‘Nee, ze heeft geen greintje gevoel. Ze wil niet eens erkennen dat zij de oorzaak is van Jeffreys dood.’
‘Je gelooft toch niet echt dat ze wist dat die lul van een vriend van haar Jeffrey ging vermoorden?’
‘Het gaat niet om wat ze wílde dat er gebeurde,’ gaf Sara toe, ‘maar om wat ze heeft láten gebeuren. Als Lena er niet was geweest, zou Jeffrey niet eens hebben geweten dat die man bestond. Zij heeft hem in ons leven gebracht. Als iemand een handgranaat werpt zeg je ook niet dat hij onschuldig is omdat hij er niet bij heeft stilgestaan dat het ding weleens zou kunnen afgaan.’
‘Laten we het maar niet meer over haar hebben.’ Tessa sloeg haar arm om Sara’s schouders. ‘Het enige wat telt is dat Jeffrey ongelooflijk veel van je heeft gehouden.’
Sara kon slechts knikken. Dat was het enige waarachtige in haar leven. Aan Jeffreys liefde had ze nooit getwijfeld.
‘Will is aardig,’ zei Tessa tot haar verbazing.
Zelfs Sara vond haar eigen lach niet erg overtuigend klinken. ‘Tess, hij is getrouwd.’
‘Aan tafel zat hij de hele tijd smachtend naar je te kijken.’
‘Dat was angst.’
‘Volgens mij vindt hij je leuk.’
‘Volgens mij gaan je hormonen met je aan de haal en zie je spoken.’
Tessa leunde achterover tegen de trap. ‘Bereid je er maar op voor: de eerste keer is altijd vreselijk.’ Sara’s blik moest haar hebben verraden. Tessa’s mond viel open. ‘O, help. Ben je al met iemand naar bed geweest?’
‘Sst,’ siste Sara. ‘Praat eens wat zachter.’
Tessa leunde naar voren. ‘Waarom sleep ik me naar de enige telefooncel in dat apendorp om jou te bellen als je me niet eens over je seksleven vertelt?’
Sara maakte een afwerend gebaar. ‘Er valt niks te vertellen. Je hebt gelijk. Het was vreselijk. Het gebeurde veel te snel en hij heeft me nooit meer gebeld.’
‘En nu? Is er nog iemand in je leven?’
Sara dacht aan de epidemioloog van het centrum voor infectieziektebestrijding. Het feit dat dit de eerste keer in de hele week was dat ze aan de man dacht, zei al genoeg. ‘Niet echt. Ik ben een paar keer met iemand uit geweest, maar... wat heeft het voor zin?’ Sara wierp haar handen in de lucht. ‘Ik krijg nooit meer zo’n band, met niemand. Jeffrey heeft het verpest voor alle anderen.’
‘Dat weet je pas als je het probeert,’ wierp Tessa tegen. ‘Je moet jezelf niet tekortdoen, Sara. Dat zou Jeffrey ook niet willen.’
‘Van Jeffrey zou ik nooit meer een andere man mogen aanraken, en dat weet je best.’
‘Waarschijnlijk heb je gelijk. Toch denk ik dat die Will niet verkeerd voor je zou zijn.’
Sara schudde haar hoofd. Het liefst sprak ze er niet meer over. Zelfs als Will beschikbaar was – en zelfs als hij wonderbaarlijk genoeg in haar geïnteresseerd was – zou Sara nooit meer een relatie beginnen met een politieman. Ze was er niet meer toe in staat om een man ’s ochtends haar bed te zien verlaten in de wetenschap dat hij ’s avonds misschien niet heelhuids thuis zou komen. ‘Wat zei ik nou? Hij is getrouwd.’
‘Tja, je hebt getrouwd en je hebt getrouwd.’ Tessa had al heel wat mannen versleten voor ze eindelijk gesetteld raakte. Soms had het erop geleken of ze een draaideur in haar slaapkamer had. ‘Hoe komt hij aan dat litteken op zijn lip?’