‘Dat is trouwens ook interessant. Bij één steekwond denk je niet aan iemand die woedend is. Dat klinkt me veel te beheerst.’
‘Waarschijnlijk wilde rechercheur Adams zo snel mogelijk naar het ziekenhuis. Misschien was ze van plan het verhoor later voort te zetten. Of misschien wilde commissaris Wallace Tommy later nog eens onder handen nemen.’
‘Zo doe je dat niet,’ zei Faith. ‘Als een verdachte gaat praten, en al helemaal als hij bekent, wil je elk detail boven water krijgen.’
‘Tot nu toe hebben ze geen al te groot talent voor politiewerk aan de dag gelegd. Volgens Sara is Adams slordig, heeft ze de zaak niet in de hand. En als ik naar dit onderzoek kijk, moet ik haar gelijk geven.’
‘Is ze mooi?’
Heel even dacht Will dat ze Sara bedoelde. ‘Ik heb nog geen foto van haar gezien, maar de agent die ik sprak zei dat ze knap was.’
‘Een jonge vrouw, een studente. Daar gaat de pers zich op storten, vooral als ze mooi is.’
‘Waarschijnlijk wel,’ beaamde hij. Dat was nog een reden om de moordenaar van Allison Spooner zo snel mogelijk achter de tralies te krijgen. ‘Het meisje werkte in het plaatselijke eetcafé. Ik heb begrepen dat veel agenten van het bureau haar kenden.’
‘Dat zou weleens kunnen verklaren waarom ze zo snel iemand hebben gearresteerd.’
‘Zou kunnen. Maar als Sara gelijk heeft en Tommy het meisje niet heeft vermoord, loopt er nog steeds een moordenaar rond.’
‘Wanneer is de sectie?’
‘Morgen.’ Will vertelde er niet bij dat Sara had aangeboden de sectie te verrichten.
‘Het komt allemaal wel heel erg goed uit,’ benadrukte Faith. ‘’s Ochtends vroeg wordt er een dood meisje gevonden, voor de middag wordt de moordenaar gearresteerd en nog voor het avondeten ligt hij dood in zijn cel.’
‘Als Brad Stephens het niet haalt, mag Tommy Braham waarschijnlijk niet eens binnen de stadsgrenzen begraven worden.’
‘Wanneer ga je naar het ziekenhuis?’
‘Dat was ik eigenlijk niet van plan.’
‘Will, er ligt een agent in het ziekenhuis. Als je binnen een straal van honderd kilometer zit, ga je naar hem toe. Je blijft daar een tijdje rondhangen en troost zijn vrouw of zijn moeder. Je geeft bloed. Dat doen politielui nou eenmaal.’
Will beet op zijn lip. Hij haatte ziekenhuizen. Hij had nooit begrepen waarom je daar zou rondhangen tenzij het niet anders kon.
‘Brad Stephens is toch ook een potentiële getuige?’
Will moest lachen. Tenzij Stephens de braafheid zelf was, betwijfelde hij of de man ook maar enig licht zou werpen op wat er de vorige dag was gebeurd. ‘Ik weet zeker dat hij even beleefd als behulpzaam zal zijn.’
‘Toch moet je de schijn ophouden.’ Ze zweeg even. ‘En nu ik toch de smeris uithang, zal ik gelijk zeggen hoe het zit: Tommy heeft zelfmoord gepleegd om dezelfde reden dat hij ervandoor is gegaan toen hij in de garage betrapt werd. Hij was schuldig.’
‘Of hij was niet schuldig, maar hij wist dat niemand hem zou geloven.’
‘Je lijkt wel een advocaat,’ merkte Faith op. ‘Hoe zit het met de rest van dit verhaal? Het lijken wel de eerste pagina’s van een roman.’