‘Het is een klein stadje, meneer Trent. Iedereen weet praktisch alles van elkaar. Daarom wonen we hier ook. Het is goedkoper dan kabel-tv.’
‘Wie heeft volgens u Allison vermoord?’
De vraag leek Lionel niet te verbazen, maar zijn antwoord was voorspelbaar. ‘De politie zegt dat Tommy Braham het gedaan heeft.’
‘En wat denkt u?’
Hij keek op zijn horloge. ‘Ik denk dat ik de grill maar eens ga aanzetten voordat het ontbijtvolk binnenkomt.’ Hij bracht zijn hand naar het portier, maar Will hield hem tegen.
‘Meneer Harris, als u denkt dat iemand...’
‘Ik weet niet wat ik moet denken,’ bekende hij. ‘Als Tommy het niet gedaan heeft, waarom zou hij Brad dan neersteken? En waarom zou hij zichzelf dan van kant maken?’
‘U gelooft niet dat hij het gedaan heeft.’ Het was geen vraag.
Weer slaakte Lionel een vermoeide zucht. ‘Wat dat betreft zal ik wel op commissaris Carver lijken. Je hebt goede mensen en je hebt slechte mensen. Allison was goed. Tommy was goed. Goede mensen doen soms slechte dingen, maar niet zó slecht.’
Hij wilde uitstappen.
‘Mag ik u iets vragen?’ Will wachtte tot hij zich weer had omgedraaid. ‘Waarom bent u met mij komen praten?’
‘Omdat ik wist dat Frank niet bij mij zou aankloppen. Niet dat ik u veel heb kunnen vertellen, maar ik wilde een goed woordje voor dat meisje doen. Er is op dit moment niemand die het voor haar opneemt. Het gaat de hele tijd over Tommy en waarom hij het gedaan heeft, en niet over Allison en dat terwijl ze zo’n beste meid was.’
‘Waarom denkt u dat commissaris Wallace niet met u wil praten?’
‘De nieuwe chef verschilt niet zoveel van de oude.’
Will wist dat hij niet op Jeffrey Tolliver doelde. ‘Ben Carver?’
‘Frank en Ben, dat is van hetzelfde laken een pak. Wit laken, als u begrijpt wat ik bedoel.’
‘Ik denk het wel.’
Lionels hand rustte nog steeds op de knop van het portier. ‘Toen ik hier terugkwam na de dood van mijn vader viel het me op dat veel mensen veranderd waren. Let wel, aan de buitenkant, niet vanbinnen. Je moet een speciaal soort hel of een speciaal soort liefde hebben ervaren om vanbinnen te veranderen. De buitenkant is een heel ander verhaal.’ Hij wreef door zijn baard, waarin grijze haren doorschemerden. ‘Neem nou Sara, die is alleen maar mooier geworden. Haar vader, Eddie Linton, krijgt steeds woestere wenkbrauwen. Mijn zus wordt ouder en dikker, wat voor een vrouw nog nooit een goede combinatie is geweest.’
‘En Frank?’
‘Die is voorzichtiger geworden,’ zei Lionel. ‘Ik woon dan misschien niet meer in het Zwarte Dorp, maar ik weet nog heel goed hoe het was om de voet van die man in mijn nek te voelen.’ Hij duwde de knop van het portier naar beneden. ‘Als u een heteluchtpistool neemt en er heel even mee over dat leer op uw dashboardkastje gaat, krijgt u die plooi er wel uit.’ Hij tilde zijn been op om te kunnen uitstappen. ‘Heel even maar. Te veel hitte en je brandt er een gat in.’ Hij schonk Will een geladen blik. ‘Niet te veel hitte, jongen.’
‘Bedankt voor de tip.’
Moeizaam stapte Lionel uit. Hij greep het dak van de Porsche vast en hees zichzelf overeind. Terwijl hij zich met zijn stok in evenwicht hield, stak hij zijn hand uit. ‘Ta-da,’ zei hij met een elegante zwaai en toen deed hij het portier zachtjes dicht.