En toch… Ze had hem niet weggeduwd toen hij haar kuste. Eigenlijk, dacht hij, had ze tamelijk enthousiast gereageerd. Bij de herinnering aan haar reactie en aan haar slanke, warme lichaam in zijn armen voelde hij dat hij weer hard werd.
Misschien was Felicity precies degene die hij nu nodig had. Als zij een relatie kregen, zouden de roddelaars iets nieuws hebben om over te praten, en zouden ze niet langer medelijden met hem hebben. Het idee was aantrekkelijk, maar na er even over nagedacht te hebben, verwierp hij het toch weer. Dat kon hij Felicity niet aandoen. Het zou simpelweg niet eerlijk zijn om haar op die manier te gebruiken. Vooral niet omdat hij uit Emma’s opmerkingen had opgemaakt, dat Felicity in het verleden ernstig gekwetst was door haar ex-man.
Nu pas keek hij naar de cheque die ze in zijn handen had geduwd. De terugbetaling van de twintigduizend dollar die hij naar haar had overgemaakt toen Emma en hij waren begonnen hun huwelijk te plannen.
Dat was een gul gebaar. Hij had de duizenden dollars die hij had besteed aan de huwelijksreis, die nooit zou plaatsvinden, al verloren. Om nog maar te zwijgen van de kosten van de diamanten ring die Emma aan hem had teruggegeven, en die de juwelier vast niet terug zou nemen. Als hij daartoe wel bereid was, zou hij hem – Reed – waarschijnlijk slechts een fractie teruggeven van het bedrag dat hij ervoor had moeten neertellen.
Hij hoopte maar dat Felicity geen geld had verloren door het afgeblazen huwelijk. Ze zou toch wel alle onkosten afgetrokken hebben die ze had gemaakt, voordat ze deze cheque aan hem uitschreef? Hij besloot haar daarnaar te vragen wanneer hij haar weer zag.
Hij liep zijn kantoor binnen en glimlachte naar Colleen, de dochter van zijn broer, die hem prompt drie roze boodschappenbriefjes overhandigde.
‘Julianne Foster, dokter Finnerty en oma hebben gebeld,’ zei Colleen. ‘Oma wilde alleen weten of je vanavond bij haar komt eten.’
‘Dank je, liefje.’ Reed keek op zijn horloge. Het was een uur geweest. ‘Moet jij onderhand niet eens naar huis?’ Colleen werkte deze zomer halve dagen voor hem.
‘Ik wil alleen nog even de nieuwsbrief afmaken,’ zei ze, toen Reed naar zijn kantoortje liep. ‘Dan ben ik weg.’
Reed stuurde maandelijks een nieuwsbrief naar honderden klanten, van wie sommigen zelfs in Texas woonden. Zijn volbloedpaarden waren beroemd en brachten topbedragen op. Rosedale Farms stond garant voor de hoogste kwaliteit op het gebied van stalling en fokken van volbloedpaarden. Het was gelegen te midden van driehonderdtweeënveertig hectare zacht glooiend heuvelland en weilanden. Veel andere fokkers hadden minder land dan hij. Hij was terecht trots op de stoeterij die was genoemd naar zijn grootmoeder van vaders kant, Rose Moran Kelly. Samen met haar echtgenoot Aloysius had ze een succesvolle paardenfokkerij gehad in hun geboorteland Ierland. Hij hoopte dat zijn kinderen zijn stoeterij zouden erven.
Kinderen… Als hij op deze manier doorging, zou hij die nooit krijgen. Wat jammer dat hij een huwelijk niet kon arrangeren zoals ze vroeger hadden gedaan. Een strikt zakelijke overeenkomst met een vrouw die net als hij graag kinderen wilde. Natuurlijk zou hij niet iedereen willen hebben. Zijn vrouw moest slim zijn, aantrekkelijk en aardig. En voordat hij er erg in had, dacht hij aan Felicity.
Hij trok een grimas. O, natuurlijk. Alsof ze geïnteresseerd zou zijn. Ze had haar opvattingen over het huwelijk immers duidelijk gemaakt aan iedereen die het maar wilde horen. Ze had eenmaal een fout gemaakt en was absoluut niet van plan om die te herhalen. Emma en hij hadden vaak gesproken over Felicity’s houding ten opzichte van relaties, want Emma gaf werkelijk om haar beste vriendin en wilde haar graag gelukkig zien.
‘Ze heeft me verteld,’ had Emma eens gezegd, ‘dat ze zich van nu af aan gaat concentreren op haar carrière. Toen ik haar duidelijk probeerde te maken dat ze zowel een succesvolle carrière kon hebben als een succesvol huwelijk zei ze dat ze blij voor mij was, maar dat zij geen behoefte meer had aan een huwelijk.’
Terugdenkend aan dat gesprek hield Reed zich voor dat hij Felicity uit zijn hoofd moest zetten. Ze was geen kandidate om Mrs. Reed Kelly te worden.
Hij nam plaats achter zijn bureau en begon zijn telefoontjes te beantwoorden.
Felicity bleef maar denken aan wat er tussen Reed en haar was voorgevallen. Grote goedheid, wat had haar bezield? Waarom had ze toegestaan dat hij haar kuste? En waarom had ze zo gretig gereageerd?
Je weet heel goed waarom, fluisterde een stemmetje in haar hoofd. Je verlangt al heel lang naar Reed… En nu wist hij het. Of hij had een sterk vermoeden. Verdraaid!
Haar wangen brandden toen ze terugdacht aan haar begerige, onbeheerste gedrag. Ze kon zich niet voorstellen wat Reed nu zou denken. Hoe kon ze hem ooit weer onder ogen komen?