‘Hallo?’ Wills stem weergalmde door het souterrain.
Sara wreef in haar ogen, alsof ze uit een dutje ontwaakte. ‘Ik kom eraan.’ Ze schoof haar stoel naar achteren en liep naar de trap. Will stond aan de andere kant van de veiligheidsdeur.
Ze schoof de grendel weg. ‘Dan hebben mijn briefjes dus gewerkt.’
Hij keek haar onderzoekend, bijna waarschuwend aan.
Sara wenkte hem mee naar de sectiekamer.
‘Zo, wat een ruimte.’ Will liet zijn blik door het vertrek gaan. Hij had zijn handen in zijn zakken. Sara zag dat de pijpen van zijn spijkerbroek aan de onderkant nat en modderig waren.
‘Hoe ging het vanochtend?’ vroeg ze.
‘Het goede nieuws is dat ik heb ontdekt waar Allison is vermoord.’ Hij vertelde haar over zijn wandeling door het bos. ‘Gelukkig had de regen niet alles weggespoeld.’
‘Bloed is vijf keer dikker dan water. Het duurt weken voor de aarde het heeft weggezuiverd, en ik wil wedden dat die watereik het nog jaren vasthoudt,’ legde Sara uit. ‘Het plasma valt uiteen, maar de proteïne en globuline blijven voor onbepaalde tijd in een colloïdale fase.’
‘Als ik het niet dacht.’
Ze glimlachte. ‘En het slechte nieuws?’
Hij leunde met zijn hand op de brancard, maar bedacht zich. ‘Ik heb in het verkeerde pand een huiszoeking verricht en dus bewijsmateriaal besmet.’
Sara zei niets, maar de verbazing stond op haar gezicht te lezen.
‘Niet Allison woonde in de garage, maar Tommy. Op het huiszoekingsbevel dat Faith had aangevraagd stond de garage als adres vermeld. Alles wat ik daar heb aangetroffen is besmet. Ik betwijfel of een rechter het nog als bewijsmateriaal toelaat.’
Ze onderdrukte een spijtig lachje. Nu zag hij zelf hoe Lena er altijd weer in slaagde om alles om haar heen in de soep te laten draaien. ‘Wat heb je gevonden?’
‘Niet veel bloed, als je dat bedoelt. Frank Wallace heeft zich gesneden toen hij voor in de garage stond. De vlek op de vloer naast het bed was waarschijnlijk van Tommy’s hond, Pippy, die een sok probeerde uit te kotsen.’
Sara trok een grimas. ‘Denk je nog steeds dat Tommy het gedaan heeft? Zijn bekentenis spoort niet met de feiten.’
‘Lena heeft een theorie uitgedacht waarbij Tommy Allison op zijn scooter heeft meegenomen naar het bos om haar daar te vermoorden. Dan zal hij wel op de betonblokken hebben gezeten, zoals je een kind op een paar telefoonboeken aan de keukentafel zet.’
‘Dat klinkt buitengewoon geloofwaardig.’
‘Vind je ook niet?’ Hij krabde over zijn kaak. ‘Heb je Allisons lichaam al onderzocht?’
‘Ik heb alvast naar de wond gekeken. Haar belager stond achter haar. De meeste steekwonden aan de hals worden van achteren toegebracht, maar doorgaans wordt het lemmet van voren over de keel getrokken, wat vaak resulteert in gedeeltelijke onthoofding. Allison is van achteren gestoken, waarbij het lemmet via de nek tot in de keel doordrong. Het is één steek geweest, als bij een executie, en daarna heeft de moordenaar voor de goede orde het lemmet nog even rondgedraaid.’
‘Ze is dus aan een steekwond gestorven?’