Home>>read Verslaafd aan jou free online

Verslaafd aan jou(13)

By:Sylvia Day


    ‘Wacht even, Eva,’ zei Cross uiterst vriendelijk, terwijl hij me met zijn hand op mijn elleboog tegenhield. ‘Ze komt zo naar beneden, hoor,’ zei hij tegen Mark, terwijl de liftdeuren voor de neus van mijn verbaasde baas dichtgingen.

    Cross zweeg tot de lift naar beneden ging. Daarna drukte hij de knop van de lift weer in en vroeg: ‘Heb jij iemand met wie je naar bed gaat?’

    De vraag werd zo losjes gesteld dat ik even de tijd nodig had om tot me door te laten dringen wat hij gezegd had.

    Ik haalde snel en diep adem. ‘Wat gaat u dat aan?’

    Hij keek naar me en ik zag wat ik de eerste keer dat we elkaar hadden ontmoet had gezien: een enorme macht en een keiharde zelfbeheersing. Daardoor deed ik onwillekeurig een stapje achteruit. Alweer. Maar deze keer viel ik tenminste niet; dat was al een hele vooruitgang.

    ‘Omdat ik je wil neuken, Eva. Ik wil weten of er eventueel iets is wat me in de weg staat.’

    Het plotselinge verlangen tussen mijn dijen zorgde ervoor dat ik naar de muur moest grijpen om mijn evenwicht te bewaren. Hij stak een hand uit om me staande te houden, maar ik weerde hem af met opgeheven hand. ‘Misschien heb ik gewoon wel geen interesse, Mr. Cross.’

    Een zweem van een glimlach verscheen op zijn lippen en maakte hem nog veel prachtiger. O god...

    Ik schrok van de bel die de naderende lift aankondigde, zo gespannen was ik. Ik was nog nooit zo opgewonden geweest. Nog nooit zo vurig aangetrokken geweest tot een ander persoon. Nog nooit zo beledigd door iemand die ik begeerde.

    Ik stapte de lift in en keek hem aan.

    Hij glimlachte. ‘Tot de volgende keer, Eva.’

    De deuren gingen dicht en ik zakte tegen de koperen handgreep, terwijl ik me probeerde te herstellen. Ik was nog maar net tot mezelf gekomen toen de deuren opengingen en ik Mark daar zag ijsberen in de wachtruimte op onze verdieping.

    ‘Jezus, Eva,’ mompelde Mark, die plotseling stilstond. ‘Waar ging dat in godsnaam over?’

    ‘Ik heb geen flauw idee.’ Ik blies haastig mijn adem uit en ik wilde dat ik Mark over de verwarrende en irritante uitwisseling met Cross kon vertellen, maar ik was me er goed van bewust dat ik mijn hart niet bij mijn baas moest uitstorten. ‘Nou ja, wat maakt het ook uit? Je weet toch wel dat hij je de opdracht gaat geven.’

    Een grijns verjoeg zijn frons. ‘Dat zou best eens kunnen.’

    ‘Zoals mijn huisgenoot altijd zegt: dat zou je moeten vieren. Zal ik voor Steven en jou ergens een tafel reserveren?’

    ‘Ja, waarom niet? Dan wil ik wel naar Pure Food and Wine, om zeven uur, als ze nog plek voor ons hebben. Zo niet, verras ons dan maar.’

    We waren nog maar net terug in Marks kantoor toen de leidinggevenden hem in beslag namen: Michael Waters, ceo en president, en Christine Field en Walter Leaman, voorzitter en vicevoorzitter.

    Ik sloop zo stilletjes mogelijk langs de vier en glipte mijn hokje in.

    Ik belde Pure Food and Wine en bedelde om een tafel voor twee. Ik slijmde en smeekte, en uiteindelijk gaf de gastvrouw zich gewonnen.

    Ik liet een bericht achter op Marks voicemail: ‘Hé, het is echt je geluksdag vandaag. Je staat erop met een tafel om zeven uur. Veel plezier!’

    Daarna klokte ik uit. Ik wilde zo snel mogelijk naar huis.



‘Wát heeft ie tegen je gezegd?’ Cary zat aan het andere eind van onze witte hoekbank en schudde zijn hoofd.

    ‘Niet te geloven hè?’ Ik nam nog een slokje wijn. Het was een frisse, lekker koele sauvignon blanc die ik had gekocht toen ik naar huis liep. ‘Dat was ook mijn reactie. Misschien was het hele gesprek wel een hallucinatie, door de overdosis feromonen die ik van hem kreeg.’

    ‘En nu?’

    Ik schoof mijn benen onder me op de bank en leunde in de hoek. ‘En nu... wat?’

    ‘Je weet heus wel wat, Eva.’ Cary pakte zijn laptop van de koffietafel en zette die op zijn gekruiste benen. ‘Ga je erop in of niet?’

    ‘Man, ik kén hem niet eens. Ik weet zijn voornaam niet eens en dan laat ie me zo schrikken.’

    ‘Hij wist wel hoe jij heette.’ Hij begon wat in te tikken op zijn toetsenbord. ‘En hoe zat dat dan met die wodka? Hij vroeg toch specifiek om jouw baas?’

    De hand waarmee ik door mijn loshangende haar streek, bleef even steken. ‘Ja, maar Mark heeft heel veel talent. Als Cross maar een beetje verstand van zaken heeft, zou hij daar wel achter komen en dat uitbuiten.’