Hij keek me nadenkend aan, met zijn ogen samengeknepen. ‘Het is dan misschien lomp, maar wel eerlijk. Jij komt op mij niet over als een vrouw die liever gelul en gevlei heeft dan de waarheid.’
‘Wat ik wil, is dat ik word gezien als iemand die meer te bieden heeft dan een opblaaspop.’
Cross’ wenkbrauwen schoten omhoog. ‘Nou nou.’
‘Zijn we klaar?’ Ik stond op.
Hij omvatte mijn pols met zijn vingers en trok me weer omlaag. ‘We zijn nog maar net begonnen. We zijn het al over een paar dingen eens: we voelen een intense seksuele aantrekkingskracht voor elkaar en we willen allebei niet daten. Dus wat wil je dan wel, precies? Verleiding, Eva? Wil je verleid worden?’
Ik was even gefascineerd als onthutst door het gesprek. En inderdaad, ook in verleiding gebracht. Het was ook niet zo eenvoudig om niet in de verleiding te komen, als je tegenover zo’n fantastische, viriele man zat die vastbesloten was om spannende, zweterige dingen met je te doen. Maar toch overheerste mijn afkeer. ‘Seks die wordt gepland als een zakelijke transactie is voor mij een afknapper.’
‘Ja, maar als je van tevoren de voorwaarden vaststelt, zorgt dat voor minder overtrokken verwachtingen, en minder teleurstellingen aan het eind.’
‘U maakt zeker een geintje?’ sneerde ik. ‘Luister nou eens naar wat u zegt. Waarom zou u het zelfs nog neuken noemen? Waarom bent u dan niet helemaal duidelijk en noemt u het niet gewoon een ejaculatie in een van tevoren goedgekeurde opening?’
Hij maakte me nijdig door zijn hoofd achterover te gooien en in lachen uit te barsten. Het volle, schorre geluid vloeide over me heen als een stroom warm water. Mijn bewustzijn van hem groeide zo sterk dat het pijn deed. Zijn aardse plezier zorgde ervoor dat hij minder seksgod werd, en meer mens. Een echt mens.
Ik ging staan en deed een stap naar achteren, zodat ik buiten zijn bereik was. ‘Vrijblijvende seks hoeft heus niet gepaard te gaan met wijn en rozen, maar godallemachtig, wat het dan ook is, seks moet wel persoonlijk zijn. Vriendelijk zelfs. Met wederzijds respect op zijn allerminst.’
Hij hield op met lachen en stond op, en zijn ogen werden donker. ‘In mijn privéaangelegenheden zijn er geen dubbele boodschappen. Jij wilt dat ik die grens laat vervagen. Ik kan geen goede reden bedenken waarom ik dat zou doen.’
‘U hoeft helemaal geen reet voor me te doen. U hoeft me alleen weer naar mijn werk te laten gaan.’ Ik beende naar de deur en trok aan de deurkruk. Ik vloekte zachtjes toen er geen beweging in zat. ‘Laat me gaan, Cross.’
Ik voelde hoe hij van achteren naar me toe liep. Hij drukte zijn handpalmen plat tegen het glas aan weerskanten van mijn schouders, waardoor ik ingesloten was. Ik stond niet voor mezelf in als hij zo dichtbij was.
De kracht en de dwingendheid van zijn wil straalden een bijna tastbaar krachtveld uit. Als hij maar dichtbij genoeg kwam, werd ik erdoor omringd en werd ik met hem ingesloten. Alles buiten dat krachtveld hield op te bestaan, terwijl erbinnen mijn hele lichaam naar dat van hem toe werd gezogen. Dat hij zo’n diepgaand lichamelijk effect op me had terwijl hij tegelijkertijd zo verdomd irritant was, deed mijn hoofd tollen. Hoe kon ik zo opgewonden raken door een man die dingen zei waar ik volkomen op af zou moeten knappen?
‘Draai je om, Eva.’
Ik deed mijn ogen dicht om de golf van opwinding die ik voelde bij zijn autoritaire toon, af te houden. God, wat rook hij lekker. Zijn krachtige lichaam straalde hitsigheid en honger uit, en spoorde mijn eigen wilde verlangen naar hem nog verder aan. De onwillekeurige reactie werd nog versterkt doordat de frustratie over Stanton nog steeds doorzeurde en daarna nog was verergerd door Cross zelf.
Ik wilde hem. Heel erg. Maar hij was niet goed voor me. Geloof me, ik kon mijn leven zelf wel de vernieling in draaien, daar had ik geen hulp bij nodig.
Mijn koortsige voorhoofd raakte het door de airconditioning gekoelde glas. ‘Hou daarmee op, Cross.’
‘Oké dan. Je bent me te lastig.’ Met zijn lippen streek hij langs mijn oor. Hij drukte een van zijn handen plat tegen mijn buik, zijn vingers gespreid om me weer tegen hem aan te drukken. Hij was net zo opgewonden als ik was, zijn pik hard en dik tegen de onderkant van mijn rug. ‘Draai je maar om en zeg me gedag.’
Teleurgesteld en met spijt in mijn hart draaide ik me om in zijn greep, en liet me tegen de deur zakken om mijn verhitte rug af te koelen. Hij stond over me heen gebogen, met zijn weelderige haar rond zijn prachtige gezicht, en hij drukte zijn onderarm tegen de deur om dichterbij te kunnen komen. Ik had bijna geen ruimte om te ademen. De hand die hij tegen mijn buik had gehouden rustte nu op de ronding van mijn heup en kneep in een reflex samen, waardoor ik bijna gek werd. Hij staarde naar me, met een intens vurige blik.