Het goede fatsoen vereiste echter dat ze Holly niet gewoon buiten op Caleb liet staan wachten, ook al omdat het intussen was begonnen te motregenen. Afgezien daarvan was ze enigszins nieuwsgierig. 'Kom binnen,' zei ze dus.
Omdat Madison voelde dat een flinke dosis cafeïne haar goed zou doen, ging ze Holly voor naar de keuken zodat ze een pot koffie kon zetten.
'Leuk huis,' zei Holly. Ze krabde door haar lederen jas op haar arm. 'Heb je het hier zelf ingericht?'
'Eh... Ja.' Madison gebaarde naar de keukentafel. 'Neem plaats, als je wilt.'
'Nee, dank je.' Calebs ex-vrouw liep rond, bekeek de planken met keukengerei, de magneetjes en de foto's op de koelkast. 'Hoelang woon je hier al?' vroeg ze.
'Nog net geen jaar.'
'Sinds je scheiding van Danny, de ingenieur?'
Madison wilde net koffie in het koffiezetapparaat doen, maar nu draaide ze zich om naar Holly. 'Hoe weet jij iets van Danny? En van mijn scheiding?'
'Je bent immers de dochter van Ellis Purcell?'
Madison zette haar vingernagels in haar handpalmen. Ze voelde zich dubbel bedrogen nu bleek dat Caleb zelfs aan zijn ex had verteld wat er speelde. 'Heeft Caleb dat gezegd?'
'Maar natuurlijk. We gaan nog altijd heel intiem met elkaar om.' Ze pakte een foto van de koelkast. 'Is dat je dochter?' Ze hield een foto van Brianna in de dierentuin omhoog.
'Ja.'
'Wat een leuk meisje.'
De woorden waren aardig genoeg, maar ze werden vrijwel toonloos uitgesproken. De manier waarop Holly naar de foto staarde, maakte dat Madison hem af wilde pakken. 'Ze is een lief kind. Meestal, tenminste.' Ze keek nauwlettend naar Holly.
'Ik heb ook altijd een kind willen hebben.'
Madison herinnerde zich dat Caleb had verteld dat Holly een miskraam had gehad. Ze zou medelijden met de andere vrouw hebben gevoeld, ware het niet dat Holly zelf onaangedaan leek te zijn. Haar opmerking had geklonken als een terloopse constatering.
'Wat wilde je me komen vertellen, Holly?' Ze wilde liever meteen ter zake komen.
Holly deed de foto terug op de koelkast en wendde zich tot haar. 'Caleb heeft alleen belangstelling voor je om wie je bent,' zei ze. 'Hij denkt dat hij, als hij deze zaak op kan lossen, eindelijk ook verder komt met die andere, grote zaak. Snap je? Daar gaat het hem om. Niet om jou.' Ze gebaarde naar de foto's van Brianna. 'En ook niet om dat kleine meisje.'
Madison haatte het Holly de woorden te horen zeggen. Ze kon er echter niets tegenin brengen, want ze wist dat Holly gelijk had. Caleb was uitsluitend in het koetshuis komen wonen omdat ze de dochter van Ellis Purcell was.
Haar gezonde verstand zei haar dat Holly niet speciaal was gekomen om dat te zeggen, tenzij ze zich op de een of andere manier bedreigd voelde. 'Holly, omdat je zo openhartig tegen me bent, zal ik dat ook tegen jou zijn,' zei ze.
Holly trok haar wenkbrauwen op en ging rechtop staan. Ze scheen verbaasd dat Madison door haar onthulling niet in tranen was uitgebarsten. 'Wat dan?'
'Caleb voelt niets meer voor je. Als je slim bent, vergeet je hem en ga je verder met je eigen leven.'
Dat was precies wat Madison zelf ook van plan was. Alleen wist ze dat het gemakkelijker gezegd was dan gedaan om Caleb te vergeten. Vooral toen ze een auto de oprit op hoorde rijden, en haar hart opsprong bij de gedachte dat het hem moest zijn.
21
De ergernis die Caleb steeds voelde wanneer Holly contact met hem opnam, keerde in alle hevigheid terug toen hij haar auto zag staan.
Omdat het zondag was, was hij met de veerboot sneller opgeschoten dan anders. De hele reis had hij binnen veertig minuten afgelegd - en toch was Holly hier eerder dan hij. Terwijl hij haar nog zo had gezegd hem een uur de tijd te geven. Geen wonder dat hij naar San Francisco was verhuisd.
Nijdig zette hij de Mustang op de parkeerplaats en zette de motor af. Hij moest Madison spreken, maar eerst moest hij van Holly af zien te komen - waar ze ook mocht zijn. Hij had de deur van het koetshuis op slot gedaan, dus kon ze niet binnen zijn. In haar auto zat ze evenmin.
Hij stapte uit en liep de oprit af. Eigenlijk verwachtte hij Holly voor het koetshuis aan te treffen, schuilend voor de regen. Hij zag echter niemand tot hij vlak bij Madisons huis kwam.
Toen ging de deur open en kwam Holly te voorschijn. Ze sprintte op hem af.
'Hola, rustig aan,' zei hij, haar van zich afhoudend.
Ze blikte van hem naar Madison, die achter haar in de deuropening stond. 'Je zou hier niet eens zijn als het niet om mij was, Caleb,' zei ze. Haar gezicht was vertrokken van woede.
'Holly...'
'Ik wil het er niet over hebben,' zei ze. Ze beende naar haar auto.
'Maar je tas dan?' riep hij haar achterna.
Ze had het portier echter al dichtgesmeten en de motor gestart. Meer gas gevend dan nodig was, reed ze achteruit de oprit af.
'Aardig dat je alles over mij en je plannen met mij aan je ex hebt verteld,' zei Madison toen de echo van Holly's gierende banden was verdwenen. 'Ik was zeker de enige die niet wist wat je uitvoerde, hè?'