Ze moesten allebei lachen. Als pubers hadden Tessa en Sara de wasruimte angstvallig gemeden omdat ze anders misschien aan het werk werden gezet. Dat hadden ze heel slim van zichzelf gevonden, tot ze beseften dat hun moeder er juist van genoot om even niemand om zich heen te hebben.
Sara legde haar hand op de buik van haar zus. ‘Hé, wat is dit?’
Tessa grijnsde. ‘Een baby, geloof ik.’
Sara omspande het geheel met beide handen. ‘Je bent gigantisch.’
‘Het is fantastisch,’ fluisterde Tessa. ‘Je wilt niet weten wat ik allemaal eet.’
‘Je voelt het nu zeker de hele tijd schoppen?’
‘Ze gaat later op voetbal.’
‘Ze?’ Sara trok een wenkbrauw op.
‘Ik doe maar een gok. Lem wil zich laten verrassen.’
‘We kunnen morgen wel even naar de kliniek gaan.’ Elliot Felteau had Sara’s praktijk overgenomen, maar het gebouw was nog steeds van haar. ‘Dan speel ik de huiseigenaar die toevallig in de buurt van het echoapparaat moet zijn.’
‘Zelf wil ik me ook laten verrassen. Bovendien heb je momenteel genoeg op je bord.’
Sara trok een vertwijfeld gezicht. ‘Mama.’
Tessa grinnikte. ‘Lieve help, dat was indrukwekkend. Het leek wel een verhoor!’
‘Ongelooflijk zoals ze zich misdroeg.’
‘Je hebt haar anders wel voor het blok gezet met die Will.’
‘Ik dacht...’ Sara schudde haar hoofd. Wat had ze eigenlijk gedacht? ‘Aan Hare had ik ook al niks.’
‘Die heeft het er moeilijker mee dan je denkt.’
‘Dat betwijfel ik.’
‘Tommy heeft ook altijd zíjn gras gemaaid.’ Tessa haalde haar schouders op. ‘Je weet hoe Hare is. Hij heeft veel meegemaakt.’
Hare had vrienden en ook zijn geliefde aan aids verloren, maar Sara had de indruk dat zij de enige in haar familie was die nog wist dat zijn nonchalante houding van vóór de epidemie dateerde. ‘Ik hoop dat hij Will niet in verlegenheid heeft gebracht.’
‘Will stond trouwens aardig zijn mannetje.’
Hoofdschuddend dacht Sara aan de puinhoop die ze had veroorzaakt. ‘Het spijt me, Tess. Het was niet mijn bedoeling om jullie met dit alles te confronteren.’
‘Wat bedoel je met “dit alles”?’
Ze liet de vraag bezinken. ‘Deze wraakoefening,’ bekende ze. ‘Ik geloof dat ik eindelijk heb ontdekt hoe ik Lena te grazen kan nemen.’
‘O, schat, denk je echt dat dat iets uitmaakt?’
Sara voelde tranen opwellen. Deze keer bedwong ze ze niet. Tessa had haar in nog veel ergere toestand meegemaakt. ‘Ik weet het niet. Ik wil alleen...’ Ze zuchtte even. ‘Ik wil het haar laten voelen.’
‘Denk je dat ze het niet voelt?’ vroeg Tessa behoedzaam. ‘Ook al is het nog zo’n akelig mens, ze hield wel van Jeffrey. Ze aanbad hem.’