‘Hou je mond nou maar. Ik zit al achter mijn computer.’ Hij hoorde toetsen rammelen. ‘Salena Marie Adams,’ zei Faith, die waarschijnlijk voorlas uit het personeelsdossier. ‘Rechercheur eersteklas. Vijfendertig jaar. Een meter zestig, vijfenvijftig kilo.’ Faith mompelde een verwensing. ‘God, ik heb nu al een hekel aan haar.’
‘En haar voorgeschiedenis?’
‘Ze is verkracht.’
Ze zei het zo abrupt dat Will ervan schrok. Hij had een geboortedatum verwacht, misschien een paar eervolle vermeldingen. Sara had het vermoeden uitgesproken dat Lena door haar ex-vriend was verkracht, maar hij had de indruk gehad dat er geen aanklacht was ingediend. ‘Hoe weet je dat?’ vroeg hij.
‘Die zaak kwam boven toen ik verwijzingen zocht naar haar dossier. Je moet eens wat vaker googelen.’
‘Wanneer is dat gebeurd?’
‘Tien jaar geleden.’ Hij hoorde haar vingers over het toetsenbord gaan. ‘Haar dossier is aardig schoon. Ze heeft aan een paar interessante zaken meegewerkt. Kun je je die pedofielenbende in het zuiden van Georgia nog herinneren, van enige tijd terug? Die hebben zij en Tolliver opengebroken.’
‘Heeft ze nog smetten op haar blazoen?’
‘Die teams in kleine stadjes lopen niet met hun vuile was te koop,’ benadrukte Faith. ‘Zes jaar geleden heeft ze verlof genomen. Minder dan een jaar. Meer heb ik niet over haar. Heb jij nog iets gevonden?’
‘Ik heb vanochtend een interessant gesprek gehad met de baas van het eetcafé.’
‘Wat heeft hij gezegd?’
‘Niet veel. Dat Allison een beste meid was. Een harde werker. Over haar privéleven had hij weinig te melden.’
‘Denk je dat hij haar vermoord heeft?’
‘Hij is in de zestig en heeft een kunstbeen.’
‘Een echt kunstbeen?’
Will zag Lionel weer op de prothese kloppen, en hij hoorde het holle geluid. ‘Ik zal het eens natrekken, maar als dat een echt been is, is hij een prima acteur.’
‘Je weet het nooit in die stadjes. Ed Gein was babysitter.’
Faith deinsde er niet voor terug om een vriendelijke oude man te vergelijken met een van de beruchtste seriemoordenaars van de twintigste eeuw.
‘Het achtergrondonderzoek naar Spooner heeft ook niet veel opgeleverd. Ze heeft achttien dollar en nog wat op haar bankrekening staan. Waarschijnlijk had ze de rest van haar geld in cash bij zich. De enige cheques die ze het afgelopen halfjaar heeft uitgeschreven waren voor de hogeschool en voor de boekwinkel op de campus. Op de afschriften staat het adres aan Taylor Drive. Ze heeft geen creditcards. Ze is niet bekend bij de nutsbedrijven. Ze heeft geen kredietgeschiedenis. Geen mobiel voor zover bekend. Geen auto.’
‘Volgens die oude man van het eetcafé reed ze in een Dodge Daytona met een kentekenplaat uit Alabama.’
‘Die staat dan vast op naam van iemand anders. Denk je dat de plaatselijke politie daarvan op de hoogte is?’
‘Geen idee. Volgens mijn bron had Allison een roze boekentas, die ze altijd in de auto liet liggen als ze moest werken.’
‘Wacht even.’ Faith had kennelijk iets op haar computer gevonden. ‘Oké, ik zie dat ze in Grant County en omgeving geen opsporingsbericht voor de auto hebben doen uitgaan.’ Als Frank Wallace had geweten dat Allison een auto had, zou hij alle omringende districten hebben verzocht ernaar uit te kijken.