Daar was die glimlach weer. ‘Dat weet je drommels goed.’
‘En ik voel me bijzonder aangetrokken tot jou,’ zei hij zachtjes.
Felicity slikte bij het zien van de blik in zijn ogen. Het zou zo eenvoudig zijn om haar twijfels opzij te zetten. ‘En een meisje wil een man niet eerst alleen beter leren kennen, maar ze stelt ook veel prijs op een voorspel.’
‘Daar ben ik heel goed in,’ zei hij met hese stem. ‘En als je hier komt, zal ik je dat bewijzen.’
‘Niet dat soort voorspel. Ik bedoel romantische dinertjes, dansen, een beetje flirten… Je weet wel… Dingen die ons niet alleen de kans geven om elkaar wat beter te leren kennen, maar die er ook voor zorgen dat de spanning wordt opgebouwd… en die het plezier zullen verhogen,’ voegde ze eraan toe, haar troefkaart uitspelend.
‘Het plezier verhogen, hè?’
‘Ja.’ Ze dwong zichzelf recht in zijn ogen te kijken.
‘En hoelang stel je voor dat we moeten wachten? We hebben maar een week.’
Ze wilde glimlachen, maar hield zich in. ‘Wat zou je zeggen van een halve week? Zeg maar drieënhalve dag?’ stelde ze snel voor.
‘Dat is veel te lang. Wat dacht je van vierentwintig uur?’ Hij keek op zijn horloge. ‘Dan wordt het morgenavond zeven uur. Voor die tijd hebben we ruimschoots de gelegenheid voor dat voorspel.’
Ze schudde haar hoofd. ‘Nee, dat is te snel. Wat dacht je van drie dagen?’
‘Anderhalf.’ Zijn blauwe ogen glinsterden.
Opnieuw weigerde ze haar ogen neer te slaan of zich te schamen. Dit waren zakelijke onderhandelingen. ‘Nee, dan ga ik voor tweeënhalve dag.’
Nu was hij het die zijn hoofd schudde. ‘Veel te lang. Laten we het houden op twee dagen en…’ Hij keek opnieuw op zijn horloge. ‘…vijf uur. Dan wordt het woensdag middernacht als we, eh… bij elkaar komen.’
Ze vocht tegen haar grijns. ‘Bij elkaar komen… Dat klinkt goed.’
‘Dat dacht ik ook.’
Ze keek naar de balkondeuren en deed alsof ze over zijn voorstel nadacht. ‘Goed, woensdag om middernacht. Afgesproken.’ Ze liep naar hem toe en stak haar hand uit.
Nog steeds grijnzend nam hij die aan en schudde hem. ‘Je bent een hartvochtige onderhandelaarster, Miss Felicity Farnsworth. Als je het mij vraagt, gaan we erop achteruit. Nu schudden we elkaar alleen maar de hand, in plaats van te kussen.’
‘We gaan echt wel weer vooruit, dat beloof ik je.’ Ze schoot in de lach. ‘Zolang jij maar doet wat je beloofd hebt.’
Nog steeds haar hand vasthoudend, stond hij op. ‘En wat bedoel je daarmee? Ben je van plan om me een cijfer te geven als ik heel goed mijn best doe?’
‘Daar had ik nog niet aan gedacht, maar dat is een geweldig idee. Een rapportcijfer voor het voorspel. Dat zouden we misschien op de markt moeten brengen. Ik wed dat het heel populair zou zijn bij de vrouwen. Ik kan de website nu al voor me zien: “Hoe scoort uw man”? Of iets dergelijks.’
‘Ik maakte maar een grapje,’ zei hij droogjes.
‘Ik weet het niet. Het lijkt me een goed idee.’
‘Je bent me er eentje, nietwaar? Niet alleen mooi en sexy, maar ook nog intelligent op de koop toe.’ Hij tilde haar hand op en drukte een kus op haar palm.
Haar hart maakte een buiteling, maar ze sprak het streng toe. Haar hand lostrekkend maakte ze een kleine reverence en zei: ‘Dank u vriendelijk voor dat compliment, sir. U kunt er zelf ook mee door.’
‘En nu alles naar jouw tevredenheid is geregeld, zouden we uit eten kunnen gaan. Heb je geen honger?’
‘Ik rammel.’ Ze had in geen uren gegeten.
‘Als we dan beneden eens een hapje gaan eten?’
‘Vind je het erg om nog even te wachten, terwijl ik iets anders aantrek?’
‘Je ziet er nu al geweldig uit.’ Zijn blik dwaalde even over haar witte broek en strakke groene blouse.
‘Bedankt voor het compliment, maar ik heb deze kleren al de hele dag aan en ik wil graag iets aantrekken wat een beetje chiquer is.’
‘In dat geval zal ik me ook even omkleden.’
‘Hoeveel tijd heb ik?’ vroeg ze.
‘Zoveel als je wilt.’
Glimlachend liep ze naar de slaapkamer.
‘O, en Felicity…’
Ze draaide zich om. ‘Ja?’
‘Misschien is het een goed idee om de badkamerdeur op slot te doen,’ zei hij grijnzend.
Reed trok een gitzwarte broek, een witzijden overhemd en een zwartlinnen jasje aan. Daarna liep hij naar de woonkamer om op Felicity te wachten. Na een scheutje rum in een glas geschonken te hebben – niet te veel want hij moest zijn verstand erbij houden – dacht hij aan wat er zojuist was gebeurd.
De herinnering aan de laatste onderhandelingen toverde een glimlach op zijn gezicht. Deze week zou nog leuker worden dan hij zich had voorgesteld.