Nee, hij was absoluut niet Amanda Wagners tweede keus.
‘Oké,’ zei Will toen hij zich eindelijk had geïnstalleerd.
Ze stak haar hand uit naar het contact, maar vond het niet.
‘Het zit aan de andere kant.’ Het bleek links van het stuur te zitten.
‘Dat heeft met de races van Le Mans te maken. Zo kun je met je ene hand de auto starten terwijl je met de andere schakelt.’
Lena was zeer rechtshandig en pas na een paar pogingen slaagde ze erin de sleutel om te draaien. De motor begon te brullen. Onder zich voelde ze de stoel trillen. De koppeling drukte tegen de bal van haar voet.
Ze wilde wegrijden, maar Will hield haar tegen. ‘Geef hem een paar minuten om warm te draaien.’
Lena haalde haar voet van het pedaal. Ze keek de straat in. Will had de auto aan het uiteinde van het terrein geparkeerd, met de neus naar voren. Zo had ze goed zicht op de kinderkliniek aan de overkant. Sara’s kliniek. Ze vroeg zich af of hij zijn auto met opzet op die plek had geparkeerd. Hij leek alles zeer weloverwogen aan te pakken. Of misschien was ze zo paranoïde dat ze hem niet eens kon zien ademen zonder het gevoel te hebben dat het deel uitmaakte van een ingewikkeld plan om haar onderuit te halen.
Will stelde weer een van zijn lukrake vragen. ‘Wat vindt u van die 911-oproep?’
Ze vertelde hem de waarheid. ‘Ik vind het vreemd dat het van een geblokkeerd nummer kwam.’
‘Ze wilde een nepzelfmoord melden. Waarom?’
Lena schudde haar hoofd. De beller was wel de laatste om wie ze zich op dat moment bekommerde. ‘Misschien had Tommy met haar gepraat. Misschien werkte ze met hem samen. Was ze een handlangster. Een jaloers vriendinnetje.’
‘Tommy leek me niet bepaald een donjuan.’
Nee, dat was hij zeker niet. Tijdens het verhoor had Lena hem gevraagd zich wat nauwkeuriger uit te drukken, want ze had het vermoeden dat hij niet precies wist wat seks was.
‘Heeft Tommy het nog over een eventueel vriendinnetje gehad?’ vroeg Will.
Ze schudde haar hoofd.
‘We zouden het links en rechts kunnen vragen. Het meisje dat over die nepzelfmoord belde, wist in elk geval dat er iets aan de hand was. Ze legde duidelijk een basis voor Tommy’s verdediging.’
Met een ruk draaide Lena haar hoofd om. ‘Hoezo?’
‘Dat telefoontje. Ze zei dat Allison ruzie had gehad met haar vriend. Daarom was ze bang dat ze zelfmoord ging plegen. Over Tommy heeft ze niks gezegd.’
Lena voelde haar bloed verkillen. Ze omklemde het stuur. In Franks aangepaste transcriptie stond niets over een vriend. Will had ongetwijfeld al contact opgenomen met de centrale in Eaton. Waarom had hij Marla dan om die tape gevraagd?
Het was een val. En Lena was er zojuist ingelopen.
Wills stem klonk vlak. ‘Uiteraard moeten we die vriend zien te vinden. Hij kan ons waarschijnlijk op het spoor van de beller brengen. Had Allison foto’s op haar kamer? Liefdesbrieven? Een computer?’
Foto’s. Wist hij dat er een foto ontbrak? Lena’s keel was zo rauw dat ze niet kon slikken. Ze schudde haar hoofd.
Will haalde zijn koffertje achter zijn stoel vandaan. Hij klikte de slotjes open. Lena hoorde een hoge pieptoon. Ze kreeg het benauwd en er trok een waas voor haar ogen. Ze vroeg zich af of het zo voelde als je een paniekaanval kreeg.