Trey stopte zijn handen in de zakken van zijn spijkerbroek, schommelde heen en weer op zijn hielen, en praatte zachtjes met Cary terwijl ik de fles ontkurkte en inschonk.
De telefoon ging en ik pakte de hoorn van de muur. ‘Hallo?’
‘Hé, Eva? Met Parker Smith.’
‘Parker, hoi.’ Ik leunde met mijn heup tegen de bar. ‘Hoe gaat het?’
‘Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik je bel. Je stiefvader heeft me je nummer gegeven.’
Pff. Ik had wel genoeg Stanton gehad voor één dag. ‘Nee joh, prima. Zeg het eens.’
‘Echt niet? Het gaat allemaal gesmeerd. Je stiefvader lijkt de goede fee wel. Hij investeert in een paar veiligheidsvoorzieningen in de studio, en in nog een paar verbeteringen die hard nodig waren. Daarom bel ik ook. De studio is de rest van de week gesloten. De lessen beginnen aanstaande maandag weer.’
Ik deed mijn ogen dicht en onderdrukte met moeite een vlaag van ergernis. Nou ja, Parker kon er ook niets aan doen dat Stanton en mijn moeder overbezorgde controlfreaks waren. Ze zagen er duidelijk de ironie niet van in dat ze me probeerden te beschermen terwijl ik omringd was door mensen die er nou juist in getraind waren om dat te doen. ‘Klinkt goed. Ik kan niet wachten. Ik heb echt zin om met je te gaan trainen.’
‘Ik heb er ook zin in. Ik ga je hard laten werken, Eva. Je ouders zullen waar voor hun geld krijgen.’
Ik zette een vol glas voor Cary neer en nam een flinke slok uit dat van mij. Ik zou me altijd blijven verbazen over hoeveel medewerking je kon kopen met geld. Maar nogmaals, dat was niet Parkers fout. ‘Mij hoor je niet klagen.’
‘We beginnen meteen volgende week. Je chauffeur heeft het rooster.’
‘Prima. Tot dan.’ Ik hing op en zag nog net hoe Trey naar Cary keek terwijl hij dacht dat we geen van beiden keken. Dat was zacht en vol zoet verlangen en het deed me eraan denken dat mijn problemen wel even konden wachten. ‘Jammer dat ik je op weg naar buiten tref, Trey. Heb je woensdagavond tijd voor pizza? Ik zou wel meer tegen je willen zeggen dan alleen hoi en tot ziens.’
‘Dan heb ik les.’ Hij glimlachte spijtig en keek even opzij naar Cary. ‘Maar ik kan dinsdag wel langskomen.’
‘Ja, prima. Dan laten we eten komen en maken we er een filmavondje van.’
‘Lijkt me leuk.’
Ik werd beloond met een kus die Cary naar me blies toen hij naar de deur liep om Trey uit te zwaaien. Toen hij in de keuken terugkwam, pakte hij zijn wijn en zei: ‘Oké, voor de dag ermee, Eva. Je ziet er gestrest uit.’
‘Ben ik ook,’ zei ik. Ik pakte de fles en liep naar de woonkamer.
‘Het is Gideon Cross, hè?’
‘Nou en of. Maar ik wil het niet over hem hebben.’ Gideons zoektocht was erg opwindend, maar waar hij naar op zoek was, was klote. ‘Laten we het liever over jou en Trey hebben. Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?’
‘Ik kwam hem tegen tijdens een klus. Hij werkt parttime als assistent van een fotograaf. Vind je hem niet sexy?’ Zijn ogen straalden en hij zag er gelukkig uit. ‘En een echte heer. Van de oude stempel.’
‘Ik wist niet dat die nog bestonden,’ mompelde ik voordat ik mijn eerste glas leegdronk.
‘Wat bedoel je daar nou weer mee?’
‘Ach, niks. Sorry, Cary, ga door. Hij lijkt me geweldig, en hij valt duidelijk op je. Studeert hij fotografie?’
‘Nee, diergeneeskunde.’
‘Wauw. Dat is geweldig.’
‘Vind ik ook. Maar laten we Trey maar even vergeten. Zeg nou eens wat je dwarszit. Gooi het eruit.’
Ik zuchtte. ‘Mijn moeder. Ze is achter mijn interesse voor Parkers studio gekomen en nu gaat ze helemaal over de rooie.’
‘Wat? Hoe is ze daarachter gekomen? Ik heb niks verteld, ik zweer het je.’
‘Weet ik toch? Kwam zelfs niet bij me op.’ Ik pakte de fles van tafel en schonk mijn glas weer vol. ‘Moet je horen. Ze heeft mijn mobieltje getraceerd.’
Cary’s wenkbrauwen gingen omhoog. ‘Nee, dat meen je niet! Dat is... griezelig.’
‘Precies, dat vind ik ook. En dat zei ik ook tegen Stanton, maar hij wil er niks van weten.’