Ik keek naar Cary, die met een twijfelachtige blik naar de fles keek.
‘Daar gaat ie dan.’ Ik wrikte de kurk eraf en dronk de inhoud op zonder er verder nog over na te denken. Het smaakte als misselijkmakend zoete hoestsiroop. Mijn maag draaide zich even walgend om en werd toen warm. Ik veegde mijn mond af met de rug van mijn hand en propte de kurk weer terug in de lege fles.
‘Wat was dat?’ vroeg Cary.
‘Afgaand op het branderige gevoel was het een borrel tegen de kater, denk ik.’
Hij trok zijn neus op. ‘Effectief, maar niet erg aangenaam.’
Maar het werkte wel. Ik voelde me al iets steviger.
Cary pakte de doos en viste Gideons kaartje eruit. Hij draaide het om, en hield het voor mijn neus. Op de achterkant had Gideon in overtuigende hanenpoten Bel me geschreven, en er een nummer onder gezet.
Ik pakte het kaartje en krulde mijn hand eromheen. Zijn cadeau was het bewijs dat hij aan me dacht. Zijn vasthoudendheid was verleidelijk. En vleiend.
Het was duidelijk dat ik me op gevaarlijk terrein begaf met Gideon. Ik verlangde terug naar het gevoel dat hij me gaf toen hij me aanraakte, en ik vond het heerlijk hoe hij reageerde toen ik hem aanraakte. Ik probeerde te bedenken wat ik er níét voor over zou hebben om zijn handen weer op me te voelen, maar ik kon niet zoveel verzinnen.
Cary probeerde me de telefoon te geven, maar ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, doe nog maar niet. Ik moet mijn hoofd erbij houden als ik met hem te maken heb, en ik voel me nog steeds wazig.’
‘Jullie hadden het gisteravond wel heel gezellig met z’n tweeën, niet? Hij wil duidelijk iets van je.’
‘En ik wil duidelijk iets van hem.’ Ik rolde me op in een hoekje van de bank, duwde mijn wang in het kussen en drukte mijn benen stevig tegen mijn borstkas. ‘We gaan met elkaar om, leren elkaar kennen, hebben onbeduidende-maar-lichamelijk-intense seks en laten elkaar verder volkomen vrij. Geen binding, geen verwachtingen, geen verantwoordelijkheden.’
Cary drukte een toets op zijn laptop in en de printer aan de andere kant van de kamer begon papier uit te spugen. Daarna klapte hij de computer dicht, legde hem op de koffietafel en gaf me zijn volle aandacht. ‘Misschien wordt het wel een serieuze relatie.’
‘Misschien ook wel niet,’ zei ik spottend.
‘Wat cynisch.’
‘Ik ben niet op zoek naar “nog lang en gelukkig”, Cary, en al helemaal niet met zo’n megamogol als Cross. Ik heb gezien wat het voor mijn moeder heeft betekend om gekoppeld te zijn aan machtige mannen. Het is een volledige baan met een parttime partner. Mijn moeder is tevreden met het geld, maar voor mij zou dat niet genoeg zijn.’
Mijn vader was dol op mijn moeder geweest. Hij had haar ten huwelijk gevraagd en wilde zijn leven met haar delen. Ze had hem afgewezen omdat hij niet het gewichtige portfolio en de aanzienlijke bankrekening had die ze van een echtgenoot eiste. Liefde was volgens Monica Stanton geen vereiste voor een huwelijk en omdat haar sensuele oogopslag en hese stem voor de meeste mannen onweerstaanbaar waren, had ze het ook nooit voor minder hoeven doen dan wat ze wilde. Helaas wilde ze mijn vader niet voor de langere termijn.
Ik zag op de klok dat het halfelf was. ‘Ik moest maar eens in actie komen.’
‘Ik ben dol op een dagje wellness met je moeder.’ Cary glimlachte en dat joeg de paar donkere wolken weg die nog boven mijn stemming hingen. ‘Ik voel me altijd een god als we daar zijn geweest.’
‘Ik ook. Nou ja, een godin dan.’
We stonden zo te popelen om weg te gaan dat we alvast naar beneden gingen om op de auto te wachten in plaats van te wachten tot we door de receptie werden gebeld.
De portier moest glimlachen toen we naar buiten stapten: ik in mijn sandalen met hoge hakken en een maxi-jurk, en Cary in strakke spijkerbroek en een T-shirt met lange mouwen.
‘Goedemorgen, Miss Tramell, Mr. Taylor. Hebt u vandaag een taxi nodig?’
‘Nee bedankt, Paul. We worden zo opgehaald.’ Cary grijnsde. ‘Het is wellnessdag bij Perrini’s!’
‘Ah, Perrini’s!’ Paul knikte zwaarwichtig. ‘Ik heb mijn vrouw voor onze trouwdag een cadeaubon gegeven. Ze vond het zo heerlijk dat ik denk dat ik daar een traditie van ga maken.’
‘Dat heb je goed gedaan, Paul,’ zei ik. ‘Dat raakt nooit uit de mode: een vrouw verwennen.’