Caleb verruilde zijn pizza voor zijn glas wijn. Hij slaagde er niet goed in om zijn blik op zijn bord te houden. Over de rand van zijn glas zou hij haar op een meer natuurlijke manier kunnen gadeslaan. 'Wat dan bijvoorbeeld?'
Ze zweeg even tot ze weer een stukje had doorgeslikt, maar ze leek het prettig te vinden erover te kunnen praten. Hij voelde dat hij voor de goede aanpak had gekozen: praten over onderwerpen die de kern nog niet raakten, het gesprek op gang houden, haar de kans geven wat wijn te drinken.
Ze bond haar paardenstaart opnieuw samen, maar weer belandden veel haren ernaast. 'Bijvoorbeeld dat hun moeder een keer een vriend had die hen sloeg als ze hem kwaad maakten,' antwoordde ze. 'Ik heb zelfs het idee dat er sprake kan zijn geweest van seksueel misbruik, hoewel de jongens het daar nooit over hadden.'
Ze nam haar glas, bestudeerde het en nam eindelijk een teugje. 'Ze vertelden ook dat de koelkast meestal leeg was, met uitzondering van wodka en wat beschimmelde restjes van een vette hap. Op een keer belde Johnny Peg om hem uit school te halen. Toen bleek ze zo dronken dat ze zei dat hij niet thuis kon komen. Een andere keer, toen ze nog maar tien en elf waren, bracht ze hen naar een winkelcentrum en kwam nooit terug. Toen het sluitingstijd was, bracht de politie hen eindelijk naar huis.'
'Zoiets is onvergeeflijk.' Calebs afkeer hielp hem heel even zijn opnieuw opspelende libido in bedwang te houden. Helaas had de wijn de tegenovergestelde uitwerking. 'Waarom heeft de kinderbescherming Tye en Johnny niet bij haar weggehaald?'
Madison had net de laatste hap van haar pizza genomen en zette haar bord aan de kant. 'Omdat ze de schone schijn wist op te houden. Bovendien kwam haar moeder zo nu en dan langs om het huis schoon te maken. Dan zag alles er beter uit dan het was.'
'Is ze wel eens van de drank afgebleven?'
'Nooit voor lang.' Madison legde een plaid op haar schoot en leunde achterover met haar wijn. Ze vouwde een arm onder de volmaakte borsten die hem zo fascineerden. 'Volgens mij had ze een hekel aan Johnny en Tye. Ze zal hun er wel de schuld van hebben gegeven dat ze nooit een andere man kon vinden. Niemand had natuurlijk zin om die twee jongens erbij te nemen.'
'Waarom heeft je vader niet ingegrepen?'
Ze bracht het glas weer aan haar lippen. 'Dit is lekker,' merkte ze op.
Hij glimlachte en begon het een beetje warm te krijgen.
'Ik denk niet dat hij zich realiseerde hoe erg het daar soms was. Niet dat het een excuus is,' zei ze.
'Betaalde hij alimentatie?'
'Dat denk ik wel.'
'Misschien vond hij dat hij zo genoeg deed.'
'Misschien.'
De wijn rolde mild door Calebs keel. Het verminderde de spanning die hij de hele dag had gevoeld. 'Hoe ging het tussen je moeder en de jongens?'
Madison trok de deken wat hoger op. 'Ik vrees dat zij er de oorzaak van was dat mijn vader geen toenadering tot hen zocht. Hij vond het waarschijnlijk niet terecht dat zij de puinhoop zou moeten opruimen waarvoor ze op geen enkele manier verantwoordelijk was.'
'O.' Hij schonk nog wat wijn in zijn glas en hief de fles vragend naar haar op, maar ze schudde haar hoofd. 'Je hebt je broers dus in feite pas leren kennen toen ze bij jullie in huis kwamen?'
'Tot die tijd had ik geen enkel contact met hen, nee. Dat gebeurde pas nadat Pegs moeder overleed. Algauw daarna belde Peg mijn vader met de mededeling dat ze de jongens niet meer kon houden.'
Caleb boog zich naar haar toe, zijn ellebogen op zijn knieën gesteund. 'Hoe ging het toen ze eenmaal bij jullie waren?'
'Ze zijn niet lang gebleven. Binnen anderhalf jaar werd Johnny gearresteerd wegens drugsbezit en werd hij in de jeugddetentie geplaatst. Tye sloot zichzelf op in zijn kamer en luisterde uren achtereen naar keiharde muziek. Hij maakte zijn huiswerk gewoon niet en zocht geen contact met ons. Vrienden had hij ook niet. Mijn moeder vond het vreselijk dat hij iedereen gewoon buitensloot en zijn eigen gang ging.'
'Was hij ook aan de drugs?'
'Dat denk ik wel,' antwoordde ze schouderophalend. Ze verbaasde Caleb door nu te knikken toen hij haar voor de tweede keer meer wijn aanbood. 'Mijn vader en Tye zaten elkaar voortdurend in de haren.'
'Kwam het ook wel eens tot een handgemeen?'
Ze zat naar achteren geleund en keek hem met bedachtzame blik aan. 'Soms wel. Meestal naar aanleiding van het huiswerk. Mijn vader wilde niet dat Tye net als hijzelf zonder diploma van school zou gaan. Bovendien stond de manier waarop Tye mijn moeder behandelde, hem niet aan.' Ze zuchtte. 'Aan de andere kant vond Tye niet dat mijn vader het recht had hem ergens toe te dwingen. Soms zag ik de haat in zijn ogen flikkeren als hij met mijn ouders praatte. Dat was bijna...' Ze aarzelde even, op zoek naar het juiste woord,'... angstaanjagend.'
Caleb stond er even bij stil hoe anders Madison was dan hij had verwacht. Hij wenste dat ze niet zo aardig was. Dan zou hij zich misschien niet zo'n lammeling voelen die van haar profiteerde. 'En jij, kon jij goed met Tye en Johnny opschieten?' vroeg hij. Instinctief kwam er een beschermend gevoel over hem, nog voor hij wist of het antwoord 'nee' zou luiden.