‘Oké! Oké!’ Sara stak haar bevende hand in haar zak, maar al die tijd hield ze haar blik op het mes gericht. ‘Ik geef je de sleutel als jij me vertelt waarom je ze vermoord hebt.’
Koel nam Darla haar op. ‘Ze chanteerden me.’
Sara deed weer een stapje terug. ‘Met dat onderzoek?’
Haar arm ontspande zich, maar het mes was nog heel dichtbij. ‘Steeds meer studenten lieten het afweten, kwamen niet opdagen voor hun afspraak. Ik kreeg Jason zo gek dat hij dubbel zo vaak bloed gaf en een extra dagboek bijhield. Hij haalde Allison erbij en toen raakte Tommy er ook bij betrokken. We zouden het geld eerlijk verdelen. Maar ze werden hebzuchtig en wilden alles hebben.’
Sara bleef naar het mes kijken. ‘Je probeerde Jason te laten opdraaien voor de moord op Allison.’
‘Je bent nog even slim als vroeger.’
‘Wist Hare hiervan?’
‘Waarom denk je dat ik ervandoor ga? Hij heeft Tommy’s dossier gevonden. Hij ging het aangeven bij de ethische commissie.’ Voor het eerst toonde ze enige wroeging. ‘Het was niet mijn bedoeling Tommy kwaad te doen. Hij had geen idee wat er aan de hand was. Maar het zou niet best zijn als iemand die rapporten onder ogen kreeg.’
‘Tommy nam een dubbele dosis pillen,’ vermoedde Sara. ‘Hij werd twee keer ingeschreven en nam dus ook twee keer de dosis. Daarom leed hij aan stemmingswisselingen. Daarom heeft hij zichzelf van het leven beroofd, toch?’
‘Ik heb het helemaal gehad met jou.’ Darla strekte haar arm. Het mes was nog maar enkele centimeters van Sara’s keel verwijderd. ‘Geef op die sleutel.’
Heel even keek Sara naar de kliniek. De deur was nog dicht. ‘Die heb ik niet.’
‘Niet liegen, bitch. Ik zag je net nog in de auto zitten.’
‘Ik heb...’
Darla dook op haar af. Sara stapte naar achteren en hield haar arm afwerend omhoog. Het lemmet sneed door haar huid, maar ze voelde geen pijn. Het enige wat ze voelde was een hartverlammende paniek toen de grond onder haar voeten plotseling uiteenweek en ze allebei achterover tuimelden.
Sara sloeg met haar rug tegen de grond. Darla vloog weer overeind, met het mes hoog boven haar hoofd. Sara probeerde overeind te krabbelen. Intuïtief liet ze zich op haar buik rollen, maar meteen besefte ze dat Allison Spooner in precies dezelfde houding had gelegen toen het lemmet in haar nek werd gestoten. Ze probeerde door te rollen, maar Darla was te zwaar. Ze greep Sara bij haar nek. Sara duwde met haar handen, schopte met haar voeten en zette alles op alles om zich onder de vrouw uit te wurmen.
In plaats van het lemmet in haar hals voelde Sara de aarde beven en weer spleet de grond onder haar. Opnieuw was het alsof ze een vrije val maakte. Het gebulder van de rivier werd luider toen ze voorover in het ijzige water viel. Door kou omhuld hapte ze naar adem. Water stroomde haar mond en haar longen binnen. Ze had geen idee wat onder en wat boven was. Haar handen en voeten vonden nergens houvast. Ze sloeg om zich heen, zocht naar lucht, maar iets hield haar onder water.
Darla. De vrouw had haar handen om haar middel geslagen en haar vingers priemden in haar huid. Sara probeerde zich los te worstelen en sloeg met haar handen op Darla’s rug. Haar longen barstten bijna. Ze ramde haar knie zo hard mogelijk omhoog. Darla’s greep verslapte. Sara stuwde zichzelf naar de oppervlakte en zoog lucht naar binnen.
‘Help!’ riep ze. ‘Help!’ Ze schreeuwde haar keel rauw.