net zo.

    ‘Makkelijk is saai.’ Hij droeg me naar de bar en zette me op een kruk. Hij haalde de stolp van mijn couvert en onthulde een enorme cheeseburger met frites. Het eten was nog warm, dankzij een verwarmd granieten blad onder het bord.

    ‘Yummie,’ mompelde ik, me er nu pas van bewust hoeveel honger ik had. Nu we gepraat hadden, was mijn trek weer helemaal terug.

    Hij vouwde mijn servet open en legde hem over mijn schoot met een kneep in mijn knie. Toen ging hij op de kruk naast me zitten. ‘Dus, hoe pakken we dit aan?’

    ‘Nou, je pakt hem op met je handen en schuift hem in je mond.’

    Hij gaf me een zure blik die een glimlach om mijn mond bracht. Het voelde goed om te glimlachen. Het voelde goed om bij hem te zijn. Dat voelde het meestal... voor een tijdje. Ik nam een hap van mijn burger en kreunde toen ik de volle lading van de smaak kreeg. Het was gewoon een ouderwetse cheeseburger, maar de smaak was goddelijk.

    ‘Goed hè?’ vroeg hij.

    ‘Erg goed. Misschien is het zelfs wel een goed idee om iemand die zulke goeie cheeseburgers kent voor mezelf te houden.’ Ik veegde mijn mond en handen af. ‘Hoe sta je tegenover een exclusiviteitsverklaring?’

    Hij legde zijn burger neer en bleef doodstil zitten. Ik had geen idee wat hij dacht. ‘Ik ging ervan uit dat dat in onze overeenkomst was inbegrepen. Maar om alle twijfels weg te nemen zal ik duidelijk zijn en zeggen dat je geen andere mannen mag hebben, Eva.’

    Er ging een huivering door me heen bij de barse, besliste toon en de ijzige blik waarmee hij het zei. Ik wist dat hij een donkere kant had; ik had lang geleden al geleerd hoe ik mannen met donkere schaduwen in hun ogen moest herkennen en ontwijken. Maar de vertrouwde alarmbellen waren bij Gideon niet afgegaan, zoals misschien wel had gemoeten. ‘Maar vrouwen mag wel?’ vroeg ik om het ijs te breken.

    Zijn wenkbrauwen gingen omhoog. ‘Ik weet dat je huisgenoot biseksueel is. Ben jij dat dan ook?’

    ‘Zou je dat erg vinden?’