Inwendig lachend schudde ze haar hoofd. ‘Dat is het probleem met profielen. Het zou evengoed over mij kunnen gaan.’
‘Het is niet onmogelijk dat een vrouw de misdrijven heeft gepleegd.’
Lena schonk hem een zuinig lachje. ‘Ik was gisteravond bij mijn vriend Jared en overdag was ik bij u.’
‘Bedankt voor het alibi. Maar ik meen het. Allison was tenger. Een vrouw kon haar overmeesteren. Een vrouw kon haar het meer in hebben getrokken en haar aan die cementblokken hebben vastgeketend.’
‘Dat is zo,’ gaf ze toe. ‘Vrouwen houden van messen. Dat heeft iets persoonlijks.’
Zelf had Lena een paar jaar terug ook een mes bij zich gedragen.
‘Welke vrouwen zijn we in de loop van dit onderzoek allemaal tegengekomen?’ vroeg Will.
Ze somde ze op. ‘Julie Smith, wie dat ook mag zijn. Vanessa Livingston, de vrouw van wie de kelder is ondergelopen. Alexandra Coulter, een van Allisons docenten. Allisons tante Sheila, die me nog steeds niet heeft teruggebeld. Mevrouw Barnes van de overkant. Darla, de verpleegster met de lange rode nagels.’
‘Mevrouw Barnes heeft haar een sluitend alibi verschaft. Volgens haar heeft Darla beide nachten bij haar doorgebracht.’
‘Tja, mijn oom Hank zegt ook altijd dat hij nooit slaapt, maar als ik bij hem logeer ligt hij te ronken als een kettingzaag.’ Lena pakte haar notitieboekje. Een warme golf trok door haar lichaam, maar niet van de ontstoken hand. Ze hield het boekje zo dat Will het niet kon zien, bladerde langs de 911-oproep en ging toen snel naar de bladzij waarop ze Darla’s gegevens had genoteerd. ‘Degene die.911 belde heeft als netnummer 912. Dat van Darla is 706.’
‘Klonk haar accent u ongewoon in de oren?’
‘Wat volks, maar ze heeft zich duidelijk opgewerkt.’
‘Ze klonk niet alsof ze uit de Appalachen kwam?’
Lena staarde hem aan. ‘Ze klonk zoals iedereen met wie ik ben opgegroeid in het zuiden van Georgia. Hoe komt u zo bij de Appalachen?’
‘Kent u vrouwen die de afgelopen jaren vanuit de bergen hiernaartoe zijn verhuisd?’
Ze vermoedde dat dit weer op informatie sloeg die hij voor haar achterhield. Maar dat spelletje kon zij ook spelen. ‘Nu u het zegt: een tijdje terug hadden we hier een stel hillbilly’s, maar die hebben hun pick-up weer ingepakt en zijn naar Los Angeles vertrokken.’
‘Naar Beverly Hills zeker?’ Hij grinnikte waarderend, waarna hij het opeens weer over een andere boeg gooide. ‘U moet eens naar uw hand laten kijken.’
Lena bekeek haar gewonde handpalm. De huid was zo nat van het zweet dat de pleisters loslieten. ‘Dat komt wel goed.’
‘Ik heb het vandaag met dokter Linton over schotwonden gehad.’
‘Wat maken jullie tweetjes er altijd een gezellige boel van.’
‘Volgens haar is de kans op infectie buitengewoon groot bij een onbehandelde schotwond.’
U meent het, had ze willen zeggen. ‘Laten we ons maar weer met het profiel bezighouden,’ stelde ze in plaats daarvan voor.
Hij aarzelde lang genoeg om haar duidelijk te maken dat hij er niet van gediend was als iemand anders van onderwerp veranderde. ‘Wat is precies de loop van de gebeurtenissen?’