'Juist.' Hij boog zich naar haar toe, op één hand steunend. 'Susan confronteerde Holly met wat ze had gevonden. Holly vertelde dat ze het jack bij een garageverkoop had gekocht, maar ze wist dat het niet lang zou duren voordat Susan haar ging verdenken en het misschien ook nog aan iemand anders zou vertellen. Ze moest iets doen. Dus belde ze Susan om voor de volgende avond af te spreken op de parkeerplaats bij de Sky Pizzeria.'
'Waarom op zo'n openbare plaats?'
'Omdat ze een plaats zocht waar ze Tye ook naartoe kon laten gaan.'
'Tye?' vroeg Madison verbaasd.
'Maak je geen zorgen. Hij is net als de rest van ons gemanipuleerd. Holly wilde ervoor zorgen dat je vaders truck en Susan in dezelfde omgeving werden gezien om de politie op een vals spoor te zetten. En ze wilde mij terug. Ze wist dat ik erg geïnteresseerd was in de zaak van de Sandpoint Strangler en was bang dat ik niet genoeg belangstelling voor Susans verdwijning zou hebben als die niet op de een of andere manier met die oude zaak in verband kon worden gebracht.'
'Ik begrijp alleen niet waarom Tye daar op haar verzoek naartoe ging,' zei Madison. 'Ze kenden elkaar toch niet?'
'Ze beloofde Tye informatie te geven waarmee hij kon bewijzen dat je vader geen schuld had aan de moorden.'
'Waarom ging hij met de truck?'
'Omdat in haar briefje stond dat dat moest, zodat ze hem zou kunnen herkennen. Toen hij arriveerde, kwam er natuurlijk niemand naar hem toe, maar Susan botste bijna tegen hem op toen ze wilde parkeren. Vandaar die ruzie.'
'Tye heeft dat briefje en de rest nooit ter sprake gebracht,' zei Madison.
'Dat kun je hem moeilijk kwalijk nemen. Susan bleek te zijn omgebracht, en hij had haar ontmoet op de nacht van haar dood en zelfs ruzie met haar gemaakt. Ik denk wel dat Tye argwaan had, maar hij had er geen idee van wie dat briefje kon hebben gestuurd. Na wat er met je vader is gebeurd, had hij er natuurlijk geen vertrouwen in dat de politie hem zou geloven als hij zich meldde.'
'Dus Holly is die avond niet eens naar de pizzeria gegaan?'
'Nee.'
'Hoe heeft ze Susan dan kunnen vermoorden?'
'Doodeenvoudig. Ze heeft haar opgebeld om te zeggen dat ze niet naar de pizzeria kon komen en heeft haar in plaats daarvan bij haar thuis uitgenodigd.'
Madison kreeg kippenvel. Ze trok de dekens hoger op. 'Ging Susan echt naar haar huis, ook al had ze daar dat jack gezien?'
Caleb slaakte een zucht. 'Holly kan ongelooflijk goed liegen. Wat ook in haar voordeel werkte, was dat ze al jarenlang als zussen met elkaar omgingen. Susan kon zich gewoon niet voorstellen dat Holly echt had gedaan wat het bewijs leek aan te tonen.'
'Net zoals ik het niet van mijn vader kon geloven,' mompelde Madison. 'Ondanks alle bewijzen.'
'Als Susan al dacht dat Holly tot geweld in staat was, zou ze toch nooit hebben kunnen vermoeden dat ze haar eigen zus kwaad zou doen. Maar er zat geen rohypnol in haar bloed, dus waarschijnlijk was ze toch argwanend genoeg om geen drankje van Holly aan te nemen. Ze heeft zich flink verweerd.'
'Arme Susan.'
Caleb zweeg, en Madison wist dat ook hij dacht aan Susans gruwelijke lot. Toen schoot haar nog iets te binnen. 'Hoe zit het dan met die spullen in de doos onder het huis?' vroeg ze. 'Het touw, het medaillon en...'
'Dat heeft Holly in de houtstapel achter het huis van je ouders verstopt nadat we voor de tweede keer waren getrouwd.'
'Waarom?'
'Ze heeft: Gibbons verteld dat ze toen had besloten niet meer te moorden. Haar behoefte werd blijkbaar bevredigd doordat ze bij me was, maar vraag me alsjeblieft niet hoe die vreemde logica van haar werkt.'
'Ze heeft dus die... die trofeeën bij het huis van mijn ouders achtergelaten?' vroeg Madison.
'Dat was de beste plaats,' antwoordde hij. 'Je vader stond al onder verdenking. Ze had er al jaren geleden voor gezorgd dat hij als haar zondebok kon dienen. Op het nieuws had ze gezien dat de buurvrouw van Tatiana Harris beweerde de truck van je vader te hebben zien wegrijden bij Tatiana's huis. Ze zocht en vond een oud telefoonboek waar je vader nog in stond en reed langs jullie huis om zijn nummerplaat te zien. Dat moet ze hebben gedaan voordat ze haar buurvrouw, Anna Tyler, vermoordde. Ze wist natuurlijk dat de politie bij haar aan de deur zou komen om te vragen of zij iets had gehoord of gezien.'
'Toen mijn vader die spullen vond, dacht hij dat Johnny die moorden had gepleegd! Hij Opeens barstte ze in tranen uit. Sinds ze van hem had gedroomd, voelde ze een bijzonder nauw contact met haar vader.
Caleb knikte treurig en pakte haar hand. 'Ik vind het vreselijk voor jullie.'
Woede jegens Holly en alles wat ze had gedaan, raasde door Madison heen. Ze vroeg zich af of ze ooit over die woede heen zou raken. Anderen zouden haar natuurlijk zeggen dat ze moest vergeven, ook voor haar eigen bestwil, maar ze wist dat daar de nodige tijd overheen zou gaan. Hoe moest je iemand vergeven die je vader ertoe had gebracht zelfmoord te plegen? Die had geprobeerd je dochtertje te vermoorden? Die je leven op zo veel verschillende manieren te gronde had gericht?